Να ευγνωμονούμε τον Α. Τσίπρα που έκανε το ΟΧΙ, ΝΑΙ και μείναμε στην ευρωζώνη, σχολίασε δηκτικά γνωστή περσόνα του twitter. Τώρα θα παίρναμε την ενίσχυση για την καταστροφή στη Θεσσαλία σε ρούβλια, όταν θα αγκυροβολούσαμε ως ναυτικός λαός σε νέα λιμάνια.
Ο Α. Παπανδρέου, και αυτός έστησε το βασικό τριτοκοσμικό του αφήγημα πάνω στην ειδική σχέση με την ΕΟΚ, αλλά ως ευφυής και καλλιεργημένος άνθρωπος έγκαιρα αντιλήφθηκε πως η ΕΟΚ ήταν μια πηγή χρήματος και όχι μόνον εγκατέλειψε τις τριτοκοσμικές ανοησίες, αλλά ήταν ο βασικός εμπνευστής των Μεσογειακών Προγραμμάτων. Ασχέτως αν αυτά τελικά διασπαθίστηκαν σε αμαρτωλούς συνεταιρισμούς και επιδοτήσεις - μαϊμούδες.
Τότε, εκείνη την εποχή, πριν από μισόν αιώνα, υπήρχε και η ανανεωτική Αριστερά που ψιθύριζε κάτι για την Ευρώπη των λαών, για μια Ευρώπη από τον Ατλαντικό ως τα Ουράλια, αλλά ποιος την άκουγε; Το επελαύνον ΠΑΣΟΚ έκανε τόσο θόρυβο που κάλυπτε αυτές τις φωνές. Σήμερα, το ΠΑΣΟΚ μετά από τη μνημονιακή περιπέτεια, προσπαθεί να σταθεί στα πόδια του και η ανανεωτική Αριστερά εξαφανίσθηκε μέσα στη βαρβαρότητα του ΣΥΡΙΖΑ.
Είναι κουραστικό να ξαναγράψω ότι από την Ευρωπαϊκή υπόθεση, ιστορικά, ιδεολογικά και πολιτικά δικαιωμένη βγαίνει η αστική παράταξη (ΕΡΕ, Ένωση Κέντρου, Νέα Δημοκρατία) η οποία από τα τέλη της δεκαετίας του 1950 έκανε στρατηγική της επιλογή την ένταξη στην τότε ΕΟΚ. Μια επιλογή που δικαιώθηκε αρκετά χρόνια μετά, λόγω της δικτατορίας. Να μην τα ξεχνάμε αυτά, γιατί υπάρχουν και γενιές που δεν τα έζησαν και άλλοι που τα λησμονούν.
Γράφω για τα «παλιά, ξινά σταφύλια» διότι μόλις χθες ο Κυριάκος Μητσοτάκης πέτυχε η Ευρωπαϊκή Ένωση να χορηγήσει στην Ελλάδα 2,650.000.000 ευρώ από διάφορους λογαριασμούς για την ανάταξη της Θεσσαλίας. Αναμφίβολα, πολύ θετικό γεγονός, που γίνεται θετικότερο, καθώς η διαχείριση αυτών των κονδυλίων δε θα γίνει από τυχάρπαστους αυτοδιοικητικούς προύχοντες, αλλά θα τελεί υπό την ασφυκτική εποπτεία των μηχανισμών της Ε. Ε. Παρεμπιπτόντως εκκρεμεί ο απολογισμός - λογοδοσία από την περιφέρεια Θεσσαλίας και την κυβέρνηση της διάθεσης των αντιπλημμυρικών κονδυλίων που ήταν κάποιες εκατοντάδες εκατομμύρια ευρώ.
Αυτό που απαιτείται σήμερα, με δεδομένο πως όντως λεφτά υπάρχουν, είναι η σύνταξη συγκεκριμένων προγραμμάτων για να αναδιαμορφωθεί όλος ο θεσσαλικός κάμπος. Επιστήμονες υπάρχουν, μελέτες βρίσκονται στα συρτάρια από το 2017, θα γίνουν και νέες, πιο επικαιροποιημένες, πολιτική βούληση υπάρχει. Και εμείς είμαστε εδώ για να κρίνουμε.
Πιθανόν, στο τέλος της ημέρας, όταν οι υπερβολές που ακούγονται δώσουν τη θέση τους στους συγκεκριμένους αριθμούς, να δούμε με πιο αισιόδοξη ματιά την κατάσταση, κυρίως για το εύρος της καταστροφής της γεωργικής παραγωγής. Αυτό που προέχει –και το έχω γράψει πολλές φορές– είναι να μην αυξηθεί ο αριθμός των νεκρών. Όλα τα άλλα θα γίνουν.
