Η ουγγρική κυβέρνηση χρησιμοποιεί τη νοσταλγία για να απευθυνθεί στους ηλικιωμένους ψηφοφόρους της. Ωστόσο, σε αντίθεση με άλλους λαϊκιστές που υπόσχονται να επαναφέρουν ένα ένδοξο και ανύπαρκτο παρελθόν, η ουγγρική ηγεσία εργάζεται με το σφυροδρέπανο για να επαναφέρει τον κομμουνισμό – μια εποχή όπου η βάση των συνταξιούχων ψηφοφόρων της ήταν νέοι άνθρωποι και όταν απολύτως τίποτα δεν λειτουργούσε σωστά.
Γράφει ο Mate Hajba
Με πολλή οργή που άντεξα να περιμένω στη μεγάλη ουρά του σούπερ μάρκετ. Θα έπρεπε να είχα αποφύγει να ψωνίσω το πρωί του Σαββάτου από ράφια χαμηλής ποιότητας ειδών, που επιδοτούνται σε μεγάλο βαθμό και αναποτελεσματικά από μια σοσιαλιστική κυβέρνηση και την ΕΕ. Θα μπορούσα να είχα επιλέξει την ηλεκτρονική αγορά, αλλά και πάλι ήταν Σάββατο πρωί και στον κόσμο μας που έχει συνηθίσει να έχει κάτι όταν το θέλει, η οικογένεια μου χρειαζόταν γάλα φουντουκιού τον πρωινό καφέ εκείνη την στιγμή.
Λαμβάνοντας υπόψη τον τρόπο με τον οποίο οι φιλοκυβερνητικοί συνταξιούχοι υποστηρίζουν ένα κόμμα που εφαρμόζει μάλλον ριζοσπαστικές αριστερές ιδέες, θα πίστευε κανείς ότι θα εκτιμούσαν τη μεγάλη ουρά που εκτεινόταν στους διαδρόμους του μαγαζιού – αλλά αυτό δεν ισχύει. Παραδόξως, οι ηλικιωμένοι έριχναν την ευθύνη στις πολυεθνικές εταιρείες, μένοντας πιστοί στις σοσιαλιστικές τους απόψεις, τουλάχιστον ως προς αυτό.
Ωστόσο, η ευθύνη δεν βαρύνει τις εταιρείες αλλά την πλειονότητα όσων γκρινιάζουν στην ουρά, καθώς αυτοί ψήφισαν ένα κόμμα που δημιούργησε τον υψηλότερο πληθωρισμό στην ΕΕ, και επιπλέον εφαρμόζει όρια τιμών στα τρόφιμα. Αν και αυτό το τελευταίο μέτρο είχε καταργηθεί σταδιακά, υπάρχει η αναμενόμενη εξαίρεση. Το φορολογικό σύστημα και το δυσμενές βιοτικό επίπεδο εξαναγκάζουν πολλούς εργαζόμενους να αναζητήσουν εργασία στο εξωτερικό, δημιουργώντας έτσι μεγάλη έλλειψη εργατικού δυναμικού. Δεν πρέπει να εκπλήσσει συνεπώς ότι οι αλυσίδες σούπερ μάρκετ, που υποφέρουν από την κυβερνητική παρέμβαση στις τιμές, την κατακόρυφη πτώση των αριθμών λιανικής και την έλλειψη εργαζομένων βλέπουν τις ουρές να αυξάνονται.
Η παράδοση κατ’ οίκον εμπορευμάτων από τα καταστήματα δεν είναι φθηνή υπόθεση. Η κυβέρνηση απέκλεισε πολλούς αυτοαπασχολούμενους από μια δημοφιλή μορφή φορολόγησης, καθιστώντας ακριβότερη την παράδοση τροφίμων, δεδομένου ότι ένας σημαντικός αριθμός ατόμων που εργάζονται σε αυτόν τον τομέα ήταν και είναι αυτοαπασχολούμενοι. Ως εκ τούτου, πολλοί άνθρωποι επιλέγουν τα σούπερ μάρκετ, όπου πρέπει να στέκονται σε μεγάλες ουρές κατά τις ώρες αιχμής. Παραπονιούνται, όπως το έκαναν και όσο περίμενα να πάρω το γάλα φουντουκιού.
Ένας άντρας που στεκόταν στην ουρά, ο οποίος αποδείχθηκε ότι ήταν υπάλληλος του σούπερ μάρκετ εκτός υπηρεσίας προσπαθούσε να ηρεμήσει τους ηλικιωμένους, πολλοί από τους οποίους, με μια γρήγορη ματιά στα καλάθια αγορών τους, φαινόταν ότι ήθελαν να αγοράσουν κυρίως φθηνό αλκοόλ. Οι προσπάθειές του αποδείχθηκαν μάταιες, έτσι έφυγε από την ουρά, άφησε τα ψώνια που ήθελε να αγοράσει και άνοιξε ένα ακόμα ταμείο. Του αξίζει ένα μετάλλιο, ή τουλάχιστον, μια αύξηση, ωστόσο δεν έλαβε κανέναν έπαινο από τους πελάτες.
Στα μαγαζιά, μπορεί να υπάρχει κάποιος που μπορεί να σώσει την κατάσταση, αλλά στην πολιτική δεν υπάρχει. Θεωρώ εξοργιστικό το γεγονός ότι οι άνθρωποι ψηφίζουν μια κυβέρνηση επειδή οι πολιτικοί της ισχυρίζονται ότι είναι συντηρητικοί όταν, στην πραγματικότητα, εφαρμόζουν σοσιαλιστικές πολιτικές. Ωστόσο, η αλήθεια είναι ότι οι ιδέες της ελεύθερης αγοράς δεν είναι δημοφιλείς στην Ουγγαρία και επομένως δεν εκπροσωπούνται πραγματικά από κανένα πολιτικό κόμμα.
Μέχρι να αλλάξει αυτό, οι Ούγγροι μπορούν να προετοιμάζονται για μεγαλύτερες ουρές, υψηλές τιμές και άλλα έντονα οικονομικά προβλήματα.
--
Ο Mate Hajba είναι διευθυντής του Free Market Foundation, μιας ουγγρικής δεξαμενής σκέψης προσηλωμένης στις κλασικές φιλελεύθερες αξίες όπως η ελεύθερη αγορά, οι ατομικές ελευθερίας και η ανεκτικότητα.
Το άρθρο δημοσιεύθηκε στα αγγλικά στις 26 Σεπτεμβρίου 2023 και παρουσιάζεται στα ελληνικά με την άδεια του 4Liberty.eu και τη συνεργασία του Κέντρου Φιλελεύθερων Μελετών.
