Του Στέλιου Φενέκου*
Πολύ πριν ξεκινήσουν οι επίσημες διαπραγματεύσεις για το Κυπριακό , κατά την διάρκεια τους αλλά και μετά τον τερματισμό τους στο Κραν Μοντανά, υπήρχαν οι φόβοι ότι ο ΟΗΕ δεν θα αναφερόταν καθόλου στην παράνομη κατοχή και δεν θα ελάμβανε υπ' όψη του την ασυμβίβαστη συμπεριφορά της Τουρκίας, αλλά θα ακολουθούσε τελικά μία πολιτική μέσης γραμμής.
Όσοι είχαμε εμπειρία από διαπραγματεύσεις σε διεθνές επίπεδο δεν τρέφαμε ιδιαίτερες προσδοκίες ότι θα υποστηρίξουν την θέση μας, όσο κι αν οι εκπρόσωποί μας πίστευαν ότι είναι σωστές, επειδή συμβιβαστήκαμε και κάναμε μεγάλες υποχωρήσεις. Προειδοποιούσαμε μάλιστα ότι όλες αυτές οι υποχωρήσεις θα καταγραφούν, ενώ η Τουρκία θα αποφύγει να καταγραφεί οιαδήποτε δική της υποχώρηση.
Ας δούμε τι δηλώνει σήμερα ο ειδικός σύμβουλος του ΓΓ του ΟΗΕ για το Κυπριακό Έσπεν Μπαρθ Άιντε σε επίσημη συνέντευξή του στα ΜΜΕ:
« Πρέπει να παραδεχθούμε ότι υπήρξε μια συλλογική αποτυχία, ώστε να επιτευχθεί συμφωνία. Ενημέρωσα το Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ για το πώς εξελίχθηκαν οι διαπραγματεύσεις στο Κραν Μοντανά» και ότι «…όλοι θεωρούν πως αυτοί έπραξαν το σωστό, ενώ οι υπόλοιποι έκαναν λάθη».
Δήλωσε επίσης: «Θα υπάρξει εκ μέρους της Γραμματείας μια πολύ ουσιαστική καταγραφή όσων έγιναν στο Κραν Μοντανά, επειδή είναι σαφές ότι αυτή η διαδικασία έφερε την Κύπρο πιο κοντά σε διευθέτηση από ποτέ..»
«Η Τουρκία έλεγε σταθερά ότι ήλθε στο Κραν Μοντανά με σκοπό την επίλυση του προβλήματος και θα ήταν εκεί για όσο χρονικό διάστημα χρειαζόταν. Ο Υπουργός Εξωτερικών ήταν εκεί για 10 ημέρες. Όπως αντιλαμβάνομαι και οι δύο -και ο ομόλογός του Νίκος Κοτζιάς - ήταν έτοιμοι να παραμείνουν περισσότερο αν χρειαστεί».
«... Εμείς φυσικά ως ΟΗΕ, έχουμε μόνο μία δέσμη παραμέτρων που οδηγεί προς την ενοποίηση. Αυτό είναι κάτι που βασίζεται σταθερά σε χρόνια υποστήριξης από το Συμβούλιο Ασφαλείας αυτής της διαδικασίας...».
Πέραν των όσων προαναφέραμε και τα οποία επαληθεύουν τους φόβους μας, εξακολουθούν όλοι και αναπαράγουν εσφαλμένα την διάκριση μεταξύ “συνθήκης εγγυήσεων” και “παρεμβατικών δικαιωμάτων”.
Τεράστιο λάθος διότι το οιοδήποτε δικαίωμα δράσης (action) διατηρεί η κάθε εγγυήτρια χώρα περιγράφεται στη συμφωνία αυτή περί εγγυήσεων. Όταν το ξεχωρίζεις ως παρεμβατικό δικαίωμα, στην ουσία αποδέχεσαι την στρατιωτική παρέμβαση και την παράνομη κατοχή ως δικαίωμα, το οποίο δεν καθορίζεται έτσι στην συνθήκη.
Συγκεκριμένα :
Το άρθρο 4 της Συνθήκης εγγυήσεων αναφέρεται σε δικαίωμα δράσης: “…right to take action with the sole aim of re-establishing the state of affairs created by the present Treaty”.
Δεν αναφέρεται όμως σε δικαίωμα στρατιωτικής παρέμβασης (right for intervention or military intervention) και σε στρατιωτική κατοχή επί 43 χρόνια η οποία είναι παράνομη.
Και αυτό πολύ απλά διότι σύμφωνα με το “United Nations Charter”, κανένα κράτος δεν έχει δικαίωμα στρατιωτικής παρέμβασης σε άλλο κράτος χωρίς να έχει λάβει την συγκατάθεση του ΣΑ του OHE.
Ας σταματήσουν λοιπόν οι εκπρόσωποί μας να επαναλαμβάνουν εσφαλμένα όσα λένε οι Τούρκοι περί "παρεμβατικών δικαιωμάτων" και ας ξεκαθαρίσουν με σαφήνεια ότι δεν υπάρχουν τέτοια, αφού η στρατιωτική επέμβαση και η διαρκής κατοχή είναι παράνομα σύμφωνα με απόφαση του ΣΑ/ΟΗΕ , γιατί αναπαράγοντας τον όρο στην ουσία παίζουν το παιχνίδι των Τούρκων.
*Ο κ. Στέλιος Φενέκος είναι Υποναύαρχος ε.α. ΠΝ και Πρόεδρος της «κοινωνίας αξιών».