Πόσο πιθανή είναι μία κυβέρνηση συνεργασίας Ν.Δ και ΠΑΣΟΚ από την πρώτη Κυριακή; Τόσο που να τρομάζει τον ΣΥΡΙΖΑ. Το ΠΑΣΟΚ των … ίσων αποστάσεων ή αλλιώς της σύμπραξης με τον ΣΥΡΙΖΑ, μετρήθηκε και βρέθηκε (το ΠΑΣΟΚ) να χάνει τη γη κάτω από τα πόδια του. Για το ΠΑΣΟΚ η επιστροφή στη γραμμή της σύμπλευσης με τις δυνάμεις του «ναι» είναι επιλογή επιβίωσης.
Το σενάριο που τρομάζει τον ΣΥΡΙΖΑ είναι αυτό που θα θέσει σε αμφιβολία τη στρατηγική που χάραξε η Κουμουνδούρου αμέσως μετά την ήττα των εκλογών. Αμφισβήτηση που θα φέρει αυτόματα και θέμα ηγεσίας. Είναι ο απόλυτος εφιάλτης του Αλέξη Τσίπρα!
Ο ΣΥΡΙΖΑ βγήκε στην επιφάνεια ως η αντισυστημική λύση στο πρόβλημα της χρεοκοπίας της Ελλάδας. Μαζί με τον Αλέξη Τσίπρα αναδύθηκε μαζί και όλη η τοξικότητα που προκάλεσε η ονείρωξη των χαμένων του εμφυλίου να πάρουν τη ρεβάνς. Την πίεση απ΄ όλο αυτό το «κύμα» της εποχής τη δέχτηκε το ΠΑΣΟΚ. Είδε τα ποσοστά του να συρρικνώνονται και έτσι οδηγήθηκε στην εκλογή Ανδρουλάκη και στην απόφαση να αποκηρύξει τη συγκυβέρνηση Σαμαρά – Βενιζέλου και να «στρίψει» το τιμόνι προς την Κουμουνδούρου. Στο ΠΑΣΟΚ πίστεψαν αφελώς ότι θα μπορούσαν να πετύχουν μια συμφωνία κυρίων με εκείνους που «πούλησαν» ανερυθρίαστα τους ψηφοφόρους και μετέτρεψαν το «όχι» του δημοψηφίσματος του 2015 σε «ναι» όπως οι μοναχοί του μεσαίωνα βάφτισαν το κρέας ψάρι...
Η άκρα αριστερά που βρέθηκε στην εξουσία θέλησε για αυτονόητους λόγους να φορτώσει την κρίση στις πλάτες της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ. Ο κόσμος ακολούθησε για ένα διάστημα, ακριβώς επειδή δεν ήθελε να πιστέψει ότι η χρεοκοπία είχε την υπογραφή όλων και ότι μέσα σε αυτό το «όλων» ήταν και η υπογραφή των πολιτών. Το ΠΑΣΟΚ αποφάσισε σε πρώτη φάση να πάει κόντρα στο ρεύμα, να σπάσει τα ταμπού και να επιχειρήσει να σώσει την κατάσταση για τη χώρα. Και στη συνέχεια και αφού πέτυχε στην αποστολή του αποφάσισε να … αποκηρύξει την πρώτη του απόφαση και να προσπαθήσει για τη… δημοκρατική διακυβέρνηση. Η αλήθεια είναι ότι το ΠΑΣΟΚ είναι ένα κόμμα που έχει στο DNA του την εξουσία. Το πρόβλημα είναι ότι όταν αποδείχτηκε ότι είχε δίκιο το 2012 που συγκρούστηκε με τις ακραίες αντιλήψεις του ΣΥΡΙΖΑ, άλλαξε στρατηγική και πίστεψε ότι θα μπορούσε να συμπράξει με εκείνους που κατηγορούσαν τα στελέχη του ως γερμανοτσολιάδες και προδότες. Το «λάθος» διαπιστώθηκε όταν χάθηκε ο «αέρας» που έφεραν οι πρώτες δημοσκοπήσεις μετά από την εκλογή Ανδρουλάκη.
Τι λέμε; Ότι το ΠΑΣΟΚ είναι «κακό» αν συνεργαστεί με τον Τσίπρα και «καλό» αν συνεργαστεί με τον Μητσοτάκη; Όχι! Αυτό που λέμε είναι ότι το ΠΑΣΟΚ έχει δύο δρόμους: Είτε θα συγκρουστεί με τον ΣΥΡΙΖΑ και θα διεκδικήσει τον επαναπατρισμό των ψηφοφόρων που το έφεραν τόσες φορές στην κυβέρνηση, είτε θα συνεργαστεί με τον ΣΥΡΙΖΑ και θα χαθεί δια της απορροφήσεως. Η σύγκρουση με τον ΣΥΡΙΖΑ, πάντως, δεν σημαίνει απαραίτητα «συνεργασία» με την ΝΔ. Σημαίνει όμως ότι δεν θα αφήσουν να πάει η χώρα στα βράχια…
Ο εφιάλτης του ΣΥΡΙΖΑ είναι να ξυπνήσει από τον λήθαργό του το ΠΑΣΟΚ και να αντιληφθεί τις πραγματικές του δυνατότητες. Ένα ΠΑΣΟΚ αποφασισμένο να διεκδικήσει τη θέση του στον πολιτικό χάρτη, μοιάζει με τον ιδιοκτήτη ενός ακινήτου που επιστρέφει με θέληση για να διώξει τους καταληψίες που το έχουν καταλάβει.
Δεν είναι βέβαιο ότι το ΠΑΣΟΚ θα συνεργαστεί με τη ΝΔ. Και δεν είναι αυτό το ζητούμενο. Να μετριούνται δηλαδή οι ψήφοι του μαζί με εκείνες της ΝΔ. Το ζητούμενο είναι να μην μετριούνται μαζί με εκείνες του ΣΥΡΙΖΑ. Αυτό θα είναι καλό για τον τόπο, όπως ήταν και στο διάστημα 2012 – 2015. Με άλλα λόγια, το θέμα δεν είναι η συγκυβέρνηση με την ΝΔ μετά από τις επόμενες εκλογές, αλλά να ξεκαθαρίσει το ΠΑΣΟΚ ποια είναι η σχέση του με τον ΣΥΡΙΖΑ. Αν ο ΣΥΡΙΖΑ, δηλαδή, μπορεί να είναι ένας αξιόπιστος σύμμαχος. Αν ναι, τότε κακώς έκανε ό,τι έκανε το 2012 – 2015. Αν όχι, τότε πρέπει να διεκδικήσει τη θέση του στον χώρο της κεντροαριστεράς.
Για τη ΝΔ τα πράγματα είναι ξεκάθαρα. Οι κόκκινες γραμμές στα εθνικά θέματα και στην οικονομία είναι γνωστές. Με αυτές τις κόκκινες γραμμές συμφωνούσε μέχρι πρόσφατα και το ΠΑΣΟΚ. Στην Χαριλάου Τρικούπη, λοιπόν, είναι που πρέπει να αποφασίσουν τι ισχύει και τι όχι…
Θανάσης Μαυρίδης