Ο Πούτιν θέλει την επανεκλογή του Ερντογάν πάσει θυσία και θα κάνει τα αδύνατα - δυνατά για να το πετύχει. Ας μην έχουμε καμία αμφιβολία ότι θα χρηματοδοτήσει όσο μπορεί την εκστρατεία του Τούρκου προέδρου στις εκλογές του 2023, δηλώνει στο Liberal ο Δ.Καιρίδης εξηγώντας πόσο πολύ ανάγκη τον έχει ο Ρώσος Πρόεδρος.
Μιλά για τη σχέση αλληλεξάρτησης των δυο ηγετών, αναφέρεται στις ρωσικές υπηρεσίες παραπληροφόρησης για τις οποίες θεωρεί βέβαιο ότι θα συμβάλλουν ενεργότερα προκειμένου να αποδυναμωθεί ο επικεφαλής της αντιπολίτευσης Κ.Κιλιντζάρογλου, και θυμίζει ότι η συζήτηση για το ρωσικό χρήμα προς κόμματα και μεμονωμένα πολιτικά πρόσωπα δεν αφορά μόνο την Ευρώπη.
Πώς βλέπετε να εκτυλίσσεται η σχέση Πούτιν - Ερντογάν και πως επηρεάζει αυτό την Ελλάδα;
Ο Πούτιν θέλει την επανεκλογή Ερντογάν πάσει θυσία και θα κάνει τα αδύνατα δυνατά για να το πετύχει. Κι αυτό καθώς ο Ρώσος ηγέτης θεωρεί πως αν εκλεγεί ο ηγέτης της αντιπολίτευσης Κεμαλ Κιλιντζαρογλου, η Τουρκία - προσωπικά δεν το πιστεύω - θα «στρίψει» ως ένα βαθμό προς τη Δύση και θα πάψει να παίζει τον ρόλο που σήμερα τον εξυπηρετεί.
Επιπλέον, Πούτιν και Ερντογάν έχουν αναπτύξει μια στενή προσωπική σχέση τα τελευταία έξι χρόνια, η οποία παίζει και αυτή το ρόλο της.
Ο Ερντογάν ανέμενε αρκετά χρήματα από τον Κόλπο, αλλά φαίνεται ότι δεν παίρνει αυτά που περίμενε. Και επειδή χρειάζεται αρκετά χρήματα ενόψει εκλογών και όχι μόνο, έχει στραφεί πια και προσωπικά προς τον Πούτιν, ο οποίος έχει αποθεματικά.
Ας μην έχουμε καμιά αμφιβολία ότι ο Πούτιν θα χρηματοδοτήσει όσο μπορεί την προεκλογική εκστρατεία του Ερντογάν, για να επανεκλεγεί ο εκλεκτός του στις προσεχείς εκλογές. Τα τουρκικά μέσα δημοσιεύουν συχνά τέτοιες πληροφορίες για ρωσικές χρηματοδοτήσεις προς το τουρκικό καθεστώς.
Αρκετοί δυτικοί παρατηρητές εκτιμούν ότι ο Ερντογάν πολύ δύσκολα θα «επιτρέψει» να χάσει τις βουλευτικές και προεδρικές εκλογές που πρόκειται να διεξαχθούν ταυτόχρονα έως τον Ιούνιο του 2023. Και ακόμη και ως απλή πιθανότητα αυτό, είναι άκρως ανησυχητικό για τον Πούτιν.
Ενόψει λοιπόν των εκλογών του 2023, είναι βέβαιο ότι θα αναλάβουν πιο ενεργή δράση υπέρ του Ερντογάν και κατά του Κιλιντζάρογλου, οι ρωσικές επιχειρήσεις παραπληροφόρησης (Russian disimformation operations), τις οποίες βλέπουμε σε πλήρη εξέλιξη στην Ευρώπη. Η ρωσική παραπληροφόρηση εκτός από ευρωπαϊκά στοχεύει και στα διεθνή ακροάτρια. Η Τουρκία βρίσκεται πολύ ψηλά στη σχετική λίστα.
Από όποια πλευρά και να δει κανείς τα πράγματα, είναι σαφές ότι ο Πούτιν χρειάζεται πολύ τον Ερντογάν : Του είναι απαραίτητος προκειμένου να παρακάμπτει τις δυτικές κυρώσεις και να έχει ένα διπλωματικό στήριγμα. Προκειμένου οι πόρτες της Τουρκίας να παραμένουν ανοικτές στις ρωσικές τράπεζες, σε χιλιάδες Ρώσους και στα χρήματά τους, παρά τις προειδοποιήσεις της Δύσης ότι αυτές οι κινήσεις λειτουργούν ως πιθανή δίοδος για την επιβολή κυρώσεων. Προκειμένου να παραμένουν ανοικτοί οι τουρκικοί ουρανοί στους ρωσικούς αερομεταφορείς.
Ενώ σε διπλωματικό επίπεδο, ο Ερντογάν χρησιμοποιεί τον πόλεμο, ώστε να εμφανίζεται ως ο μοναδικός ηγέτης χώρας-μέλους του ΝΑΤΟ που ταυτόχρονα μπορεί να μιλήσει με τον Πούτιν, να πουλήσει στην Ουκρανία drones και να προσφέρει λύσεις στην εξαγωγή σιτηρών προς τη Δύση.
Είναι μια σχέση αλληλεξάρτησης. Και όσο ο πόλεμος στην Ουκρανία δεν εξελίσσεται όπως θα ήθελε ο Πούτιν, η εξάρτηση του Ρώσου ηγέτη από τον Ερντογάν, θα ενισχύεται ολοένα και περισσότερα.
Επίσης, η συζήτηση για τις ρωσικές χρηματοδοτήσεις προς κόμματα και μεμονωμένα πολιτικά πρόσωπα, προφανώς και δεν αφορά μόνο την Ευρώπη.
Προ μηνός το Bloomberg έκανε αναφορά σε «μυστικές ροές κεφαλαίων» προς την Τουρκία, οι οποίες είχαν φτάσει σε «νέα υψηλά, επιτρέποντας στους υπεύθυνους χάραξης πολιτικής να ενισχύσουν τα συναλλαγματικά αποθέματα παρά το αυξανόμενο εμπορικό έλλειμμα και την αδύναμη ζήτηση για περιουσιακά στοιχεία σε λίρες».
Δεδομένης αυτής της αλληλεξάρτησης, πόσο πιθανό είναι ο Ερντογάν, να προβεί σε αυτό που θα επιθυμούσε ο Ρώσος εταίρος του, δηλαδή μια προσπάθεια διάσπασης του μετώπου της ΝΑ πτέρυγας του ΝΑΤΟ;
Προφανώς, και ο Πούτιν θα ήθελε μια αναταραχή στην ΝΑ πτέρυγα του ΝΑΤΟ, η οποία όμως δεν είναι εύκολο για τον Ερντογάν να την προκαλέσει. Θα προκαλούσε τη μήνη των Αμερικανών και θα οδηγούσε πλέον σε ευθεία ρήξη με τη Δύση, δεν θα μπορούσε πλέον να συνεχίζει να «πατά σε δύο βάρκες».
Κάνει πάντως ό,τι μπορεί προς αυτή την κατεύθυνση. Υπάρχει πάντα ο φόβος μιας προβοκάτσιας, να προβεί σε μια κίνηση, που δεν θα είναι άμεσα ανιχνεύσιμη, γι' αυτό και πρέπει να είμαστε σε επιφυλακή.
Ποιο είναι το βασικό πρόβλημα της Τουρκίας σήμερα;
Το βασικό πρόβλημα της Τουρκίας λέγεται Κουρδικό, αυτό την «πονάει» και αποτελεί τη μεγαλύτερη απειλή. Το ερώτημα είναι πόσο θα εκμεταλλευτεί τον πόλεμο στην Ουκρανία για να προωθήσει τους δικούς της στόχους στη γειτονική Συρία. Εκεί χτύπησε το 2015, εκεί, θα επιλέξει να χτυπήσει κατά πάσα πιθανότητα και τώρα. Εδώ και μήνες ο Ερντογάν προετοιμάζει την κοινή γνώμη, έχοντας ανακοινώσει ότι θέλει να δημιουργήσει μια ζώνη ασφαλείας πλάτους 30 χιλιομέτρων νότια των τουρκοσυριακών συνόρων, ανατολικά του Ευφράτη. Στα ανατολικά του θα κάνει τον πόλεμο, όχι προς Δυσμάς.
Στα ελληνοτουρκικά, πέραν της Ελλάδας, η οποία δεν είναι εύκολος παίκτης, οι Αμερικανοί έχουν στείλει σαφή μηνύματα στον Ερντογάν.
Του έχουν βάλει μια διπλή κόκκινη γραμμή. Εάν κινηθεί στρατιωτικά κατά της Ελλάδας, πρώτον θα διαλύσει το ΝΑΤΟ. Η ΝΑ Πτέρυγα του ΝΑΤΟ θα βραχυκυκλώσει εντελώς. Όλος ο αμερικανικός σχεδιασμός θα τιναχθεί στον αέρα. Και δεύτερος λόγος για τον οποίο είναι δύσκολη μια σύγκρουση μεταξύ των δύο νατοϊκών χωρών, είναι επειδή θα πρόκειται για αυτό ακριβώς που επιθυμεί ο Πούτιν. Αυτός είναι ο λόγος της πολύ ισχυρής αμερικανικής παρουσίας στην Ελλάδα.
Πώς σχολιάζετε τις εικόνες ντροπής των 92 γυμνών μεταναστών που εντοπίστηκαν στις όχθες του Έβρου; Το περιστατικό δεν υποδηλώνει την παντελή αδιαφορία της Τουρκίας προς τη Δύση, αφού οι τουρκικές αρχές γνώριζαν ότι η φωτογραφία θα κάνει το γύρο του κόσμου;
Ο Ερντογάν θέλει να προκαλεί τη Δύση, δεν τον ενοχλεί αυτό στον εσωτερικό του σχεδιασμό.
Ούτε ο θόρυβος που μπορεί να προκληθεί από περιστατικά σαν το παραπάνω τον ενδιαφέρει, ούτε τον νοιάζουν οι φωνές από το Συμβούλιο της Ευρώπης, το οποίο του ζητά εδώ και πολύ καιρό την απελευθέρωση του Οσμάν Καβάλα.
Το αφήγημα του, όπως έχουμε πει πολλές φορές, είναι ότι η Δύση τον στοχοποιεί, αυτή είναι ο μεγάλος εχθρός. Όπως ακριβώς οι μεγάλες δυνάμεις της εποχής, διέλυσαν την Οθωμανική Αυτοκρατορία, χρησιμοποιώντας τις μειονότητες στο εσωτερικό της για να τη διασπάσουν, έτσι και τώρα οι ΗΠΑ χρησιμοποιούν την Ελλάδα, μαζί με άλλους περιφερειακούς παίκτες, ώστε να βλάψουν τη «μεγάλη Τουρκία».
Η διαρκής αυτή στοχοποίηση από τη Δύση του κάνει καλό και μάλιστα σε τέτοιο βαθμό, ώστε να αναγκάζει και την αντιπολίτευση να γίνεται αντιδυτική. Το αντιαμερικανικό και αντιδυτικό μένος στο εσωτερικό της Τουρκίας είναι πολύ μεγάλο. Τα τελευταία πέντε χρόνια, η χώρα έχει δηλητηριαστεί από αυτό.
Τι θα αλλάξει στην ουσία αν στις εκλογές του 2023 δεν εκλεγεί ο Ερντογάν; Συμμερίζεστε την άποψη ότι αν εκλεγεί η αντιπολίτευση η Τουρκία θα «στρίψει» περισσότερο προς τη Δύση;
Προσωπικά όχι. Αρκετοί ωστόσο στην Δύση θεωρούν ότι το πρόβλημα λέγεται Ερντογάν και όχι Τουρκία, και ότι αν αλλάξει το καθεστώς η χώρα θα επανέλθει πιο κοντά στο δυτικό στρατόπεδο, όπως παλαιότερα. Το αντίθετο συμβαίνει: Το πρόβλημα Τουρκία είναι πέραν του Ερντογάν, είναι η ίδια η Τουρκία.
