Ο πρώτος λαχνός που ρίχτηκε στην πώληση του Βέργου με έργα νεοελληνικής τέχνης (13/3), ζέστανε αμέσως την ατμόσφαιρα και τα τηλέφωνα πήραν φωτιά. Ο Γιαννούλης Χαλεπάς είναι ένα όνομα που σαφώς δεν περνά απαρατήρητο. Δεν είναι μόνο η μεγάλη του απήχηση στη νεότερη γλυπτική παράδοση του τόπου. Τα σχέδιά του στα μονόφυλλα και στα πανόδετα τετράδια της πατρικής επιχείρησης μαρμαρογλυπτικής, τον κατατάσσουν σε έναν από τους σημαντικότερους σχεδιαστές μας.
Ο «σφάχτης» που φέρει τίτλο και την υπογραφή του Τηνιακού δημιουργού εκτιμήθηκε στα 1.000 ευρώ και βρήκε αγοραστή στα 3.300 ευρώ (hammer price). Προσοχή μόνο σε αυτό: επειδή οι τιμές των σχεδίων του Χαλεπά κινούνται σταθερά ανοδικά, θέλει μεγάλη προσοχή όταν συναντάτε υποτιθέμενα έργα με την υπογραφή του. Κυκλοφορούν πολλά!
Γιαννούλης Χαλεπάς, «Σφάχτης»
Το άλλο μεγάλο όνομα που κυριαρχεί στον δημόσιο χώρο είναι ο Γιώργος Ζογγολόπουλος. Συλλέκτες και φιλότεχνοι αναζητούν μικρά έργα του απ’ όλες ανεξαιρέτως τις περιόδους της δουλειάς του. Το 1973 ο γλύπτης δημιούργησε το μεταλλικό έργο «Διάφραγμα» ή «Φατνώματα του Μέρλιν», μια κατασκευή που ξεπερνά σε ύψος τα 3 μέτρα και σε μήκος τα 10 μέτρα. Αρχικά τοποθετήθηκε το 1973 στα γραφεία της ασφαλιστικής εταιρείας «Αστήρ» στην οδό Μέρλιν στο Κολωνάκι και στη συνέχεια μεταφέρθηκε στα κεντρικά γραφεία της Εθνικής Ασφαλιστικής.
Κύρια χαρακτηριστικά του είναι η γεωμετρία, ο ρυθμός και η επανάληψη ορθογωνίων σχημάτων στα οποία εναλλάσσονται διαφορετικά εικαστικά μοτίβα. Μικρότερο σε διάσταση, σαν σπουδή, το επιχρυσωμένο μπρούτζινο «Διάφραγμα» εκτιμήθηκε από τους ανθρώπους του οίκου από 2.000 έως 3.000 ευρώ και άλλαξε χέρια για 3.800 ευρώ (hammer price).
Γιώργος Ζογγολόπουλος, «Διάφραγμα» (1973)
Δύσκολα μία λίστα με τα πιο ακριβοπληρωμένα έργα να μην περιέχει το όνομα του Γιάννη Τσαρούχη. Το κεφάλι ενός τσαρουχικού νέου βγήκε στα 1.000 ευρώ και πωλήθηκε σχεδόν τέσσερις φορές υψηλότερα στα 3.800 ευρώ (hammer price). Με ημερομηνία 19-6-1982, πιθανότατα το ζωγράφισε στο σπίτι του στο Μαρούσι, που σήμερα λειτουργεί ως μουσείο (μη χάσετε την έκθεση που το ίδρυμα παρουσιάζει αυτήν την περίοδο).
Πορτρέτο νεαρού άνδρα από τον Γιάννη Τσαρούχη
Στη συγκεκριμένη δημοπρασία συναντήσαμε πολλούς λαχνούς του Πάνου Βαλσαμάκη, που όλοι τους πωλήθηκαν. Ενδεικτικό είναι πως τα «πτηνά» του κορυφαίου κεραμίστα ξεκίνησαν στα 500 ευρώ και τελικά, άλλαξαν χέρια κοντά στα 2.000 ευρώ. Μετά το ράλι τιμών που πετυχαίνουν τελευταία τα έργα της Ελένης Βερναδάκη, πιστεύουμε ότι όλο και περισσότερο θα συναντούμε στις μελλοντικές πωλήσεις κεραμικά του Βαλσαμάκη.
Πάνος Βαλσαμάκης, «Πτηνά»
Εξαιρετικά τα πήγε και το έργο της Όπυς Ζούνη που πρόσφατα το όνομά της βρέθηκε στο επίκεντρο αγοραπωλησίας πλαστού. Το έργο με τίτλο «Ιστορίες στο τετράγωνο» εκτιμήθηκε από 2.000 έως 3.000 ευρώ και βρήκε αγοραστή στα 3.300 ευρώ (hammer price). Δεν είναι μόνο τα μεγάλα ονόματα του περασμένου αιώνα που πλαστογραφούνται, αλλά και νεότεροι δημιουργοί που μέχρι πρόσφατα έδειχναν έργο όπως η Ζούνη (έφυγε από τη ζωή το 2008).
Όπυ Ζούνη, «Ιστορίες στο τετράγωνο»
Στις προβλέψεις μας για τα έργα υψηλού ενδιαφέροντος ήταν το «πλοίο» του Απόστολου Γεωργίου (βλ. «Επτά προτάσεις από την ανοιξιάτικη δημοπρασία του Βέργου») Η αρχική του τιμή ήταν 600 ευρώ και ο νέος του αγοραστής χρειάστηκε να πληρώσει κάτι περισσότερο από 2.000 ευρώ για να το αποκτήσει. Αναμφίβολα, ο Γεωργίου ανήκει στα ονόματα που μαγνητίζουν τους συλλέκτες μας.
Απόστολος Γεωργίου, «Το πλοίο» (λεπτομέρεια στην κεντρική φωτ.)
Πολύ υψηλότερα από την αρχική τους τιμή πωλήθηκαν πέντε φιγούρες από τερακότα του Θόδωρου Παπαγιάννη. Εκτιμήθηκαν από 1000 έως 1500 ευρώ και έπειτα από πολλές προσφορές κατέγραψαν το ποσό των 3.000 ευρώ (hammer price).
Θόδωρος Παπαγιάννης, «Πέντε φιγούρες»
Θεαματικό, όμως, δεν ήταν μόνο το άνοιγμα αλλά και το κλείσιμο της δημοπρασίας. Ένα έργο του ζωγράφου Κώστα Σπυριούνη –μαθητή του Τσαρούχη– κράτησε ως το τέλος της πώλησης πολλούς ενδιαφερόμενους. Για το «Καφενείο στο Μαρμάρι» κονταροχτυπήθηκαν υποψήφιοι αγοραστές που δεν δίστασαν να βάλουν το χέρι βαθιά στην τσέπη. Τελικά, ο σημερινός κάτοχος του έργου χρειάστηκε να καταβάλει 4.500 ευρώ (hammer price), συνολικά 5.783 ευρώ με τους φόρους. Το όνομα του Σπυριούνη δεν είναι «πυροτέχνημα», αλλά θα συνεχίσει να μας απασχολεί.
Σημειώστε ότι στις δύο τελευταίες εκθέσεις που πραγματοποίησε σε κεντρικές γκαλερί (Σκουφά και Σιαντή), τα έργα του γίνανε κυριολεκτικά ανάρπαστα.
Κώστας Σπυριούνης, «Καφενείο στο Μαρμάρι»
Στην ιστοσελίδα του Βέργου έχει αναρτηθεί η επόμενη πώληση με έργα σύγχρονης τέχνης από τη συλλογή του Χρύσανθου Πανά (1/4). Μπορείτε δείτε τα έργα με τις τιμές εδώ
