Οι διασπάσεις στην αριστερά δεν είναι κάτι ασυνήθιστο. Εκείνο που σίγουρα δεν είναι συνηθισμένο είναι να συγκρούονται για την τιμή της αριστεράς ο εφοπλιστής Κασσελάκης με τον Πέτρο Κόκκαλη, υιό του εθνικού προμηθευτή. Λείπουν η Κατερίνα Παναγοπούλου και η Γιάννα Αγγελοπούλου, οι οποίες στο παρελθόν είχαν εκφράσει την συμπάθειά τους στο κόμμα της εργατιάς. Ξέρετε ποιο κόμμα θα κέρδιζε στο εκλογικό τμήμα του ΣΕΒ, αν στις εκλογές τα μέλη του συνδέσμου είχαν το δικό τους εκλογικό τμήμα, μακριά από τους παρίες…
Τι μας κόφτει εμάς; Μας κόφτει! Διότι έχουμε απέναντί μας κάποιους που «μισούν» το κεφάλαιο, αλλά απολαμβάνουν μια χαρά τα καλά του καπιταλισμού. Καταγγέλλουν την ιδιωτική Παιδεία, αλλά την ίδια ώρα στέλνουν τα παιδιά τους στα καλύτερα σχολεία στην Ευρώπη και στην Αμερική. Θέλουν καπιταλισμό για τους ίδιους και σοσιαλισμό για όλους τους άλλους! Και αυτοί είναι που εμποδίζουν στη χώρα κάθε πρόοδο, κάθε προσπάθεια μεταρρύθμισης.
Ασφαλώς και δεν απαγορεύεται σε μία φιλελεύθερη δημοκρατία σε έναν πλούσιο άνθρωπο να δηλώνει ακόμη και οπαδός των Ερυθρών Χμερ. Και απόγονος εξωγήινων μπορεί να δηλώσει κάποιος, αν και εφόσον αισθάνεται άσχημα για τον πλούτο που έχει συγκεντρωμένο στις ελβετικές τράπεζες. Φτάνει να μην κοροϊδευόμαστε…
Ο ΣΥΡΙΖΑ μπορεί και να διασπαστεί. Διασπαστεί ή όχι, εξουσία δεν βλέπει εύκολα άλλη φορά. Όχι σαν ΣΥΡΙΖΑ. Κι αυτό διότι το κοινό που τους πίστεψε κατάλαβε ότι εξαπατήθηκε. Η άρρωστη ολιγαρχία, όμως, θα συνεχίσει να μας ταλαιπωρεί με τις φαεινές ιδέες των γόνων και των κληρονόμων περί «κοινωνικής δικαιοσύνης». Ίσως θα έπρεπε να σκεφτούν την παράδοση που έχει η αστική τάξη της χώρας στις δωρεές προς το Έθνος. Κι εν πάση περιπτώσει αν αισθάνονται τύψεις για τα χρήματά του, ας τα δωρίσει στους φτωχούς. Απ’ αυτούς έχουμε πολλούς. Είναι οι ίδιοι που εργάζονται στις επιχειρήσεις τους και τους πρόσφεραν τα πλούτη τους.
Θανάσης Μαυρίδης
