Πάνε εκείνα τα «ωραία χρόνια» που οι εκδότες ανεβοκατέβαζαν κυβερνήσεις. Ο κόσμος έχει αλλάξει, οι εκδότες με την παραδοσιακή έννοια του όρου είναι είδος προς εξαφάνιση και το αναγνωστικό κοινό δεν «αγοράζει» εύκολα ό,τι του σερβίρουν. Από εκεί και πέρα ο κάθε ένας κάνει τη δουλειά του. Οι εκδότες τη δική τους και οι κυβερνήσεις τη δική τους. Σε ό,τι αφορά τα «συμφέροντα»; Κι αυτά τη δουλειά τους κάνουν! Το βασικό, όμως, είναι να κάνει η κυβέρνηση τη δική της!
Προσωπικά δεν βλέπω «πόλεμο συμφερόντων». Για να υπάρχει πόλεμος, σημαίνει ότι υπάρχει αντικείμενο. Και κάτι τέτοιο δεν φαίνεται να υπάρχει! Ας μην ξεχνάμε ότι το Ταμείο Ανάκαμψης έχει φέρει έργα δισεκατομμυρίων που είναι αμφίβολο αν στο τέλος θα εκτελεστούν. Δεν φτάνουν καλά - καλά οι επενδυτές για να αναλάβουν τα έργα που ήδη υπάρχουν. Ποιος να κάνει, λοιπόν, πόλεμο και με τι αντικείμενο…
Εκείνο που συμβαίνει είναι ότι όλοι οι παίκτες κινούνται μέσα σε ένα μικρό γήπεδο, για να μιλήσουμε με όρους ποδοσφαιρικούς. Κι αυτό έχει ως αποτέλεσμα να έχουμε περισσότερα τζαρτζαρίσματα απ’ ότι συμβαίνει σε άλλες χώρες που το πολιτικό και οικονομικό παιγνίδι αναπτύσσεται σε μεγαλύτερους αγωνιστικούς χώρους. Κι όλοι ξέρουμε τι συμβαίνει σε ένα χωριό με λίγα σπίτια …
Η κυβέρνηση έχει πιει με τα Τέμπη το αμίλητο νερό. Μιλώντας για «συμφέροντα» δεν πείθει. Καλώς ή κακώς, αυτή είναι μια πραγματικότητα. Εκείνο που θα έπρεπε να πει είναι τι έχει κάνει η ίδια για να διαλυθούν οι υπόνοιες περί «συγκάλυψης». Και η αλήθεια είναι ότι έχει προσπαθήσει. Αντί, λοιπόν, να μας μιλήσει για το τι έχει κάνει, έχει επιλέξει μία αμυντική τακτική η οποία και ανεξήγητη είναι και έχει φουντώσει τη συνωμοσιολογία.
Με τα Τέμπη πρέπει άμεσα να ακολουθηθεί η πολιτική που ακολουθήθηκε με τον κορονοϊό. Άμεση ενημέρωση για οτιδήποτε βγαίνει στον αέρα. Δεν υπάρχει άλλος τρόπος από το να βγει όλη η αλήθεια στην επιφάνεια και να μην μείνει η παραμικρή υπόνοια ότι δήθεν υπήρξε κάτι «περίεργο» σε αυτήν την υπόθεση…
Ταυτόχρονα θα πρέπει στην κυβέρνηση να προβληματιστούν. Όχι μόνο για ποιο λόγο τα Τέμπη φούντωσαν ως θέμα, αλλά και γιατί υπήρξε υπεραντίδραση στο δημοσίευμα του Βήματος. Προφανώς και η αντιπολίτευση θα προσπαθούσε να εκμεταλλευτεί την κατάσταση. Αλλά! Υπάρχει ένα μεγάλο «αλλά».
Είναι άλλο πράγμα η παράθεση των πραγματικών περιστατικών και άλλο η διαρκής αναφορά σε συμφέροντα. Ναι, υπάρχουν πολλοί εκεί έξω που θα ήθελαν να «κοντύνουν» τον κ. Μητσοτάκη. Αυτό υπήρχε και θα εξακολουθήσει να υπάρχει. Μόνο που δεν βρίσκεται εκεί το ζήτημα. Αλλά στο πώς η ίδια η κυβέρνηση δεν θα βραχυκυκλώνει. Κι εδώ φαίνεται ότι έχουμε ισχυρή βλάβη από βραχυκύκλωμα. Για πρώτη ίσως φορά μετά από τόσες κρίσεις που έχει αντιμετωπίσει αυτή η κυβέρνηση.
Θανάσης Μαυρίδης
