Του Γιώργου Παυλόπουλου
Το μόνο σίγουρο είναι ότι σήμερα, η Ευρωβουλή συνέρχεται στο Στρασβούργο με τη νέα της σύνθεση, όπως προέκυψε από τις ευρωεκλογές του Μαΐου. Αύριο το πρωί δε, με βάση τον υπάρχοντα προγραμματισμό, τα 751 μέλη της θα κληθούν να εκλέξουν τον πρόεδρό τους.
Πώς, όμως, θα συμβεί αυτό; Με συναίνεση και... ειρηνικά ή με σύγκρουση και σε πολεμικό κλίμα; Το τι από τα δύο θα συμβεί εξαρτάται αποκλειστικά από την έκβαση που θα έχει η σημερινή νέα συνάντηση των ηγετών των «28», η οποία αποτελεί συνέχεια της έκτακτης συνόδου κορυφής η οποία ξεκίνησε με το δείπνο της Κυριακής και συνεχίστηκε με το πρόγευμα της Δευτέρας.
Εφόσον οι συμμετέχοντες στο κονκλάβιο τα βρουν σήμερα για την κατανομή των διάφορων προεδρικών θώκων, τότε θα είναι γνωστό υπέρ ποιου ή ποιας θα γείρει η πλάστιγγα στην Ευρωβουλή. Σε διαφορετική περίπτωση, το τι θα συμβεί είναι απρόβλεπτο, καθώς θα υπάρχει η δυνατότητα να κατατεθούν πολλές υποψηφιότητες, να διεξαχθούν αλλεπάλληλες ψηφοφορίες και να διαμορφωθούν ετερόκλητες συμμαχίες – από τις οποίες, μάλιστα, δεν αποκλείεται να προκύψει κάποια μεγάλη έκπληξη.
Το προθύστερο ερώτημα που πρέπει να απαντηθεί, κατά συνέπεια, είναι πόσες πιθανότητες υπάρχουν να τα βρουν οι «28». Και ταυτόχρονα, πόσο ικανοί τιμονιέρηδες θα αποδειχθούν για να αποφύγουν τις δύο... τορπίλες που απειλούν να βυθίσουν αύτανδρη κάθε προσπάθεια συμβιβασμού: Αφενός, τον «εμφύλιο» που έχει ξεσπάσει στο Ευρωπαϊκό Λαϊκό Κόμμα, την πολυπληθέστερη και ισχυρότερη πολιτική ομάδα και, αφετέρου, το «αντάρτικο» από τις χώρες της κεντρικής και ανατολικής Ευρώπης και τους συμμάχους τους.
Ας τα πάρουμε με τη σειρά. Στο ΕΛΚ, που είχε εδώ και μήνες επιλέξει ως εκλεκτό του για την προεδρία της Κομισιόν τον Μάνφρεντ Βέμπερ, η απόφαση της Ανγκελα Μέρκελ να τον «αδειάσει», για να μην τινάξει στον αέρα τον γαλλο-γερμανικό άξονα και τη σχέση της με τον Εμανουέλ Μακρόν, προκάλεσε σφοδρές αντιδράσεις. Αντιδράσεις, μάλιστα, που φάνηκαν από την πρώτη κιόλας στιγμή και είχαν ως αποτέλεσμα να καθυστερήσει για ένα περίπου τρίωρο η έναρξη του κυριακάτικοου δείπνου, καθώς στις διπλανές αίθουσες διεξάγονταν θυελλώδεις διαπραγματεύσεις για να πειστούν οι οργισμένοι εταίροι να πουν το «ναι», έστω και με βαριά καρδιά, στον Σοσιαλιστή Φρανς Τίμερμανς.
Τα «κακά παιδιά» εκβιάζουν
Ακόμη και στην περίπτωση, όμως, που η Μέρκελ καταφέρει να πείσει την πολιτική της οικογένεια να την στηρίξει και να σταθεί στο πλευρό της (προφανώς με κάποια ανταλλάγματα...), δεν είναι βέβαιο ότι η δεύτερη τορπίλη που έχει εκτοξευτεί δεν θα βρει τον στόχο της. Το κουμπί έχουν πατήσει οι χώρες της αποκαλούμενης «Ομάδας του Βίζεγκραντ» (Πολωνία, Ουγγαρία, Τσεχία και Σλοβακία) – δηλαδή τα κακά παιδιά της ΕΕ, που βρίσκονται αντιμέτωπα με κυρώσεις από τις Βρυξέλλες για άλλα ζητήματα και τώρα βρίσκουν την ευκαιρία να πάρουν το αίμα τους πίσω.
Πρέπει να σημειωθεί, μάλιστα, ότι σύμφωνα με τις πληροφορίες από τους διαδρόμους της συνόδου, στο βέτο που θέτουν απέναντι στην υποψηφιότητα Τίμερμανς (αλλά και Βέμπερ) έχουν βρει πολύτιμο σύμμαχο στην Ιταλία, η οποία επίσης απειλείται με κυρώσεις και διαπιστώνει ότι αυτός είναι ένας πολύ καλός και αποτελεσματικός τρόπος για να εκβιάσει. Καθώς δε είναι πολύ πιθανό και οι Βρετανοί να κάνουν «νερά», τότε είναι σαφές πως δεν υπάρχει η απαιτούμενη πλειοψηφία – τουλάχιστον 21 στις 28 χώρες, που να αντιπροσωπεύουν κατ'' ελάχιστο το 65% του συνολικού πληθυσμού της ΕΕ (κάπου 350 εκατομμύρια πολίτες) – για να προχωρήσει η υποψηφιότητα του νυν αντιπροέδρου της Κομισιόν και να ξεμπλοκάρει η διαδικασία.
Δεν αποκλείεται, φυσικά, το πάρε-δώσε να φέρει τελικώς αποτέλεσμα, έστω και στο παρά πέντε. Είναι βέβαιο, όμως, ότι αυτό θα συνοδεύεται από πολλές και σημαντικές συναλλαγές «κάτω από το τραπέζι», τις οποίες θα μάθουμε αργότερα και σταδιακά. Όπως είναι βέβαιο, επίσης, ότι η εικόνα και το κύρος της ΕΕ θα έχει τρωθεί καίρια, για μια ακόμη φορά.
AP Photo/Olivier Matthys
