Το ποδόσφαιρο είναι το δημοφιλέστερο άθλημα και η τεράστια απήχησή του το κάνει ισχυρότερο και απ’ αυτές ακόμη τις θρησκείες. Ακόμη και ανυπόληπτα πρωταθλήματα ποδοσφαίρου, όπως το ελληνικό, δημιουργούν ρίγη συγκίνησης σε ένα μεγάλο κομμάτι του πληθυσμού. Οι κυβερνήσεις, λοιπόν, ασχολούνται. Υποχρεωτικά! Ακόμη κι αν οι άνθρωποί της σιχαίνονται τη στρογγυλή θεά και τους ακολούθους της. Έτσι θα πράξει και αυτή η κυβέρνηση.
Προσωπικά δεν δίνω δεκάρα τσακιστή για το αν το πρωτάθλημα αυτό θα το κερδίσει ο Μαρινάκης, ο Αλαφούζος, ο Μελισσανίδης ή ο Σαββίδης. Ο ρομαντισμός μου έχει τελειώσει εδώ και χρόνια και όσος έχει απομείνει προτιμώ να τον «καταναλώνω» σε ερασιτεχνικές πρωτοβουλίες στον χώρο του αθλητισμού.
Από την άλλη πλευρά, τα όσα συμβαίνουν τον τελευταίο καιρό στον χώρο του ελληνικού ποδοσφαίρου είναι εξωφρενικά. Να θυμηθούμε, μόνο, ότι ο «πόλεμος των παραγόντων» είχε ως αποτέλεσμα τον θάνατο ενός αστυνομικού. Ένας νέος άνθρωπος που είχε επιφορτιστεί από την ελληνική πολιτεία το έργο της ασφάλειας των πολιτών, δολοφονήθηκε από οπαδούς που θέλησαν να εκφράσουν τη διαμαρτυρία τους, επειδή θεώρησαν ότι αδικήθηκε η ομάδα τους…
Αδικήθηκε; Παρακολουθώντας χρόνια ποδόσφαιρο, πιστεύω ότι αυτό που συμβαίνει σήμερα με τον Ολυμπιακό ξεπερνάει τα όρια (αν υπάρχουν τέτοια). Και δεν έχω υπάρξει Ολυμπιακός και ούτε πρόκειται να … αλλαξοπιστήσω. Αλλά το να προσποιούμαστε ότι όλα βαίνουν καλώς, απλά εθελοτυφλούμε.
Το είπε καλύτερα απ’ όλους ο (νέος) αντιπρόεδρος της ΠΑΕ Ολυμπιακός Αλέξης Κούγιας: «Αυτά δεν γινότανε ούτε στην παράγκα του Θωμά Μητσόπουλου». Όποιος γνωρίζει ελάχιστα για το «άθλημα» μπορεί να υποστηρίξει ότι γελούν πλέον και τα πεζοδρόμια. Διότι ο αντιπρόεδρος της ΠΑΕ Ολυμπιακός επιβεβαίωσε, επί της ουσίας, αυτό που μέχρι χτες αρνιόντουσαν οι φίλοι του Πειραιά. Ότι υπήρξε παράγκα που τους χάρισε πρωταθλήματα και με τον τρόπο αυτόν διέλυσε το προϊόν. Για να μην ξεχνιόμαστε…
Ωραία, λοιπόν, ο Ολυμπιακός αδικείται. Και κατάφωρα. Επειδή την παράγκα δεν την ελέγχει αυτός, αλλά κάποιος άλλος. Ενώ το ζητούμενο θα έπρεπε κανονικά να είναι να μην υπάρχει παράγκα. Αλλά πάμε παρακάτω. Διότι εδώ δεν έχουμε μόνο ένα πρωτάθλημα ποδοσφαίρου. Έχουμε μία πραγματική μαφία που λειτουργεί πίσω από τη βιτρίνα του ποδοσφαίρου. Μία μαφία που έχει στην υπηρεσία της τραμπούκους, προσωπικούς στρατούς έτοιμους να έρθουν σε ευθεία αντιπαράθεση ακόμη και με το κράτος.
Ακούσαμε τις δηλώσεις των παραγόντων του Oλυμπιακού που εγκαλούσαν τον … πρωθυπουργό της χώρας για το πέναλτι που δεν τους έδωσε ο διαιτητής. Δεν θα μπορούσα να φανταστώ τον Κυριάκο Μητσοτάκη να παρακολουθεί κάθε ματς του ελληνικού ποδοσφαίρου και να δείχνει κίτρινες και κόκκινες κάρτες στους διαιτητές που δεν σφυρίζουν σωστά! Αυτό που μπορώ να φανταστώ είναι μία ουσιαστική παρέμβαση της Πολιτείας για να σταματήσει αυτή τη φαρσοκωμωδία, η οποία έχει ήδη αρχίσει να μεταμορφώνεται σε ένα κανονικό καρκίνωμα που απειλεί την ίδια την κοινωνία. Δεν θα μας παραξενεύσει αν αύριο δούμε να διαμορφώνονται μέχρι και νέα πολιτικά κόμματα και με αφορμή ένα πέναλτι ή ένα χαμένο γκολ.
Η κυβέρνηση δεν μπορεί να συνεχίσει άλλο να παίζει τον ρόλο του Πόντιου Πιλάτου. Πρέπει να πάρει τις αποφάσεις της. Το ποδόσφαιρο είναι λαοφιλές και δεν μπορεί η Πολιτεία να το αφήσει στα χέρια αμφιλεγόμενων παραγόντων. Όποιος θέλει να συμμετέχει σε αυτό θα πρέπει να σέβεται τους κανόνες του παιγνιδιού, οι οποίοι και πρωτίστως υπάρχουν για να περιφρουρούν το ίδιο το προϊόν. Δηλώσεις που ζητάνε από τους οπαδούς να κατέβουν στον δρόμο, δεν μπορούν να μένουν ατιμώρητες.
Η κυβέρνηση πρέπει να εξασφαλίσει ότι θα ισχύει και στο ποδόσφαιρο ό,τι πρέπει να ισχύει και με οποιαδήποτε άλλη δραστηριότητα σε αυτήν τη χώρα: Νομιμότητα! Αυτός είναι όρος απαράβατος. Και σε όποιον αρέσει. Σε όποιον δεν αρέσει, ας πάρει την ομάδα του κι ας συμμετέχει σε ένα άλλο πρωτάθλημα. Με άλλα λόγια, ή το πρωτάθλημα θα αποκτήσει αξιοπιστία είτε να διαλυθεί. Μέση οδός δεν υπάρχει. Ή καλύτερα, υπάρχει. Τη βιώνουμε τώρα και είναι αυτή που οδήγησε στη δολοφονία ενός αστυνομικού.
Θανάσης Μαυρίδης
