Πριν περίπου δύο χρόνια το Forbes είχε φιλοξενήσει μια αιρετική για εκείνη την εποχή- αλλά όχι για τη σημερινή- άποψη του Keith Weiner, ιδρυτή και Διευθύνων Συμβούλου της MonetaryMetals, για το πώς η δανειοδότηση θα μπορούσε να αποτελέσει τον καταλύτη για την είσοδο και πάλι το χρυσού στο νομισματικό μας σύστημα.
Δεν είναι λίγοι οι οικονομολόγοι που πιστεύουν ότι από τότε που οι ΗΠΑ αποσύνδεσαν το δολάριο με το χρυσό στις αρχές της δεκαετίας του 1970, η οικονομική ανάπτυξη μείωσε τον ρυθμό της.
Πενήντα χρόνια μετά όμως, πόσο εύκολη θα ήταν η επιστροφή μας στον χρυσό κανόνα;
O Keith Weiner πιστεύει ότι: «εάν ο δανεισμός χρυσού ήταν κερδοφόρος τόσο για τους δανειστές όσο και για τους δανειολήπτες, τότε οι τόκοι από χρυσό θα μας πήγαιναν μπροστά».
Το σκεπτικό του είναι το εξής: Σήμερα δανείζουμε και δανειζόμαστε σε νομίσματα που συνεχώς ευτελίζονται από τα αθρόα προγράμματα ποσοτικής χαλάρωσης και τα τεχνικά χαμηλά επιτόκια.
Αν όμως η δανειοδότηση γινόταν μέσω μιας αξίας που δεν θα μπορούσε να υποτιμηθεί μέσω της εντατικής εκτύπωσης;
Τι ζήτηση άραγε θα είχε ένα σωστά διαρθρωμένο ομόλογο χρυσού, το οποίο θα κατέβαλε τόκο σε ουγγιές χρυσού και θα επέστρεφε το κεφάλαιο επίσης σε ουγγιές χρυσού;
Tα θεμέλια έχουν ήδη μπει
Αν όλα αυτά σας φαίνονται ιστορίες επιστημονικής φαντασίας, σκεφτείτε το εξής: Στις 2 Ιουλίου 2018 ο Jim Marchant ανακοίνωσε στη Νεβάδα τον νόμο μέσω του οποίου το κράτος και οι δήμοι αν το επιθυμούν έχουν το πλαίσιο για την έκδοση ομολόγων χρυσού και αργύρου.
Στόχος των ομολόγων αυτών είναι να μειώσουν το δημόσιο χρέος, να ενισχύσουν τα συνταξιοδοτικά ταμεία, να αυξήσουν την εξόρυξη –η Νεβάδα είναι από τις Πολιτείες με μεγάλα κοιτάσματα πολύτιμων μετάλλων- και κατ’επέκταση να αυξήσουν την απασχόληση και να προσελκύσουν κεφάλαια στη Νεβάδα.
Όπως είχε πει και ο Keith Weiner ο οποίος βοήθησε την Πολιτεία να εκδώσει ομόλογο χρυσού:
«Είναι λογικό να αντικατασταθεί το χρέος σε δολάρια με ομόλογα χρυσού, ώστε η υποχρέωση ν’ αντιστοιχεί στην πηγή εισοδήματος».
Ο συγκεκριμένος νόμος επιτρέπει στους ανθρακωρύχους να πληρώνουν φόρο σε χρυσό ή ασήμι. Πληρώνοντας απευθείας σε μέταλλο, οι εταιρείες εξόρυξης μπορούν να εξοικονομήσουν χρήματα.
Ο νόμος μάλιστα βασίστηκε σε αντίστοιχους που υιοθετήθηκαν στις πολιτείες της Γιούτα, της Οκλαχόμα, του Τέξας, της Αριζόνα και του Ουαϊόμινγκ.
Σύμφωνα με την ισχύουσα ομοσπονδιακή νομοθεσία, νομίσματα χρυσού και ασημιού που εκδίδονται από το νομισματοκοπείο των ΗΠΑ είναι νόμιμα. Οποιοσδήποτε έχει το δικαίωμα να υποβάλει προσφορά για πληρωμή χρεών ή φόρων με αυτά.
Επιστρέφοντας στο σχέδιο του Weiner, η Νεβάδα έχει το θεσμικό πλαίσιο να πουλήσει ομόλογα χρυσού, απαιτώντας από τους αγοραστές να εξαγοράσουν τα εκκρεμή ομόλογα του κράτους με αντάλλαγμα νέα χρυσά ομόλογα.
Για να γίνουν κατανοητές οι προεκτάσεις, ας υποθέσουμε ότι η Νεβάδα εκδίδει ένα χρυσό ομόλογο 1.000 ουγγιών. Σύμφωνα με την μέση τιμή του χρυσού των τελευταίων 30 ημερών, αυτός ο χρυσός ισοδυναμεί με περίπου 1,9 εκατ. δολάρια.
Ένα ομόλογο όμως επιστρέφει το κεφάλαιο σε διάστημα πολλών ετών. Και οι περισσότεροι επενδυτές κοιτώντας το διάγραμμα του χρυσού θα προεξοφλήσουν πιθανότατα ότι η τιμή του χρυσού σε μια δεκαετία θα είναι υψηλότερη.
Η αγορά λοιπόν θα προσέφερε χάρτινα ομόλογα αξίας πάνω των 1,9εκατ. δολαρίων για ένα χρυσό ομόλογο 1.000 ουγγιών.
Τι θα σήμαινε αυτό για τη Νεβάδα;
Ότι η πολιτεία θα αποπλήρωνε το χρέος της με έκπτωση, ήτοι θα χρησιμοποιούσε λιγότερο χρυσό για να εξοφλήσει περισσότερο χρέος σε δολάρια.
Ο καθορισμός της τιμής αναχρηματοδότησης του δολαριακού χρέους με χρυσό θα μπορούσε να αποτελέσει ένα όχημα για την επανανομισματοποίηση του χρυσού, ήτοι για μια μετάβαση σ’έναν νέο χρυσό κανόνα μέσω του οποίου θα χρησιμοποιούμε τον χρυσό για να χρηματοδοτούμε την παραγωγική δραστηριότητα.
Σκεφτείτε λίγο τις δυνατότητες της ιδέας του Keith Weiner...
Τι μπορεί να σημαίνουν οι κινήσεις των μεγάλων επενδυτών;
Η στήλη αναρωτιέται κατά πόσο θα ήταν δυνατόν τις δυνατότητες αυτές να τις έχει ήδη σκεφτεί το «έξυπνο χρήμα»...
Ο Warren Buffet, μας έχει συνηθίσει στις «ασημένιες» επενδύσεις, αρχής γενομένης το 1997 όταν αγόρασε 129,7 εκατομμύρια ουγγιές ασημιού για να το πουλήσει εννέα χρόνια αργότερα. Όσον αφορά όμως τον χρυσό, παραδοσιακά χλεύαζε όσους τον επέλεγαν είτε ως επένδυση, είτε ως αντιστάθμιση.
Η έκπληξη μας λοιπόν ήταν μεγάλη όταν στην τελευταία ενημέρωση της Berkshire Hathaway, αποκαλύφθηκε ότι ο σοφός παππούς της Wall Street μαζί με τους δύο διαχειριστές του Todd Combs και Ted Weschler, ρευστοποιεί μετοχές αεροπορικών εταιρειών και αμερικανικών τραπεζών –συμπεριλαμβανομένης της Goldman Sachs- και ανοίγει θέσεις πέριξ των 21 εκατομμυρίων μετοχών –ήτοι το 1,2% του μετοχικού της κεφαλαίου-στην δεύτερη μεγαλύτερη εταιρεία εξόρυξης χρυσού, την Barrick Gold .
Πρόκειται για μια πραγματικά εντυπωσιακή στροφή 180 μοιρών αν θυμηθούμε τα κατά καιρούς annual letters στους μετόχους της Berkshire, με χαρακτηριστικό εκείνο του 2018 σύμφωνα με το οποίο: «To εθνικό χρέος των ΗΠΑ αυξήθηκε κατά 40.000% τα τελευταία 77 χρόνια. Αν λοιπόν πανικοβληθήκατε μπροστά στις προοπτικές των ελλειμμάτων και ενός "άχρηστου νομίσματος" και αγοράσατε 3,25 ουγκιές χρυσού με τα 114,75 δολάρια σας –πρόκειται για το ποσό που επένδυσε ο Μπάφετ όταν αγόρασε τις πρώτες μετοχές του το 1942- θα άξιζε σήμερα περίπου 4.200 δολάρια, ή... λιγότερο από το 1% αυτού που θα είχε πραγματοποιηθεί από μια απλή άνευ διαχείρισης επένδυση σε ένα κλασσικό αντιπροσωπευτικό καλάθι αμερικανικών επιχειρήσεων».
Σε απλά ελληνικά, αν είχαμε τοποθετήσει το 1942 10.000 δολάρια σε χρυσό και 10.000 σε ένα αντιπροσωπευτικό καλάθι μετοχών της Wall Street, το 2018 η πρώτη επένδυση θα άξιζε 400.000 δολάρια και η δεύτερη 51 εκατομμύρια δολάρια.
Τι βλέπει άραγε ο «σοφός» Buffet;
Μήπως τον ευτελισμό της παραδοσιακής έννοιας του χρήματος που εκπορεύεται από τα αθρόα προγράμματα ποσοτικής χαλάρωσης και τα τεχνικά χαμηλά επιτόκια;
Μήπως το γεγονός ότι ο SARS CoV-2 αλλάζει τη δομή του κόσμου που ξέραμε μέχρι σήμερα;
Ή απλά ακολουθεί το γεγονός ότι τη δεδομένη στιγμή, η άνοδος των τιμών δημιουργεί ένα σημαντικό παράθυρο ευκαιρίας για τις εταιρείες εξόρυξης χρυσού; Ήτοι αυξάνονται τα περιθώρια κέρδους, τη στιγμή μάλιστα που έχει σταθεροποιηθεί το κόστος παραγωγής.
Σημειωτέον ότι άλλος ένας εμβληματικός επενδυτής, ο John Paulson, αυξάνει την συμμετοχή του hedge fund του στα ορυχεία.
Τον Μάιο μάλιστα, μια από τις σημαντικές συναλλαγές του ήταν εκείνη της προσθήκης 1,5 εκατομμυρίου μετοχών της καναδικής Kirkland Lake Gold, η οποία από τα μέσα Μαρτίου εώς σήμερα έχει σχεδόν διπλασιάσει την κεφαλοποίηση της.
* Αποποίηση Ευθύνης: Το υλικό αυτό παρέχεται για πληροφοριακούς και μόνο σκοπούς. Σε καμία περίπτωση δεν πρέπει να εκληφθεί ως προσφορά, συμβουλή, ή προτροπή για αγορά ή πώληση των αναφερομένων προϊόντων. Παρόλο που οι πληροφορίες που περιέχονται, βασίζονται σε πηγές που θεωρούνται αξιόπιστες, καμία διασφάλιση δεν δίνεται ότι είναι ακριβείς ή πλήρεις και δεν θα πρέπει να εκλαμβάνονται ως τέτοιες.
**Αναδημοσίευση της στήλης Υπόγεια Ρεύματα και Small fish από τον Φιλελεύθερο 22 Αυγούστου.
