Το ισχυρό μάζεμα από τα χαμηλά των 865 μονάδων στη συνεδρίαση της περασμένης Δευτέρας, όπου εν πρώτοις τα πάντα φαίνονταν χαμένα, λειτούργησε ενθαρρυντικά για τη συνέχιση της κίνησης. Μιας κίνησης που έχει βάλει στόχο τις 930 μονάδες, με κυριότερα χαρακτηριστικά τη μεθοδικότητα των μεσοπρόθεσμων αγοραστών και τους χαμηλούς τζίρους λόγω του εορταστικού κλίματος.
Κατ’ αυτόν τον τρόπο, η επιστροφή του Δείκτη στην περιοχή των 930 μονάδων απέκτησε μεγαλύτερες πιθανότητες, δεδομένης και της καλής συμπεριφοράς πολλών δεικτοβαρών και όχι μόνο, που επιμένουν να διατηρούν μια ανοδικότητα που έχει καλά ποιοτικά χαρακτηριστικά. Ενδεικτικά, ο τραπεζικός κλάδος με πρωτεργάτες τις μετοχές των ΕΤΕ και Eurobank, οι ΟΠΑΠ, ΟΤΕ, Viohalco, Cenergy και η παρέα των μετοχών πληροφορικής (Entersoft, Infoquest, Epsilon, BYTE), κ.λπ.
Μια ακόμη μεταβλητή που πρέπει να προσεχθεί είναι η σπάνια απαντώμενη παραμονή του Χρηματιστηρίου σε ένα εύρος τιμών επί (..τόσο) μακρόν. Επί τούτου, ο Γενικός Δείκτης διατρέχει για 42 εβδομάδες ένα στενό εύρος τιμών ± 12% (100 μονάδων), και μάλιστα σε μια χρονική συγκυρία όπου όλα τα υπόλοιπα μεγάλα Χρηματιστήρια σε Ευρώπη, ΗΠΑ, Η.Β., και Ασία κινούνται επίμονα σε ιστορικά υψηλά.
Και σε αυτό το χρονικό διάστημα, δεν μπορούμε να πούμε ότι δεν συνέβησαν σημαντικά χρηματιστηριακά γεγονότα, τουναντίον: μεγάλες ΑΜΚ (ΔΕΗ, Πειραιώς, Alpha Bank, κ.λπ.), η ιστορικής σημασίας εξαγορά του 49% του ΔΕΔΔΗΕ, ομολογιακές εκδόσεις (ΕΛΧΑ, Costamare, ΓΕΚ ΤΕΡΝΑ, CPLP, Noval Properties, Prodea), κ.α. Γεγονότα που οδηγούν σε πολύ θετικά συμπεράσματα για την ελληνική οικονομία, μην αμελώντας και τις σημαντικότερες εξελίξεις στον τραπεζικό κλάδο σχετικά με την εξυγίανση του.
Προφανώς κάτι τέτοιο έχει κουράσει ιδιαίτερα τους εμπλεκομένους, που χάνουν όλο και περισσότερο το ενδιαφέρον τους, συνυπολογίζοντας και τους γνωστούς φόβους της περίπτωσης που οι διεθνείς δείκτες εισέλθουν σε μια πλαγιοπτωτική φάση, δικαιολογούμενη από τη συνδυασμένη αφήγηση της υφεσιακής μέγγενης λόγω πανδημίας και της μεταστροφής της νομισματικής πολιτικής της Fed (άμεσα) και της ΕΚΤ (σε ύστερο χρόνο). Διότι πολύ απλά, η συσχέτιση που λαμβάνει χώρα δεν θα επιτρέψει στο ρηχό μας Χρηματιστήριο να απεμπλακεί από μια τέτοια επιβαρυντική κατευθυντικότητα, όσο καλές και να είναι οι προοπτικές μας για το μεσοπρόθεσμο διάστημα.
Εξάλλου, όλα τα παραπάνω τελούν υπό την αίρεση της τελικής κατεύθυνσης που θα αποφασιστεί για τη Wall Street. Προφανώς είμαστε στο λυκόφως μιας μακρόχρονης περιόδου μηδενικών επιτοκίων (με εξαίρεση την αποτυχημένη προσπάθεια αύξησης αυτών λίγους μήνες πριν το ξέσπασμα της πανδημίας), κάτι που έχει προσδώσει άνευ ετέρου νευρικότητα στην αγορά και ευαισθησία σε οποιαδήποτε άτσαλη κατοχύρωση κερδών ή ειδησεογραφίας σχετικά με την πανδημία.
Αναλύοντας επιμέρους συμπεριφορές, σίγουρα η στρέβλωση στο ελληνικό ταμπλό είναι μεγάλη, για λόγους που δεν είναι της παρούσης, ενδεικτικά η ασύμμετρη στάθμιση του ΓΔ, η παροιμιώδης αγκίστρωση στον τραπεζικό κλάδο, κ.α. Και τούτο καθιστά την επιλογή μετοχών ακόμα κρισιμότερη για την επιτυχία ενός χαρτοφυλακίου.
Μετοχές όπως οι προαναφερθείσες, ή και άλλες με θαυμαστή συμπεριφορά στο ταμπλό και υγιή χρηματοοικονομικά μεγέθη πρέπει να προτιμώνται έναντι άλλων, και κυριότερα έναντι αυτών που έμειναν «φθηνές» ή και φθήνυναν ακόμα περισσότερο.
