Μια Διεθνής Διάσκεψη που δεν μπόρεσε να καταλήξει σε Κοινό Ανακοινωθέν, κατόρθωσε με την καθολική, πλην ενός, στήριξη του αιτήματος για άμεση απόσυρση των ξένων δυνάμεων και μισθοφόρων από το λιβυκό έδαφος και την υποστήριξη στην ανεξαρτησία και εδαφική ακεραιότητα της χώρας και την διεξαγωγή δημοκρατικών εκλογών, να στείλει το σαφές μήνυμα της διεθνούς κοινότητας για την επόμενη ημέρα της Λιβύης.
Η προσπάθεια της Τουρκίας πάντως με την βοήθεια των Γερμανών για αποκλεισμό της Ελλάδας ξεπεράσθηκε κατ΄ αρχήν από την ίδια την Λιβύη, καθώς η κ. Αλ Μανγκούς απηύθυνε πρόσκληση στον Ν. Δένδια να εκπροσωπήσει την Ελλάδα και αυτή η επισημοποίηση της ελληνικής συμμετοχής στις διαδικασίες για την Λιβύη ,που είναι κρίσιμης σημασίας για την Ελλάδα, θα γίνει στις 12 Νοεμβρίου στο Παρίσι όπου υπό την αιγίδα του ΟΗΕ Γαλλία -Γερμανία και Ιταλία αναλαμβάνουν πρωτοβουλία για συνάντηση μιας σειράς χωρών που έχουν ρόλο στην Λιβύη, μεταξύ αυτών έχει προσκληθεί και θα συμμετάσχει και ο πρωθυπουργός Κ. Μητσοτάκης.
Η Ελλάδα με συστηματική προσπάθεια σε ένα όχι και τόσο φιλικό περιβάλλον τόσο με την επίσκεψη του πρωθυπουργού Κ. Μητσοτάκη στην Τρίπολη, τα ταξίδια του Ν. Δένδια σε Ανατολική Λιβύη, τις συχνές επαφές με την ομόλογο του Αλ Μανγκούς και τον πρόεδρο της βουλής Α. Σάλεχ αλλά και η προσπάθεια άσκησης soft power και οικονομικής διπλωματίας με την αποστολή δυο φορές του υφυπουργού εξωτερικών Κ. Φραγκογιάννη στην Λιβύη, δείχνει να έχει τα πρώτα αποτελέσματα.
Για την Αθήνα οι εξελίξεις στην Λιβύη πέραν του ότι πρόκειται για γειτονική χώρα, και φυσικά υπάρχει ανησυχία για κάθε ενδεχόμενο νέας αποσταθεροποίησης, αλλά και για το προσφυγικό/μεταναστευτικό, έχουν ιδιαίτερη σημασία λόγω της ύπαρξης του παράνομου τουρκολυβικού Μνημονίου.
Ο Ν. Δένδιας συναντήθηκε με τον πρωθυπουργό Ντμπεϊντα στην Τρίπολη και στην συζήτηση τέθηκε φυσικά και το θέμα του τουρκολυβικού Μνημονίου καθώς η Αθήνα αντιλαμβάνεται ότι σε προεκλογική μεταβατική περίοδο δεν μπορεί να γίνει κάποια θετική κίνηση πολύ περισσότερο από έναν πολιτικό όπως ο μεταβατικός πρωθυπουργούς που έχει στενότατες σχέσεις με την Τουρκία.
Όμως η Αθήνα θέλει να εξηγήσει πειστικά ότι θα πρέπει να αποφευχθεί κάθε περαιτέρω κίνηση «εφαρμογής» του Τουρκολυβικού Μνημονίου καθώς αυτό θα προκαλούσε έντονη αντίδραση και θα επέφερε σοβαρότατες συνέπειες και στην ίδια την Λιβύη σε μια στιγμή που έχει ανάγκη τους γείτονες της αλλά και την Ε.Ε. και τις ΗΠΑ (που όλοι έχουν αποδοκιμάσει το Τουρκολυβικό Μνημόνιο)
Σύμφωνα με πληροφορίες πάντως ο προσωρινός πρωθυπουργός της Λιβύης, δεν έχει αλλάξει καθόλου στάση από αυτή που είχε εκφράσει στην συνέντευξη τύπου με τον πρωθυπουργό Κ. Μητσοτάκη στην Τρίπολη, θεωρώντας ότι δεν είναι…κατανοητή αυτή η «ευαισθησία» της Ελλάδας για το Τουρκολυβικό και ότι είναι δικαιολογημένο ο ίδιος ως πρωθυπουργός να κοιτά τα «συμφέροντα της χώρας του»..
Η Τουρκία για μια ακόμη φορά παρά τα «παχιά» λόγια για την στήριξη που προσφέρει στην Λιβύη, εμπόδισε πρακτικά την έκδοση Κοινού Ανακοινωθέντος ,καθώς σε αυτό υποχρεωτικά θα υπήρχε αναφορά και στην αποχώρηση των ξένων στρατευμάτων και στο εμπάργκο όπλων.
Και μάλλον αρνητική εντύπωση προκάλεσε στις υπόλοιπες 26 αντιπροσωπείες από όλες τις Μεγάλες Δυνάμεις και χώρες της Ευρώπης του Κόλπου και της Αφρικής και στους εκπροσώπους του ΟΗΕ, της Ε.Ε., του Αραβικού Συνδέσμου και της Αφρικανικής Ένωσης, το γεγονός ότι η Τουρκία επέλεξε να εκπροσωπηθεί στην Διάσκεψη που συγκάλεσε η Λίβυα ΥΠΕΞ Αλ Μανγκούς, όχι με τον Υπουργό Εξωτερικών αλλά με τον υφυπουργό εξωτερικών Σ.Ονάλ, ώστε να αποφύγει ο ίδιος ο κ. Τσαβούσογλου να βρεθεί σε αυτή την ιδιαίτερα δυσάρεστη θέση.
Η Τουρκία είναι προφανές ότι δεν θέλει την εμπλοκή άλλων παικτών στην Λιβυκή κρίση θεωρώντας ότι έτσι αποδυναμώνεται ο ρόλος της και βρίσκεται εκτεθειμένη όσο διατηρεί τις στρατιωτικές δυνάμεις της στο λιβυκό έδαφος
Όμως και η Γερμανία δεν διαδραμάτισε θετικό ρόλο, καθώς σύμφωνα με πληροφορίες δεν ήθελε να αποτυπωθεί σε γραπτό κείμενο οτιδήποτε θα είχε παραπομπή στην διαδικασία του Βερολίνου ,θεωρώντας ότι έτσι διασφαλίζει την «αποκλειστικότητα» στον χειρισμό του Λιβυκού.
Πάντως η Αλ Μανγκούς στο κλείσιμο της Διάσκεψης ,στην τοποθέτηση της, αναφέρθηκε σε όλες τις Αρχές αυτές για την προώθηση της επίλυσης της λιβυκής κρίσης, στις αποφάσεις του ΣΑ του ΟΗΕ στο Βερολίνο Ι και Βερολίνο ΙΙ και τάχθηκε φυσικά εναντίον κάθε ξένης επέμβασης στην Λιβύη.
Στην Λιβύη η κατάσταση παραμένει δύσκολη, καθώς όλα δείχνουν ότι παρά τις δημόσιες δηλώσεις και δεσμεύσεις η χώρα δεν θα είναι έτοιμη για την διεξαγωγή των εκλογών την 24η Δεκεμβρίου. Δεν είναι λίγοι αυτοί που κατηγορούν και την νυν μεταβατική κυβέρνηση ότι επιδιώκει την μετάθεση των εκλογών για αργότερα προκειμένου η ίδια να εδραιώσει τις δυνάμεις της και να διεκδικήσει εάν το επιθυμεί από καλύτερη θέση την εκλογή της.
Βολές εκτοξεύονται και κατά της ΥΠΕΞ Αλ Μανγκούς ότι έχει προσωπική ατζέντα και η διεθνής κινητοποίηση και πρωτοβουλίες έχουν ακριβώς τον σκοπό να δείξουν ότι χρειάζεται ακόμη χρόνος για να υπάρξει ομαλός δρόμος για τις εκλογές.
Πάντως όλοι γνωρίζουν ότι σε αυτό το ιδιαίτερα ευαίσθητο περιβάλλον δεν μπορεί να υπάρξει αναβολή πέραν της Άνοιξης καθώς τότε πιθανόν θα πυροδοτηθεί νέα ένταση από τις δυνάμεις που δεν θέλουν να εμπεδωθεί η σημερινή κατάσταση και τα συγκεκριμένα πρόσωπα στην δομή της εξουσίας. Και πολύ περισσότερο μάλιστα όταν θα έχουν την στήριξη και των τουρκικών drones που προσφέρουν ένα στρατιωτικό πλεονέκτημα…
Ο κ. Ντμπεϊντά πάντως έχει έναν δύσκολο συνομιλητή, την Αίγυπτο, η οποία κάθε άλλο παρά έχει την διάθεση να επιτρέψει την κυριαρχία της Τουρκίας στην Λιβύη ,θεωρώντας εκτός των άλλων ότι και στρατηγικά αποκόπτεται η ίδια από την Δυτική Μεσόγειο. Ο κ. Σουκρυ μάλιστα φεύγοντας από την Λιβύη που έστειλε τα ξεκάθαρα μηνύματα του, φρόντισε, επιστρέφοντας στο Κάϊρο, να σταματήσει στο Τομπρουκ για να συναντηθεί με τον στρατηγό Χαφτάρ ο οποίος συνεχίζει να παίζει κρίσιμο ρόλο κυρίως στην διαδικασία ενοποίησης των Ενόπλων Δυνάμεων της Ανατολικής και Δυτικής Λιβύης. Και φυσικά να ξεκαθαρίζει εάν θα είναι ο ίδιος υποψήφιος στις προεδρικές εκλογές.
Το «παιγνίδι» της Λιβύης είναι ανοικτό και κάθε άλλο παρά δεδομένο. Και η Ελλάδα στοιχειωδώς πρέπει να εξασφαλίσει ότι θα είναι παρούσα και μέσα στο «παιγνίδι».
