Η Νέα Δημοκρατία μπορεί να κυριαρχεί στην πολιτική μας ζωή, όμως αντιμετωπίζει ένα σοβαρό πρόβλημα. Δε συνομιλεί με κανένα κόμμα και κανένα κόμμα δε θέλει να συνομιλήσει μαζί της. Είναι πολιτικά απομονωμένη, κάτι το οποίο σήμερα μπορεί να μην έχει κόστος, αλλά μετά πάσης βεβαιότητος θα έχει στο μέλλον. Ακόμα και στο εγγύς, διότι για την αναθεώρηση του Συντάγματος θα απαιτηθούν σε μια από τις δύο ψηφοφορίες 180 ψήφοι. Και φυσικά, όλα δείχνουν ότι στις επόμενες εκλογές η αυτοδυναμία θα είναι μια όχι εύκολη υπόθεση. Συνεπώς, θα βρεθεί μπροστά σε αδιέξοδα τα οποία θα πρέπει από τώρα να δρομολογήσει την αντιμετώπισή τους, εξ ου και ο τίτλος του άρθρου.
Η Νέα Δημοκρατία έχει δύο κόμματα με τα οποία γειτνιάζει στον πολιτικό χάρτη. Με το ΠΑΣΟΚ και την Ελληνική Λύση. Να υποθέσω πως με την Ελληνική Λύση ελάχιστοι νεοδημοκράτες θα ήθελαν μια κυβερνητική συνεργασία και επίσης υποθέτω ότι κάτι τέτοιο δε θα το ήθελε και ο κ. Βελόπουλος. Πρώτα - πρώτα υπάρχει μια θεμελιώδους σημασίας διαφορά για το πώς τα δύο κόμματα προσλαμβάνουν τον κόσμο και την πολιτική. Και δευτερευόντως έχουν εντελώς άλλη θεώρηση για τη γεωπολιτική θέση της Ελλάδας. Τουλάχιστον με την παρούσα ηγεσία της Νέας Δημοκρατίας.
Με το ΠΑΣΟΚ η κατάσταση είναι άκρως ρευστή υπό την έννοια ότι εκεί έχουν εσωκομματικές εκλογές. Πολλοί υποψήφιοι, χωρίς καμιά πολιτική πρόταση τουλάχιστον μέχρι στιγμής. Είναι αλήθεια ότι είναι πολύ νωρίς για να ανοίξουν οι μνηστήρες τα χαρτιά τους, αλλά ελπίζω αυτό να γίνει εν ευθέτω χρόνω. Θα είχε ενδιαφέρον να μαθαίναμε τις θέσεις τους πρωτίστως για τις συμμαχίες και ακολούθως τις απόψεις τους για μια σειρά από ζητήματα που θα μας απασχολήσουν το προσεχές διάστημα.
Από το ποιος θα εκλεγεί στην ηγεσία του ΠΑΣΟΚ-γυναίκα ή άνδρας-θα εξαρτηθεί εν πολλοίς και η δυνατότητα της κυβέρνησης να αποκτήσει έναν δίαυλο επικοινωνίας με αυτόν τον χώρο, ώστε να προγραμματίσει το απαραίτητο plan b. Με την υπάρχουσα ηγεσία τέτοιος δίαυλος δεν υπάρχει για τους γνωστούς λόγους. Πάντως, η κατάσταση που επικρατεί στον ΣΥΡΙΖΑ καθιστά δύσκολη τη συνεργασία του ΠΑΣΟΚ μαζί του, κάτι το οποίο, υπό προϋποθέσεις, μπορεί να αποβεί θετικό για τη Νέα Δημοκρατία, στον βαθμό που θα είναι το μόνο και αποκλειστικό εφαλτήριο του ΠΑΣΟΚ για την εξουσία. Μέχρις εκεί όμως υπάρχει πολύς και δύσβατος δρόμος που θα πρέπει να διανυθεί και η ευθύνη για αυτήν την πορεία σύγκλισης βαρύνει πάντα τον ισχυρότερο.
Πάντως, ανεξαρτήτως των ανωτέρω, δεν αποτελεί υγιές φαινόμενο το μεγαλύτερο κόμμα να μην μπορεί να επικοινωνήσει με κανένα άλλο. Κάτι δεν κάνει καλά. Και σήμερα μπορεί να κάθεται σε μια άνετη κοινοβουλευτική πλειοψηφία, τι θα γίνει όμως σε τρία χρόνια ή και νωρίτερα ακόμα; Για αυτό των φρονίμων τα παιδιά πριν πεινάσουν… φροντίζουν για τις συνεργασίες τους.
