Οι κρίσεις, οι επενδύσεις και η εθνική μας επιβίωση

Τα σμήνη των επενδυτών δεν έφτασαν στην Αθήνα και ας είχαμε διαφορετικές προσδοκίες. Η αλήθεια είναι ότι την εποχή που οι αλλοδαποί κροίσοι αναζητούσαν επενδυτικούς προορισμούς εμείς πετούσαμε χαρταετό και υποσχόμασταν να αλλάξουμε την Ευρώπη. Μία ακόμη αλήθεια είναι ότι η Ελλάδα εξακολουθεί να είναι μία μη φιλική χώρα για τους επενδυτές. Κι ακόμη είναι αλήθεια ότι βρισκόμαστε ήδη στην αρχή μιας νέας κρίσης και ότι θα πρέπει να περιμένουμε το επόμενο τραίνο…

Ενίοτε οι οικονομικές κρίσεις επηρεάζουν και την καθημερινότητά μας, ανεξάρτητα από το τι πιστεύει μια μεγάλη μερίδα του κοινού. Ότι αυτά αφορούν δήθεν μόνο τους έχοντες και τους κατέχοντες. Η αλήθεια είναι ότι οι έχοντες διαθέτουν και άμυνες, σε αντίθεση με τους μη έχοντες που την κρίσιμη ώρα βρίσκονται μέσα στην καταιγίδα εκτεθειμένοι, χωρίς ομπρέλα.

Η Ελλάδα αντιμετωπίζει μία μεγάλη πρόκληση για το μέλλον της. Είναι μια χώρα που αντιμετωπίζει έντονα το πρόβλημα της υπογεννητικότητας και  η μόνη της διέξοδος είναι η ανάδειξή της σε οικονομική δύναμη. Κι αυτό μπορεί να συμβεί μόνο μέσα από το κανάλι των επενδύσεων.

Το κακό είναι ότι πιστεύουμε πως οι επενδύσεις είναι υποχρέωση των άλλων, ότι κατά κάποιον τρόπο θα κάνουμε και χάρη στους επενδυτές αν φέρουν τα ωραία τους χρήματα στην Ελλάδα. Από πού προκύπτει αυτό είναι ένα θέμα. Το άλλο θέμα είναι ότι τελειώνει η πίστωση χρόνου που μας έχει δώσει το σύμπαν. Ότι αν δεν συμβεί κάτι άμεσα η χώρα θα ζήσει στα επόμενα χρόνια μια πρωτοφανή κρίση. Για να μην πούμε ότι μια νέα χρεοκοπία θα κρέμεται πάνω από τα κεφάλια μας και μας πούμε κινδυνολόγους. Αλλά όλα τα στοιχεία μας οδηγούν σε ένα απλό συμπέρασμα: Ή πλουτίζουμε ή χανόμαστε. Και το χανόμαστε είναι κυριολεκτικό. Δεν πρόκειται για κάποια μεταφορά…

Οι επενδύσεις είναι ζωτικής σημασίας για την Ελλάδα. Δεν είναι το κατιτίς παραπάνω που θα βελτιώσει τη ζωή μας. Είναι η αναγκαία συνθήκη που θα εξασφαλίσει τη συνέχεια μας στον χρόνο. Και το ερώτημα είναι πώς θα συμβεί αυτό, όταν η πλέον κακοποιημένη λέξη στις μέρες μας είναι αυτή των «μεταρρυθμίσεων». Και μπορεί η κυβέρνηση να υποστηρίζει το αντίθετο, αλλά η πραγματικότητα τη διαψεύδει. Κι αν κανείς έχει αμφιβολίες, ας δοκιμάσει να επισκεφτεί έναν συμβολαιογράφο για να ακούσει από πρώτο χέρι για τις περιπέτειες των αγοραστών και πωλητών ακινήτων. Ας επισκεφτεί ένα Δικαστήριο για να δει με τα μάτια του την κατάσταση που επικρατεί. Ας συζητήσει με επιχειρηματίες για να μάθει από πρώτο χέρι ποιες είναι οι δυσκολίες που αντιμετωπίζουν.

Για να μπορέσει η χώρα να επιβιώσει πρέπει να προσελκύσει επενδύσεις. Και για να συμβεί αυτό, πρέπει η Ελλάδα να γίνει μια σοβαρή, δυτική χώρα. Πόσες πιθανότητες δίνετε σε αυτό;

Ο κόσμος μας μεταβάλλεται διαρκώς. Αυτό δείχνουν και οι όποιες κρίσεις, χρηματιστηριακής ή άλλη φύσης. Κι εμείς θα πρέπει να βλέπουμε κάθε φορά τις κρίσεις ως ευκαιρία για να αλλάζουμε, να προσαρμοζόμαστε κάθε φορά στη νέα κατάσταση που διαμορφώνεται. Κι αν δεν το κάνουμε εμείς, θα το κάνει κάποιος άλλος. Ο διπλανός μας. Ο κόσμος μας είναι σκληρός και ανταγωνιστικός. Δεν μας χρωστάνε, δεν μας οφείλουν κάποια χάρη.

Θανάσης Μαυρίδης

[email protected]