Η «επιστροφή» του αθηναϊκού οίκου «Βέργος» στον εμβληματικό χώρο του Ζαππείου ολοκληρώθηκε την Τετάρτη με μία μαραθώνια δημοπρασία που βάστηξε 3,5 ώρες (συνολικά, παρουσιάστηκαν 317 λαχνοί). Το κλίμα γενικά ήταν καλό και πολλοί φιλότεχνοι επενδυτές πέρασαν από το μέγαρο κατά την τριήμερη έκθεση που προηγήθηκε. Πόσοι από αυτούς ανταποκρίθηκαν; Άλλαξε χέρια το 70% των προσφερόμενων αντικειμένων και ο τζίρος άγγιξε τα 2 εκατ. ευρώ.
Τα πρώτα συμπεράσματα που μπορούν να εξαχθούν είναι ότι τα γερά ονόματα – με ελάχιστες εκπλήξεις – εξακολουθούν να μονοπωλούν το ενδιαφέρον των μεγάλων συλλεκτών που δε διστάζουν να βάλουν το χέρι στην τσέπη. Για παράδειγμα, οι Ακριθάκης και Τάκης είναι πια στην πρώτη γραμμή κι απευθύνονται σε ένα ευρύ συλλεκτικό κοινό από διαφορετικές γενιές. Τον Τάκη παρακολουθούν συλλέκτες κι από το εξωτερικό, ενώ οι τιμές του Ακριθάκη εύκολα υπερβαίνουν την υψηλή εκτίμηση του οίκου. Ενδεικτικό είναι ότι το έργο «Ζούλα σε μια βάρκα μπήκα…» προσφέρθηκε στα 8.000 ευρώ κι εκτινάχθηκε στα 44.982 ευρώ (με τους φόρους).
Από τους ζώντες δημιουργούς, πολύ καλά κινήθηκαν τα έργα των Ε. Σακαγιάν και Γ. Ρόρρη. Του πρώτου μία σύνθεση από τη συλλογή του Βλάση Φρυσίρα με τίτλο «Η λαιμαργία μου σαν αμφιβολία για το πρόσωπο της μητέρας μου» εκτιμήθηκε από 7.000 έως 9.000 ευρώ και βρήκε αγοραστή στα 20.563.
Το «κοτετσόσυρμα» του Ρόρρη είχε εκτεθεί το καλοκαίρι στην αφιερωματική έκθεση που έγινε στην Άνδρο και πουλήθηκε στην εκτιμώμενη τιμή για το διόλου ευκαταφρόνητο ποσό των 28.274 ευρώ.
Από τα «κλασικά» ονόματα, ο Τσαρούχης εξακολουθεί να έχει το κοινό του και κάνει πολλούς να «κονταροχτυπιούνται» ως το τελικό χτύπημα. «Αυτό το έργο το ήθελα, αλλά…» θα παραδεχτεί την ώρα της δημοπρασίας ο ίδιος ο Ανδρέας Βέργος, προτού το διπλό ανδρικό πορτρέτο (Καικίας και Ζέφυρος) με την υπογραφή του Δασκάλου, αλλάξει χέρια για περισσότερα από 25.000 ευρώ. Αρχική τιμή είχε μόλις 12.000 ευρώ.
Ο «πρώτος των πρώτων» Γιάννης Μόραλης δεν πέρασε απαρατήρητος, αν και κάποιες από τις σπουδές του μείνανε απούλητες. Η αυξημένη ζήτηση έχει τινάξει κατακόρυφα τις τιμές των έργων του. Και οι δύο μελέτες για το έργο «Ερωτικό» ξεπέρασαν τις 25.000 ευρώ, ενώ προσφέρθηκαν στις 10.000 ευρώ.
Ακριβή θεωρήθηκε μια σπουδή για τα «Αγαθά της συγκοινωνίας» του Παρθένη και δε βρήκε αγοραστή, όπως ένας αντιπροσωπευτικός «εργάτης» του Διαμαντόπουλου (με αρχική τιμή 15.000). Απούλητα έμειναν δύο έργα του Γιώργου Ζογγολόπουλου και μια αυτοπροσωπογραφία του Νίκου Χουλιαρά.
Τα αντικείμενα φιλελληνικού ενδιαφέροντος κινήθηκαν επίσης καλά, όπως στην τελευταία πώληση του Βέργου. Βεβαίως, όσο απομακρυνόμαστε από την ιστορική επέτειο, το εμπορικό ενδιαφέρον δύσκολα θα παραμείνει το ίδιο. Αντιθέτως, το επώνυμο κόσμημα σε τιμές σχετικά προσιτές (κομμάτια από γνωστούς οίκους που δεν ξεπερνούν τις 5.000 ευρώ) παρουσιάζει προοπτική κι αν οίκος επιμείνει με προσεγμένες επιλογές, δε θα χάσει.
