Αναφέρομαι στην πρόταση του Βρετανού εισαγγελέα του Διεθνούς Ποινικού Δικαστηρίου να ζητήσει το Δικαστήριο να εκδώσει εντάλματα σύλληψης των Βενιαμίν Νετανιάχου και Γιοάβ Γκάλαντ, καθώς και στελεχών της Χαμάς. Και μόνον το γεγονός ότι με την ίδια πράξη του ο εισαγγελέας Καρίμ Χαν ζητεί τη δίωξη δύο ηγετών ενός δημοκρατικού κράτους και των ηγετών μιας τρομοκρατικής οργάνωσης, όπως θεωρείται η Χαμάς από την πλειοψηφία των κρατών του πολιτισμένου κόσμου, αποδεικνύει την προκατάληψή του κατά του Ισραήλ. Μια προκατάληψη που τεκμηριώνεται και από το γεγονός πως έκανε πάνω από εφτά μήνες να δει και να αξιολογήσει τα όσα τρομερά διέπραξαν οι τρομοκράτες την 7η Οκτωβρίου. Ο Καρίμ Χαν δεν άκουσε τίποτα, δεν έμαθε τίποτα για αυτή την ημέρα.
Και μόνο αυτό το γεγονός μειώνει σε σημαντικό βαθμό την αντικειμενικότητά του και την αξιοπιστία του.
Κατά τον Βρετανό εισαγγελέα τι θα έπρεπε να κάνει το Ισραήλ; Να μείνει άπραγο στην τρομοκρατική επίθεση που δέχτηκε; Να μην κάνει τίποτα; Διότι ό,τι συνέβη στη συνέχεια είναι αποτέλεσμα ενός αδιαμφισβήτητου γεγονότος: Ποιο είναι αυτό; Κάτω από τα μάτια του ΟΗΕ και των οργανώσεών του, η Χαμάς έσκαβε τις σήραγγές της που διέτρεχαν ολόκληρη τη Γάζα, έστηνε τα αρχηγεία των τοπικών διοικητών στα υπόγεια νοσοκομείων και έκρυβε τον οπλισμό της δίπλα σε σχολεία και δημόσιους χώρους. Αυτά ήταν γνωστά σε όλους τους παρατηρητές, όλων των διεθνών οργανισμών που δρούσαν στη Γάζα και φέρουν ευθύνη για το τέρας που επέτρεψαν να γιγαντωθεί.
Γνώριζαν όλοι αυτοί που διασπαθίζονταν τα δισεκατομμύρια της διεθνούς βοήθειας, αν δεν συμμετείχαν κιόλας, γνώριζαν ότι οι εφοδιοπομπές με τρόφιμα ουσιαστικά είχαν μετατραπεί σε εφοδιοπομπές οπλισμού. Το πρώτο πράγμα που έπρεπε να κάνει το Ισραήλ – από τη στιγμή που η απόφαση για την τιμωρία των ενόχων ήταν επιβεβλημένη – ήταν να ελέγχουν οι ένοπλες δυνάμεις του την τροφοδοσία των Παλαιστινίων με τρόφιμα. Προφανώς, ο Καρίμ Χαν θα ήθελε από τη μια μεριά το Ισραήλ να καταστρέφει τις βάσεις των τρομοκρατών και από την άλλη αυτοί να ανεφοδιάζονται μέσω των αποστολών του ΟHΕ και της αμαρτωλής UNRHA. Συνεπώς, η κατηγορία για «σκόπιμη πρόκληση λιμού» δημιουργεί πολλά ερωτηματικά.
Όσον αφορά την κατηγορία για «ανθρωποκτονία εκ προθέσεως, εξόντωση και δολοφονία» μάλλον είναι το κερασάκι σε μια άνοστη τούρτα. Το Ισραήλ διεξάγει πόλεμο σε μια από τις πιο πυκνοκατοικημένες περιοχές του πλανήτη. Προειδοποιεί τους αμάχους εκεί όπου πρόκειται να επιχειρήσει για να αποφευχθούν οι παράπλευρες απώλειες. Τα σχετικά βίντεο αποδεικνύουν πως οι τρομοκράτες της Χαμάς απαγορεύουν αυτές τις μετακινήσεις, διότι θέλουν τους Παλαιστίνιους αμάχους ασπίδα στο τρομοκρατικό τους έργο. Να υποθέσω πως ο εισαγγελέας του ΔΠΔ ούτε αυτά τα είδε.
Και σαν να μην έφτανε αυτή η πρόκληση του Καρίμ Χαν, ήρθε και η Παλαιστινιακή Αρχή του Μαχμούντ Αμπάς – αυτούς που δολοφονούσε η Χαμάς στη Γάζα το 2007 – να μιλήσει για εξίσωση των δολοφόνων (αναφέρεται στους Ισραηλινούς) με τα θύματά τους (αναφέρεται στους τρομοκράτες). Μάλλον δικαιώνεται ο Σαλμάν Ρουσντί ο οποίος πριν από λίγο καιρό έκανε την παρακάτω δήλωση: «Ως κάποιος που υποστηρίζει τη δημιουργία παλαιστινιακού κράτους όλη μου τη ζωή, ένα τέτοιο κράτος σήμερα θα ήταν κράτος της Χαμάς, ένα κράτος Ταλιμπάν, μια φασιστική θεοκρατία. Αυτό θέλουν οι προοδευτικοί της Δύσης».
