Οι μεγάλοι παίκτες που δραστηριοποιούνται στο trading φυσικού αερίου καλούνται από τους χρηματιστές τους και τα χρηματιστήρια εμπορευμάτων να καταθέσουν εκατοντάδες εκατομμύρια δολάρια για να ικανοποιήσουν τα απαιτούμενα margins λόγω της εκτόξευσης των τιμών.
Οίκοι όπως η Glencore, η Gunvor, η Trafigura και η Vitol είναι μερικοί από τους παίκτες στην αγορά εμπορευμάτων που αντιμετωπίζουν margin calls για τη διατήρηση των θέσεων τους στην αγορά φυσικού αερίου, κάτι που τους αναγκάζει να δεσμεύουν ρευστότητα που διαφορετικά θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί για trading.
Mερικοί από τους μικρότερους παίκτες αναγκάζονται να προσφύγουν σε δανεισμό.
Τα μεγάλα σπίτια του trading έχουν ποντάρει μεγάλα ποσά σε φυσικό αέριο που παράγεται στις ΗΠΑ για να εξαχθεί τα τελευταία χρόνια, υπογράφοντας μακροχρόνιες συμβάσεις αγοράς φορτίων υγροποιημένου φυσικού αερίου (LNG) που λήγουν έως και το 2041, σχεδιασμένες για εξαγωγές στην Ευρώπη και την Ασία.
Η έκθεση αυτή απαιτεί και μεγάλες αντισταθμίσεις για κινδύνους, το λεγόμενο hedging. Στην περίπτωση της Gunvor τα αποθέματα που έχουν προπωληθεί η αντισταθμιστεί για κινδύνους ανήλθαν σε $5,3 δις τον Ιούνιο από $2,8 δις το 2018.
Το trading σε φυσικό η υγροποιημένο αέριο αντιστοιχούσε στο 45% των συναλλαγών της. Το αξιοσημείωτο είναι οτι τουλάχιστον $2,5 δις από τα $18 δις των πιστωτικών της γραμμών είχε κατανεμηθεί για να ικανοποιήσει τα margin των θέσεων της.
Για να αντισταθμιστεί ο κίνδυνος απόκλισης ανάμεσα στις τιμές που αγοράστηκε το φυσικό αέριο στις ΗΠΑ σήμερα και τις τιμές που θα πωληθεί στον υπόλοιπο κόσμο στο μέλλον, οι οίκοι που ειδικεύονται στις συναλλαγές αυτές πρέπει να πάρουν θέσεις πωλητή (short) στις ευρωπαικές και ασιατικές αγορές παραγώγων στο φυσικό αέριο, ώστε να καλυφθεί ο κίνδυνος.
Μια θέση short δημιουργείται όταν ένας trader πουλήσει ένα συμβόλαιο μελλοντικής εκπλήρωσης με σκοπό να το επαναγοράσει μελλοντικά σε χαμηλότερη όμως τιμή. Αν η μελλοντική τιμή πώλησης του φυσικού αερίου είναι χαμηλότερη από το κόστος αγοράς ο trader θα καλύψει τη ζημιά με το κέρδος από τη θέση short στην αγορά παραγώγων.
Στην Ευρώπη η κύρια πλατφόρμα για τέτοιες συναλλαγές σε παράγωγα (futures) του φυσικού αερίου είναι η αγορά TFF στην Ολλανδία.
H στρατηγική αντιστάθμισης κινδύνου προκάλεσε στένωση ρευστότητας τον περασμένο μήνα όταν οι τιμές φυσικού αερίου στην Ευρώπη εκτοξεύτηκαν λόγω χαμηλών αποθεμάτων, υψηλής ζήτησης στην Ασία και χαμηλής προσφοράς υγροποιημένου αερίου από τη Ρωσία.
Τα μεγάλα σπίτια του trading στο φυσικό αέριο και άλλοι παίκτες συνολικά συσσώρευσαν θέσεις short αξίας $30 δισ στην αγορά TTF με τις ευρωπαϊκές εταιρείες κοινής ωφέλειας να παίρνουν την αντίθετη θέση στο trade αυτό.
Για να χτίσουν θέσεις πωλητή (short) οι traders παραδοσιακά δανείζονται ρευστότητα με το 85%-90% να χορηγείται από τράπεζες. Το 10%-15% της αξίας της θέσης short, που αντιστοιχεί στο λεγόμενο margin, καλύπτεται από ίδια κεφαλαια των trader και τα χρήματα κατατίθενται στους λογαριασμούς των χρηματιστηριακών τους εταιρειών.
Όταν τα χρήματα στους λογαριασμούς margin πέσουν κάτω από το απαιτούμενο περιθώριο του 10-15%, έρχεται η στιγμή των margin call.
Η χρηματιστηριακή ζητά από τον πελάτη να καταθέσει πρόσθετα χρήματα για να διατηρηθεί το έλαχιστο περιθώριο.
Οταν το συμβόλαιο φυσικού αερίου στην αγορά παραγώγων TTF, συμβόλαιο αναφοράς, εκτοξεύτηκε 385% από τον Ιανουάριο, το περιθώριο του 10%-15% μειώθηκε στο 3%-5%, πυροδοτώντας margin call με τους παίκτες να αναγκάζονται να καταθέσουν πρόσθετα χρήματα από τα δικά τους αποθεματικά η να τα δανειστούν από τράπεζες.
Τα margin call ήταν τεράστια αλλά οι μεγάλοι παίκτες έχουν βαθιές τσέπες. H Trafigura για παράδειγμα είχε ρευστά διαθέσιμα $6,8 δισ σύμφωνα με τον ισολογισμό της το πρώτο εξάμηνο.
