Γράφει ο James Pethokoukis
Είναι δύσκολο να είναι κανείς πετυχημένος εγκληματίας. Υπάρχει ένα ωραίο βίντεο του Saturday Night Live με τίτλο “That’s the Game” όπου ένας έμπορος ναρκωτικών ονόματι Quan (ο Chris Redd) αποφασίζει να ξεφορτωθεί τον συνεταίρο του Dante (τον Kenan Thompson) - μέχρι που του έρχεται μια κρίση πανικού όταν μαθαίνει πόσο δύσκολη είναι η διοίκηση μιας εγκληματικής οργάνωσης. Δείτε πώς περιγράφει ο Dante τα καθήκοντά του ως αφεντικό:
«Κουάν, δεν είσαι έτοιμος γι’ αυτό… Έχεις δικηγόρο που να στήνει εταιρίες μαϊμού για να κρύβεις τα μετρητά;... Και ξέρεις τι σημαίνει οικονομικά της προσφοράς; Γιατί να ξέρεις, δεν μπορείς να πλημμυρίσεις την αγορά με εμπόρευμα… Και μετά πρέπει να σταθμίσεις τα κέρδη σου έναντι των παγίων εξόδων… Θα πρέπει φυσικά και να προβλέψεις την επίδραση της εποχικότητας και τις τάσεις της αγοράς, έτσι; Ανεξάρτητα του πώς είναι η κατάσταση σήμερα, πρέπει να προετοιμάζεσαι για την κατάσταση του χρόνου».
Δεν εκπλήσσει ίσως το γεγονός ότι μια πανεπιστημιακή εκπαίδευση θα βοηθούσε έναν εγκληματία που θέλει να διοικήσει μια μεγάλη οργάνωση. Αναλογιστείτε τον μαφιόζο Μάικλ Κορλεόνε, έναν από τους πιο διαβόητους (μη πραγματικούς) φοιτητές του Darthmouth College. Ενώ τα αδέρφια του μπορεί να σκέφτηκαν ότι το να είναι ένα «φοιτητόπαιδο» της Ivy League είναι χαμένος χρόνος, πιθανότατα δεν ήταν. Παραθέτω από τη μελέτη του 2016 με τίτλο “Returns to education in criminal organizations: Did going to college help Michael Corleone?” (Αποδόσεις της εκπαίδευσης σε εγκληματικές οργανώσεις: Βοήθησε τον Μάικλ Κορλεόνε το ότι πήγε στο πανεπιστήμιο;) - και ευχαριστώ τον Ethan Mollick που μου την επεσήμανε στο Twitter:
«Χρησιμοποιούμε ως περίπτωση μελέτης μια από τις μακροβιότερες εγκληματικές οργανώσεις της ιστορίας: τη μαφία των Ιταλοαμερικανών. Τα πιο πετυχημένα μέλη της ήταν ικανοί επιχειρηματίες που ενορχήστρωσαν εγκλήματα που απαιτούσαν ικανότητες που μπορεί κανείς να μάθει στο σχολείο: το να αποσπάς το βέλτιστο ενοίκιο από υπηρεσίες προστασίας, το να σταθμίζεις τα επιτόκια έναντι του κινδύνου μη αποπληρωμής όταν ξεκινάς μια επιχείρηση τοκογλυφίας, ή το να οργανώσεις εφοδιαστικές αλυσίδες, αποθήκες και διανομή όταν στήνεις ένα σύστημα εμπορίας ναρκωτικών.
Εξετάζουμε αυτό το ερώτημα συγκρίνοντας μαφιόζους με μια ποικιλία από δείγματα που παίρνουμε από την απογραφή πληθυσμού των ΗΠΑ του 1940, τα οποία συμπεριλαμβάνουν ένα δείγμα των κοντινότερων (μη μαφιόζων) γειτόνων τους. Καταγράφουμε ότι οι μαφιόζοι έχουν κατά μέσο όρο ένα χρόνο λιγότερη εκπαίδευση απ’ ό,τι οι γείτονές τους. Βρίσκουμε ότι οι μαφιόζοι έχουν σημαντικές αποδόσεις από την εκπαίδευση της τάξης του 7,5 - 8 %, το οποίο είναι λίγο μόνο μικρότερο από τους γείτονές τους, και 2 - 5 ποσοστιαίες μονάδες μικρότερο από τους άνδρες που γεννήθηκαν στις ΗΠΑ ή τους άρρενες πολίτες.
Οι αποδόσεις των μαφιόζων ήταν με συνέπεια περίπου διπλάσιες απ’ ό,τι για το δείγμα των Ιταλών μεταναστών ή των μεταναστών από όλες τις χώρες προέλευσης. Εντός αυτού του δείγματος, εκείνοι που κατηγορήθηκαν για περίπλοκα εγκλήματα όπως υπεξαίρεση και παράνομο στοιχηματισμό έχουν τις υψηλότερες αποδόσεις. Υπολογίζουμε ότι οι ιδιωτικές αποδόσεις από την παιδεία υπάρχουν ακόμη και στις παράνομες δραστηριότητες που χαρακτηρίζονται από έναν κάποιο βαθμό περιπλοκότητας όπως ισχύει για το οργανωμένο έγκλημα στα μέσα του 20ου αιώνα στις ΗΠΑ.
Ανεξαρτήτως του αν ένα παιδί ονειρεύεται να γίνει νονός της μαφίας ή κάτι πιο νόμιμο, η απόφαση που θα πάρει σχετικά με την πανεπιστημιακή του εκπαίδευση είναι πολύ σημαντική. Προτείνω γι’ αυτό το θέμα μια πολύ ενδιαφέρουσα συζήτηση από το καλοκαίρι που μας πέρασε με θέμα το πώς μπορεί κανείς να πάρει σωστές αποφάσεις γι’ αυτό το ζήτημα μεταξύ των ερευνητών του ΑΕΙ Rick Hess και Beth Akers και αφορμή το βιβλίο της Akers “Making College Pay: An Economist Explains How to Make a Smart Bet on Higher Education.” (Πώς να κάνετε το πανεπιστήμιο να αποδώσει: Μία οικονομολόγος εξηγεί πώς να στοιχηματίσει κανείς έξυπνα στην ανώτατη εκπαίδευση».
Ο James Pethokoukis είναι αρθρογράφος και μπλόγκερ στο American Enterprise Institute (ΑΕΙ).
Το άρθρο δημοσιεύθηκε στα αγγλικά στις 20 Οκτωβρίου 2021 και παρουσιάζεται στα ελληνικά με την άδεια του American Enterprise Institute και τη συνεργασία του ΚΕΦίΜ - Μάρκος Δραγούμης.