Η Γερμανία εργάζεται για να αποτρέψει μια πιθανή εξαγορά της Commerzbank της από την ιταλική UniCredit, μια κίνηση που φέρνει το Βερολίνο αντιμέτωπο με τη Ρώμη και τις ρυθμιστικές αρχές της Ευρώπης, δήλωσαν στο Reuters πηγές ενήμερες για τη στάση της γερμανικής κυβέρνησης και των ρυθμιστικών αρχών.
Το Βερολίνο αιφνιδιάστηκε από την απόφαση της UniCredit για τη δημιουργία ενός μεγάλου μεριδίου στην Commerzbank, μια κίνηση που η ιταλική τράπεζα λέει ότι θα μπορούσε να οδηγήσει σε συγχώνευση.
Οι αξιωματούχοι προετοιμάζονται τώρα για μια πιθανή εχθρική προσφορά. Η συνένωση των τραπεζών αποτελεί δυνητική απειλή για τη χρηματοπιστωτική σταθερότητα, λένε πηγές στο πρακτορείο, καθώς η UniCredit κατέχει δεκάδες δισεκατομμύρια ευρώ σε ιταλικά κρατικά ομόλογα.
Αρκετοί άνθρωποι στη γερμανική κυβέρνηση εναποθέτουν τώρα τις ελπίδες τους σε έναν έλεγχο από την εποπτική αρχή της χώρας BaFin και ασκούν πιέσεις στη ρυθμιστική αρχή κατά μιας συμφωνίας.
Ένα βασικό επιχείρημα είναι ότι το Βερολίνο θα μπορούσε να καταλήξει να «πληρώσει τον λογαριασμό» αν η UniCredit παρασυρθεί σε μια ιταλική κρίση χρέους.
Η BaFin, η οποία διαδραματίζει κρίσιμο ρόλο στο κατά πόσο η UniCredit μπορεί να προσπαθήσει να αποκτήσει τον έλεγχο της Commerzbank, έχει αρχίσει να αναλύει το αίτημα της UniCredit για αύξηση του το ποσοστού συμμετοχής της από το 9,9% σε σχεδόν 30%.
Η εποπτική αρχή θα υποβάλει πρόταση στην Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα, η οποία έχει τον τελικό λόγο.
Ενώ η Ρώμη υποστηρίζει τη συμφωνία, το Βερολίνο ελπίζει ότι οι ανησυχίες του μπορεί να ματαιώσουν ή τουλάχιστον να καθυστερήσουν την έγκριση του σχεδίου της UniCredit από την ΕΚΤ.
Η BaFin έχει να κάνει με μια λεπτή πράξη ισορροπίας. Ενώ είναι υποχρεωμένη να χειριστεί την αίτηση της UniCredit με αμεροληψία, πρέπει επίσης να λάβει υπόψη της τις ανησυχίες της γερμανικής κυβέρνησης λόγω της σχέσης της υπηρεσίας με το γερμανικό ΥΠΟΙΚ.
Αρκετές πηγές κοντά στην ΕΚΤ δήλωσαν ότι υπάρχει ευρεία διαφωνία με την αντίθεση της Γερμανίας, αν και η χώρα έχει ακόμα επιρροή και συμμάχους στην κεντρική τράπεζα.
Η ΕΚΤ έχει πει ότι οι μεγάλες, ευρωπαϊκές τράπεζες μπορούν να στηρίξουν καλύτερα την οικονομία και να ανταγωνιστούν τους μεγαλύτερους αντιπάλους στις Ηνωμένες Πολιτείες.
Για την ΕΚΤ, ο χειρισμός της υπόθεσης UniCredit και Commerzbank, εξισορροπώντας παράλληλα τα συμφέροντα των δύο χωρών του μπλοκ, θα αποτελέσει μια από τις μεγαλύτερες δοκιμασίες της τελευταίας δεκαετίας.
«Η BaFin και η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα συνεργάζονται στενά», δήλωσε εκπρόσωπος της BaFin, προσθέτοντας ότι η BaFin έχει το «δικαίωμα να κάνει συστάσεις» στην ΕΚΤ για το αν θα πρέπει να εγκριθεί μια συμφωνία, αφήνοντας ωστόσο τον τελικό λόγο στην ΕΚΤ. «Η διαδικασία αυτή συμβάλλει σημαντικά στη χρηματοπιστωτική σταθερότητα», συμπλήρωσε.
Εκπρόσωπος της ΕΚΤ δήλωσε ότι βρίσκεται σε «συνεχή ανταλλαγή απόψεων» με τις εθνικές αρχές για τέτοια θέματα, χαρακτηρίζοντας τις αποφάσεις ως «συνεργατικές».
Η πρόεδρος του Εποπτικού Συμβουλίου της ΕΚΤ Κλαούντια Μπουχ δήλωσε πρόσφατα ότι η κεντρική τράπεζα θα κάνει «τα πάντα» για να άρει τα εμπόδια στις διασυνοριακές τραπεζικές συγχωνεύσεις, αφού η πρόεδρος Κριστίν Λαγκάρντ χαρακτήρισε τέτοιες συμφωνίες «επιθυμητές».
Η κυριότερη τραπεζική ένωση της Ιταλίας, η FABI, προειδοποίησε την Παρασκευή ότι μια επιτυχής προσφορά της UniCredit θα εγκαινιάσει μια εποχή ξένων εξαγορών τις οποίες οι κυβερνήσεις δεν θα μπορούν να αποτρέψουν.
Τι ανησυχεί το Βερολίνο
Στο επίκεντρο της ανησυχίας της Γερμανίας βρίσκονται τα 40 δισεκατομμύρια ευρώ ιταλικών κρατικών ομολόγων της UniCredit, κάτι που θεωρείται ως δυνητικός κίνδυνος καθώς η Ιταλία είναι υπερχρεωμένη. Η Commerzbank, η οποία είναι μικρότερη και οικονομικά ασθενέστερη από την UniCredit, έχει επίσης ιταλικά ομόλογα δισεκατομμυρίων ευρώ.
Εάν η Ιταλία αντιμετώπιζε προβλήματα μετά από μια ενδεχόμενη συγχώνευση, οι αξιωματούχοι φοβούνται ότι η Γερμανία ίσως χρειαστεί να παρέμβει.
Αλλά ορισμένοι αξιωματούχοι της ΕΚΤ βλέπουν μια λύση. Η Commerzbank θα μπορούσε να γίνει θυγατρική της UniCredit, με σαφή σχέδια διαχείρισης για την Commerzbank σε περίπτωση κρίσης.
Η αντίδραση του Βερολίνου σηματοδοτεί την έλλειψη εμπιστοσύνης στην ευρωπαϊκή αρχιτεκτονική που δημιουργήθηκε για να αποτραπεί η επανάληψη της κρίσης χρέους του 2010-11, καθώς και έναν βαθιά ριζωμένο σκεπτικισμό για την Ιταλία.
Άνθρωποι προσκείμενοι στην κυβέρνηση δήλωσαν επίσης ότι η εμπιστοσύνη μεταξύ του Βερολίνου και του διευθύνοντος συμβούλου της UniCredit Αντρέα Ορσέλ είχε σχεδόν καταρρεύσει.
