Της Ιωάννας Δημητριάδου*
Ερευνητές, Ειδικοί Παιδαγωγοί, άλλοι Θεραπευτές, Δάσκαλοι, Καθηγητές και Γονείς, σε παγκόσμια κλίμακα, έχουν ερευνήσει, γράψει και εξελίξει όλα τα θέματα που αφορούν το κομμάτι της Δυσλεξίας. Όμως, αν όλοι εμείς που ασχολούμαστε με την αξιολόγηση και την εκπαίδευση, ακόμα και αν ανήκουμε στην κατηγορία των ατόμων με Δυσλεξία και Μαθησιακές Δυσκολίες, δεν κατανοήσουμε τη συμπεριφορά τους, την οποία δεν επέλεξαν, τότε έχουμε χάσει ένα μεγάλο μέρος της διαδρομής. Πώς είναι, λοιπόν, κάποιος με Δυσλεξία;
- Κάποιος με Δυσλεξία, γεννιέται έτσι, γιατί υπάρχει ιστορικό στην οικογένεια. Ακόμα και αν η δυσλεξία του είναι επίκτητη, αυτό σημαίνει πως έγινε κάποιο ατύχημα, όπου επηρέασε μέρη του εγκεφάλου τα οποία είναι υπεύθυνα για τις αναγνωστικές δεξιότητες, για τη γραφή, για τα μαθηματικά. Οπότε, η δυσλεξία του δε φεύγει, απλά μαθαίνει τρόπους να ζει με αυτήν.
- Κάποιος με Δυσλεξία, αντιμετωπίζει πολλές δυσκολίες στην ανάγνωση, στη γραφή, στα μαθηματικά, στον προσανατολισμού του χώρου και του χρόνου, στη μνήμη. Όσο και να μεγαλώνει, αν δεν γίνει έγκαιρη αξιολόγηση και παρέμβαση από τους κατάλληλους ανθρώπους, οι δυσκολίες θα παραμένουν και θα πολλαπλασιάζονται. Γιατί, απλά η ωρίμανση του εγκεφάλου δεν έχει να κάνει με την αντιμετώπιση των δυσκολιών.
- Κάποιος με Δυσλεξία δεν μπορεί ταυτόχρονα να ακολουθεί πολλές οδηγίες. Μπορεί, να τον έχεις συνοδηγό στο αυτοκίνητο, να του πεις να προσέχει τον δρόμο να μη χάσει την οδό, να κοιτάζει παράλληλα το gps στο κινητό και να ακούει για το πότε πρέπει να στρίψουμε, εκείνος θα έχει μείνει ακόμα και θα επεξεργάζεται την πρώτη οδηγία. Το σίγουρο είναι, πως την επόμενη φορά που θα χρειαστεί να ξανακάνει αυτή τη διαδρομή, θα σε καθοδηγήσει χωρίς το gps, γιατί τη διαδρομή θα την έχει σχεδιάσει μέσα στο μυαλό του, με τον οπτικό τρόπο.
- Κάποιος με Δυσλεξία, νιώθει μεγάλη ανάγκη να έχει τη στήριξη του σχολείου, σε όλα τα επίπεδα και βέβαια, της οικογένειάς του, όσον αφορά τις σχολικές του υποχρεώσεις. Ένα είναι, όμως, σίγουρο, πως αν τον βάλεις σε πλαίσιο και τον καθοδηγήσεις σωστά, με την ατομική ή ομαδική παρέμβαση, όπου εκείνος αισθάνεται άνετα, έχει πετύχει!
- Κάποιος με Δυσλεξία, δεν έχει την αίσθηση του χρόνου, του χώρου, της οργάνωσης. Δεν ξέρει, πολλές φορές, ποια θέματα έχουν προτεραιότητα και ποια όχι. Αν, όμως, τον εκπαιδεύσεις με απλά και κατανοητά βήματα, του δώσεις τα κατάλληλα οπτικά ερεθίσματα, τότε η ζωή του θα γίνει πολύ πιο απλή, γιατί θα έχει μάθει τους μηχανισμούς που θα τον βοηθήσουν να αντιμετωπίσει τις δυσκολίες.
- Κάποιος με Δυσλεξία, έχει πολλά σκαμπανεβάσματα στο κομμάτι της ψυχολογίας του. Εκεί που νιώθει χαρούμενος, μπορεί να μουτρώσει ή το αντίθετο. Απλά, γιατί εκείνη τη στιγμή μπορεί να θυμηθεί κάτι που τον στεναχώρησε ή κάτι που τον έκανε χαρούμενο. Σε αυτό που τον στεναχώρησε ή σε αυτό που τον έκανε ευτυχισμένο, θα στο πει εκφράζοντας, πάντα, έντονα συναισθήματα. Για το συναισθηματικό του κομμάτι, είναι πολύ σημαντικός ο αθλητισμός.
- Κάποιος με Δυσλεξία έχει ανεπτυγμένη, την ενσυναίσθηση. Για αυτόν τον λόγο, θα μπει στη θέση σου, σαν να το περνάει ο ίδιος, θα σε ακούσει και θα σου δώσει και τις πιο κατάλληλες συμβουλές.
- Κάποιος με Δυσλεξία είναι πολύ δημιουργικός, έχει υψηλό IQ και σκέφτεται με εικόνες. Δεν είναι τυχαίο που πολλοί με δυσλεξία είναι καταξιωμένοι ερευνητές, καλλιτέχνες, επιχειρηματίες, ακόμα και εκπαιδευτικοί. Στην Αγγλία και στην Αμερική, σε πολλές επιχειρήσεις, σχεδόν το 30% - 35 % του δυναμικού τους είναι άτομα με δυσλεξία.
- Κάποιος με Δυσλεξία μπορεί να δώσει πολλές λύσεις σε κάποιο πρόβλημα που σε απασχολεί. Αυτό γιατί σκέφτεται σφαιρικά, θα κατανοήσει την ουσία του προβλήματος, οπότε και θα σε καθοδηγήσει προς στη σωστή λύση.
Οι άνθρωποι με Δυσλεξία και Μαθησιακές Δυσκολίες έχουν, απλά, έναν διαφορετικό εγκέφαλο, έναν διαφορετικό τρόπο σκέψης για το πώς βλέπουν τα πράγματα. Και για αυτή τους τη διαφορετικότητα είναι χαρισματικοί. Αρκεί, να κατανοήσουμε, οι υπόλοιποι, αυτό το χάρισμα.
ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ:
Dianna, L. (2015). 20 Things only Parents of Children with Dyslexia would understand, ESL Teacher, France
Robert Frank and Kathryn E. Livingston (2005): Η μυστική ζωή του δυσλεκτικού παιδιού', , Εκδόσεις 'Θυμάρι'.
Hornsby, B. (1997). Overcoming Dyslexia: A straight-forward guide for families and teachers. VERMILION, LONDON
Ronald D. Davis & Eldon M. Braun (1995). Le don de dyslexie.
