Οι θερινοί μήνες δεν φημίζονται ιδιαίτερα για τη χρηματιστηριακή τους δράση. Βέβαια εξαιρέσεις υπάρχουν αφού στο παρελθόν οι καλοκαιρινοί μήνες μας έχουν δώσει μερικές από τις μεγαλύτερες συγκινήσεις που έχει βιώσει η εγχώρια επενδυτική κοινότητα. Όσοι έζησαν από κοντά το χρηματιστηριακό καλοκαίρι του 1999 θα έχουν να θυμούνται τα κινητά τηλέφωνα να χτυπούν από τις παραλίες και τους λουόμενους να αδημονούν να μάθουν τα μεσημεριανά κλεισίματα των τιμών της -τότε- οδού Σοφοκλέους.
Στον αντίποδα έχουμε το καλοκαίρι του 2015. Αν δεν έχετε μνήμες από τον χρηματιστηριακό Ιούλιο του 2015 είναι επειδή δεν υπήρξε ποτέ. Λόγω της τραπεζικής αργίας και των ειδικών συνθηκών που επικρατούσαν στην τραπεζική αγορά το Χρηματιστήριο έκλεισε στις 26 Ιουνίου και ξανά άνοιξε στις 3 Αυγούστου.
Το φετινό καλοκαίρι ξεκίνησε με εκκρεμότητες και συνεχίζεται με περισσότερες εκκρεμότητες. Αφενός δεν έχει υπάρξει κάποια πρόοδος στο μέτωπο της ουκρανικής κρίσης αφετέρου οι κεντρικές τράπεζες είναι σε πορεία νομισματικής σύσφιξης η οποία έχει αποκτήσει μεγαλύτερη δυναμική μετά τα τελευταία στοιχεία πληθωρισμού στις ΗΠΑ. Τα εμπορεύματα έχουν μεν υποχωρήσει από τα πρόσφατα υψηλά τους, όπως και οι ναύλοι, οι τιμές ωστόσο των προϊόντων δεν δείχνουν να συγκινούνται τουλάχιστον μέχρι να ολοκληρωθεί η ανάλωση του υπάρχοντος ακριβού αποθέματος που υπάρχει στις αποθήκες. Όλα αυτά είναι το γνωστό κομμάτι των αβεβαιοτήτων και έχει τις ρίζες του κυρίως στο διεθνή παράγοντα.
Η εγχώρια ειδησεογραφία κυριαρχείται από το ενδεχόμενο των πρόωρων εκλογών και τα σενάρια της επόμενης ή της μεθεπόμενης ημέρας. Παράλληλα η «ρητορική» ένταση στο Αιγαίο βάζει και ένα στοιχείο γεωπολιτικού ρίσκου στην εικόνα της χώρας. Οι επιχειρηματικές συμφωνίες που στο ξεκίνημα της χρονιάς έφτιαξαν κλίμα και διαμόρφωσαν επίπεδα υψηλών αποτιμήσεων σε επιμέρους κλάδους έχουν κατεβάσει ταχύτητα ή υπάρχουν δεύτερες σκέψεις που αφορούν και την δυνατότητα εύρεσης πόρων που να εξυπηρετούν ανάλογα εγχειρήματα.
Σε ένα τέτοιο περιβάλλον η επενδυτική κοινότητα είναι επόμενο να κατεβάσει μολύβια και να περιμένει. Καλά είναι τα μερίσματα και τα έσοδα από τον τουρισμό, όμως οι δυνάμεις που οδήγησαν έως εδώ την Αγορά θέλουν ένα χρονικό ορίζοντα με λιγότερα αν και περισσότερη δράση. Η κουβέντα των πρόωρων εκλογών μόνο κακό κάνει, ειδικά όταν ο χρόνος που μεσολαβεί έως την προγραμματισμένη λήξη της θητείας αυτής της κυβέρνησης ξεπερνά ημερολογιακά τον ένα χρόνο! Και η ζημιά δεν αφορά μόνο το χρηματιστήριο αλλά επιδρά και στην πραγματική οικονομία.
Έχουμε μπει σε βαθιά κόπωση που δεν προέρχεται από την παραδοσιακή θερινή εποχικότητα των χαμηλών συναλλαγών αλλά τη μονότονη επανάληψη ενός μοτίβου ειδήσεων που για κάποιους ίσως αποδειχθεί περισσότερο επιθυμία παρά μια ουσιώδης πολιτική πράξη.
