Ένας δρόμος προς τη δουλεία
Shutterstock
Shutterstock

Ένας δρόμος προς τη δουλεία

Ο στεγαστικός τομέας στο Irvine της Καλιφόρνιας ανθεί, κι αυτό εν μέρει οφείλεται στην εισροή επενδύσεων από την Κίνα. Όταν ρωτάω Κινέζους γνωστούς μου από πού προέρχονται τα χρήματα, μου απαντούν ότι αυτά μεταφέρονται στις ΗΠΑ μέσω περίεργων καναλιών. Ο σχολιαστής Ahmed Fares μου επεσήμανε ένα ρεπορτάζ της Daily Mail που ρίχνει φως σε ένα τέτοιο κανάλι:

«Πρώτον, οι [Μεξικανοί] χρηματοδότες του καρτέλ στις ΗΠΑ κανονίζουν να παραδώσουν ένα ποσό μετρητών με έναν κούριερ που εργάζεται για τις κινεζικές συμμορίες των Τριάδων, ο οποίος στέλνει μήνυμα στα αφεντικά του για να επιβεβαιώσει πότε καταβλήθηκαν τα χρήματα.

Μόλις ληφθεί το μήνυμα, οι Κινέζοι συμμορίτες μεταφέρουν το ίδιο χρηματικό ποσό σε μεξικάνικα πέσο στα καρτέλ - τα οποία στη συνέχεια είναι ελεύθερα να τα ξοδέψουν όπως θέλουν.

Ταυτόχρονα, οι Τριάδες κανονίζουν ώστε ένα πλούσιο άτομο στην Κίνα να αγοράσει τα ναρκοδολάρια μεταφέροντας την ίδια ποσότητα κινεζικού νομίσματος σε λογαριασμούς που ελέγχουν οι συμμορίτες.

Υπάρχει τεράστια ζήτηση για αυτήν την υπηρεσία στην Κίνα, καθώς η κυβέρνηση απαγορεύει στους ανθρώπους να μεταφέρουν περισσότερα από 50.000 $ εκτός της χώρας ετησίως, σε μια προσπάθεια να τους εμποδίσει να μεταφέρουν στο εξωτερικό τον πλούτο τους.

Αυτό παρακάμπτει το σύστημα επειδή τα χρήματα δεν κινούνται ποτέ πέρα από τα σύνορα. Το κινεζικό νόμισμα κινείται μόνο μεταξύ τραπεζών στην Κίνα και τα δολάρια δεν φεύγουν ποτέ από τις ΗΠΑ[…].

Μόλις ο πλούσιος αγοραστής αποκτήσει τον έλεγχο των δολαρίων, είναι ελεύθερος να τα ξοδέψει όπως θα ήθελε στην Αμερική - συνήθως σε πανεπιστημιακά δίδακτρα ή ακίνητα».

Οι ΗΠΑ προσπαθούν να απαγορεύσουν τα ναρκωτικά, ενώ η κινεζική κυβέρνηση προσπαθεί να απαγορεύσει τις μεγάλες εκροές συναλλάγματος. Και οι δύο τύποι περιορισμών στην ελευθερία έχουν ως αποτέλεσμα τη δημιουργία μαύρων αγορών. Θα περίμενα από διάφορες κυβερνήσεις να απαντήσουν με ακόμη περισσότερους περιορισμούς στην ελευθερία. Και περιμένω από τους ανθρώπους να βρουν τρόπους να αποφύγουν αυτούς τους πρόσθετους περιορισμούς.

Στη συνέχεια, οι κυβερνήσεις θα απαντήσουν με ακόμη περισσότερους περιορισμούς στην ελευθερία και θα αναπτυχθούν ακόμη περισσότερες μαύρες αγορές.

Και φτου κι απ’ την αρχή.

ΥΓ. Το ρεπορτάζ ανέφερε ακόμη ένα παράδειγμα της πρόσφατης αύξησης της προκατάληψης εναντίον των Κινέζων:

«Αμερικανοί αξιωματούχοι πιστεύουν ότι είναι μάλλον απίθανο ένας τόσο μεγάλος όγκος χρημάτων να κινείται μέσω των κινεζικών τραπεζών χωρίς αυτό να γίνεται αντιληπτό από τους παρατηρητικούς γραφειοκράτες του Πεκίνου και γι' αυτό είτε επιλέγουν να κάνουν τα στραβά μάτια είτε εμπλέκονται σε αυτό».

Και όμως, οι Αμερικανοί αξιωματούχοι δεν φαίνεται να δυσκολεύονται να πιστέψουν ότι τεράστιες ποσότητες παράνομων χρημάτων θα μπορούσαν να διακινούνται μέσω του χρηματοπιστωτικού συστήματος των ΗΠΑ χωρίς να το γνωρίζουν οι Aρχές. Αναρωτιέμαι γιατί…

Η στάση των Αμερικανών πολιτικών (και των δύο κομμάτων) φαίνεται να είναι: «Γιατί η Κίνα δεν επιλύει το πρόβλημα των ναρκωτικών της Αμερικής!».


* Ο Scott Sumner είναι οικονομολόγος, διευθυντής του προγράμματος νομισματικής πολιτικής στο Mercatus Center at George Mason University, ερευνητής στο Independent Institute και καθηγητής στο Bentley University στο Waltham της Μασαχουσέτης    

Το άρθρο δημοσιεύθηκε στα αγγλικά στις 4 Απριλίου 2024 και παρουσιάζεται στα ελληνικά με την άδεια της Library of Economics and Liberty και τη συνεργασία του Κέντρου Φιλελεύθερων Μελετών.