Η προκλητικότητα και οι απειλές από την Τουρκία, το τελευταίο διάστημα, έχουν αναβαθμισθεί σε πρωτόγνωρο επίπεδο. Η ποιοτική και ποσοτική όξυνση της απειλής που λέγεται Τουρκία, έχει αρχίσει και προκαλεί σοβαρό προβληματισμό για τη χώρα μας.
Αυτή η συνεχιζόμενη Τουρκική προκλητικότητα οφείλει να μας ταρακουνήσει όλους, καθώς αυτό που δεν ήθελε να πραγματοποιηθεί κανείς, φαντάζει κοντά.
Η Εθνική Άμυνα και μάλιστα η ισχυρή αποτρεπτική Αμυντική πολιτική αποτελεί πλέον ζωτικής σημασίας ζήτημα. Για να αντιμετωπίσουμε την άκρατη Τουρκική προκλητικότητα και τη συνοδευτική αυτής επιθετικότητας, θα πρέπει να προβούμε σε ενέργειες σκληρής διπλωματικής, πολιτικής και στρατιωτικής αποτροπής.
Θα ήταν λάθος να ελπίζουμε ότι οι σεισμοί και η διπλωματία των σεισμών θα επιφέρει ριζική αναθεώρηση της Τουρκικής εξωτερικής πολιτικής. Άλλο ο ανθρωπισμός και άλλο η πολιτική και τα εθνικά συμφέροντα. Μην τα μπερδεύουμε.
Ο Τουρκικός αναθεωρητισμός και επεκτατισμός σε βάρος της χώρας μας δεν πρόκειται να αλλάξει. Η Τουρκία θα συνεχίσει να αποτελεί μια διαρκή και μόνιμη απειλή. Άρα πρέπει να είμαστε πολύ καλά εξοπλισμένοι Αμυντικά και Διπλωματικά.
Και αυτό γίνεται τα τρία τελευταία χρόνια, με την ενίσχυση της Αμυντικής μας θωράκισης και με τις Αμυντικές συμμαχίες τις οποίες υπογράψαμε (Γαλλία, ΗΠΑ και ΗΑΕ) και μάλιστα με ρήτρα στρατιωτικής συνδρομής. Έχουν γίνει πολλά και σημαντικά πράγματα τα τρία αυτά χρόνια, τα οποία δεν είχαν γίνει τα τελευταία χρόνια. Και αυτό πρέπει να το επισημάνουμε.
Η υπόθεση, Αμυντικοί εξοπλισμοί, αποτελεί ένα πολύ σοβαρό ζήτημα, ιδίως την τελευταία δεκαετία. Σε σημείο μάλιστα, που οι Αμυντικοί εξοπλισμοί να θεωρούνται απαγορευτικοί. Δυστυχώς, βρισκόμαστε σε ένα εξαιρετικά τοξικό και δυσμενές γεωπολιτικό περιβάλλον και θα πρέπει να θωρακίσουμε την Εθνική Άμυνα και στο επίπεδο των Εξοπλισμών.
Οι εξοπλισμοί όμως χρειάζονται αρκετά δισεκατομμύρια, τα οποία δυστυχώς πρέπει να διατίθενται από τον κρατικό προϋπολογισμό, τα οποία θα τα στερείται ο Ελληνικός λαός και το κόστος αυτών είναι τεράστιο.
Το αγαθό της Άμυνας και της ασφάλειας ενός λαού, δυστυχώς είναι ακριβό σπορ, γνωστόν σε όλους από αρχαιοτάτων χρόνων. Η ασφάλεια και η ελευθερία ενός κράτους για να μπορεί να σταθεί όρθιο απέναντι σε κάθε επίβουλο δεν είναι πολυτέλεια είναι υποχρέωση και καθήκον όλων και απαιτούν τεράστια ποσά.
Η δημιουργία όμως ενός Εθνικού Ταμείου για την Άμυνα, θα μπορέσει να διασώσει την κατάσταση. Η χρηματοδότηση του Ταμείου, θα αποτελεί σαφή συνεισφορά κάθε πολίτη ή ατόμου που διαμένει εντός και εκτός της Ελληνικής Επικράτειας και θα κατατίθενται απευθείας στο Ειδικό Ταμείο και λογαριασμό. Τα χρήματα που θα συγκεντρώνονται κάθε χρόνο θα είναι πολλά και θα συμβάλουν τα μέγιστα στην ενίσχυση της αποτρεπτικής μας ικανότητας. Δεν θα τα στερείται ο κρατικός προϋπολογισμός και οι Έλληνες πολίτες.
Ο πρωθυπουργός είχε υποσχεθεί τη δημιουργία ενός τέτοιου Ταμείου Άμυνας χωρίς όμως μέχρι τώρα να έχουν ξεκινήσει οι απαραίτητες διαδικασίες για τη δημιουργία του. Και θεωρώ ότι η στιγμή είναι τώρα, όπως και το Συμβούλιο Εθνικής Ασφάλειας. Πρέπει και επιβάλλεται, όπως έχουν οι άλλες χώρες.
Την απειλή άλλωστε και τους εχθρούς δεν τους επιλέγεις εσύ, σε επιλέγουν αυτοί, εσύ απλά πρέπει να προετοιμάζεσαι για να τους αντιμετωπίσεις και αν το τολμήσουν, τότε είσαι προετοιμασμένος και ισχυρός για να τους αποτρέψεις.
Η ειρήνη δεν εξασφαλίζεται μόνον δια της διπλωματίας, όπως έγραψε ο Θουκυδίδης. Διότι όπως είπε και ο Φρειδερίκος Β’ (ο Μέγας), 1712-1786, Αυτοκράτωρ της Πρωσίας η «Διπλωματία χωρίς όπλα είναι σαν μουσική χωρίς όργανα.»
*Ο Κωνσταντίνος Ιατρίδης είναι Αντιπτέραρχος (Ι) εα., Επίτιμος Διοικητής ΔΑΥ, Επίτιμος Πρόεδρος Ένωσης Αποστράτων Αξιωματικών Αεροπορίας και Αμυντικός Αναλυτής
