Η φανέλα με την οποία έγραψε ιστορία ο Ντιέγκο, βγαίνει στην αγορά, για πρώτη φορά, με αποκλειστική ηλεκτρονική πώληση του Sotheby’s. Κατά τη διάρκεια της δημοπρασίας που είναι ανοιχτή για υποβολή προσφορών από 20 Απριλίου έως 4 Μαΐου, το διάσημο κειμήλιο θα εκτεθεί στην γκαλερί του οίκου στο Λονδίνο (New Bond St).
Στις 22 Ιουνίου 1986, ο 25χρονος τότε Ντιέγκο Μαραντόνα έγραψε ιστορία σε έναν από τους πιο διάσημους ποδοσφαιρικούς αγώνες: στον προημιτελικό Αργεντινής – Αγγλίας του Παγκοσμίου Κυπέλλου FIFA. Ο Μαραντόνα σημείωσε δύο από τα πιο εκπληκτικά και διαβόητα γκολ στο άθλημα.
Η Αργεντινή θα κατακτούσε στον τελικό το Παγκόσμιο Κύπελλο, αλλά αυτή ήταν η μέρα που χάραξε για πάντα το όνομα του παίχτη στην ιστορία του ποδοσφαίρου. Και μόνο για τη συμμετοχή του σε αυτό το ματς, πολλοί είναι αυτοί που μέχρι σήμερα τον θεωρούν ως τον αξεπέραστο γητευτή της μπάλας.
Το πρώτο γκολ που τον καθιέρωσε με το προσωνύμιο «χέρι του Θεού» συνέβη όταν ο Μαραντόνα σημείωσε ένα πονηρό γκολ με το χέρι του. Καθώς οι διαιτητές δεν είχαν καθαρή άποψη για τη φάση (δεν γινόταν τότε χρήση του var), το γκολ έδωσε το προβάδισμα στην Αργεντινή με σκορ 1-0. Μετά το παιχνίδι, ο Μαραντόνα φέρεται να είπε ότι το εμβληματικό πλέον γκολ έγινε «λίγο με το κεφάλι του Μαραντόνα και λίγο με το χέρι του Θεού».
Το δεύτερο τέρμα που έμεινε γνωστό ως το «Γκολ του Αιώνα», θεωρείται – όχι άδικα – ως το καλύτερο ατομικό γκολ όλων των εποχών. Σημειώθηκε όταν ο Μαραντόνα πέρασε μπροστά από πλήθος Άγγλων παικτών, χορεύοντας γύρω τους με δαιμόνιο στυλ, σκοράροντας τελικά εναντίον του Άγγλου τερματοφύλακα Πίτερ Σίλτον.
Καθόλου τυχαία, προκειμένου να συμπέσει χρονικά με το Παγκόσμιο Κύπελλο του 2002, η FIFA διεξήγαγε ψηφοφορία κατά τη διάρκεια έξι εβδομάδων, με 340.000 συμμετέχοντες από περισσότερες από 150 χώρες, και τότε ήταν που αυτό το δεύτερο γκολ έλαβε τη διάκρισή του.
Μετά τον αγώνα, ο Άγγλος μέσος Στιβ Χοτζ που άθελά του είχε σπρώξει την μπάλα στον Μαραντόνα, πλησίασε τον Αργεντινό και του ζήτησε να αλλάξουν φανέλες. Στη χειρονομία του αντιπάλου, ο παίκτης ανταπέδωσε ευγενικά. Τώρα, λοιπόν, αυτή η φανέλα βγαίνει στην αγορά για πρώτη φορά, με αποκλειστική ηλεκτρονική πώληση του Sotheby’s, ανοιχτή για υποβολή προσφορών από τις 20 Απριλίου.
Κατά τη διάρκεια της δημοπρασίας (έως 4 Μαΐου), η φανέλα θα εκτεθεί στην γκαλερί του οίκου στο Λονδίνο (New Bond St). Το ποσό εκτίμησης που δίνουν οι άνθρωποι του Sotheby’s υπολογίζεται από 4 εκατ. έως 6 εκατ. λίρες.
Ο Χοτζ δηλώνει: «Είμαι περήφανος ιδιοκτήτης αυτού του κειμηλίου για περισσότερα από 35 χρόνια, από τότε που ο Ντιέγκο και εγώ αλλάξαμε φανέλες στη φυσούνα μετά τον αγώνα. Ήταν μοναδικό προνόμιο που έπαιξα απέναντι σε έναν από τους σπουδαιότερους ποδοσφαιριστές όλων των εποχών.
Ήταν επίσης χαρά να το μοιραστώ με το κοινό τα τελευταία 20 χρόνια στο Εθνικό Μουσείο Ποδοσφαίρου, όπου εκτίθεται. Η φανέλα από το «Χέρι του Θεού» έχει ιστορική σημασία για τον κόσμο του αθλήματος, τους ποδοσφαιρόφιλους λαούς της Αργεντινής και της Αγγλίας και είμαι βέβαιος ότι ο νέος ιδιοκτήτης θα έχει τεράστια υπερηφάνεια που κατέχει την πιο εμβληματική ποδοσφαιρική φανέλα του κόσμου».
Για την ιστορία να πούμε ότι ο αγώνας μεταξύ των δύο χωρών είχε ξεχωριστή πολιτική σημασία, καθώς πραγματοποιήθηκε τέσσερα χρόνια μετά την ταπεινωτική για την Αργεντινή πολεμική διένεξη στα νησιά Φώκλαντ. Ο ίδιος ο Μαραντόνα εξηγούσε στην αυτοβιογραφία του πως το «παιχνίδι» ήταν φορτισμένο από μνήμες της πολεμικής αναμέτρησης και πως για τον λαό της Αργεντινής ήταν μια άτυπη «ρεβάνς».
Αλλά και η ίδια η φανέλα έχει τη δική της ιστορία. Όταν η Αργεντινή κέρδισε στη φάση των 16 την Ουρουγουάη, ο προπονητής της Carlos Bilardo έβλεπε πως οι συνηθισμένες βαμβακερές φανέλες έπεφταν κάπως «βαριές» στους παίχτες του εξαιτίας του καύσωνα στο Μεξικό. Έτσι, αναζητούσε «αντικαταστάτη» της τελευταίας, κυριολεκτικά, στιγμής. Κατέληξε, λοιπόν, σε δύο επιλογές, όταν ο Μαραντόνα, χωρίς δισταγμό, του είπε: «Αυτή είναι! Αυτή θα μας δώσει τη νίκη απέναντι στην Αγγλία».
Ο Μαραντόνα σήμερα δεν ζει και η περίφημη φανέλα του δημοπρατείται στην πρωτεύουσα των αντιπάλων. Καθώς έχει το καθετί τον συμβολισμό του, μένει να δούμε αν το κειμήλιο «επιστρέψει» στον γενέθλιο τόπο της Λατινικής Αμερικής ή παραμείνει σε κάποια συλλογή ή μουσείο της Ευρώπης.
