Το Liberal και άλλα ΜΜΕ δημοσίευσαν άρθρα πανεπιστημιακών που βρήκαν το θάρρος να υπερασπιστούν την ανάγκη ίδρυσης πανεπιστημιακής αστυνομίας.
Είναι μετρημένοι στα δάχτυλα αυτοί, οι λίγοι γενναίοι. Οι περισσότεροι πανεπιστημιακοί αποφεύγουν να πάρουν θέση στο θέμα, είτε γιατί φοβούνται «επίσκεψη» από τους τραμπούκους που δρουν στο όνομα των φοιτητών είτε γιατί ανησυχούν μην και χαρακτηριστούν υπερσυντηρητικοί. Αυτοί, οι δεύτεροι, κατά τη γνώμη μας, δεν πρέπει επ ουδενί να συγχέονται με τους λίγους, αληθινά προοδευτικούς και φιλελεύθερους που επιχειρηματολογουν κατά της ίδρυσης της πανεπιστημιακής αστυνομίας, στη βάση των συνταγματικών επιταγών.
Και αυτοί που τάσσονται ανοιχτά υπέρ και όσοι επιχειρηματολογούν κατά της κυβερνητικής ρύθμισης είναι για εμάς άξιοι σεβασμού. Ειδικά η πρώτη κατηγορία, όσοι βγαίνουν και μιλούν ανοιχτά υπέρ της πανεπιστημιακής αστυνομίας, μας φαίνονται και πολύ γενναίοι άνθρωποι.
Γι' αυτό και μας προκάλεσε πολύ δυσάρεστη έκπληξη το «άδειασμα» που έκανε στα μέλη ΔΕΠ που στηρίζουν την κυβερνητική ρύθμιση ο υπουργός Προστασίας του Πολίτη, Μιχάλης Χρυσοχοΐδης ο οποίος μιλώντας προχθές στην ειδική επιτροπή Μορφωτικών Υποθέσεων της Βουλής είπε, μεταξύ άλλων: «Σε κανέναν δεν αρέσει, ως θέμα αρχής, να είναι η αστυνομία στα πανεπιστήμια. Η αστυνομία η ίδια, το θέλει λιγότερο από όλους όμως, εδώ που φτάσαμε είναι αναγκαστική πράξη».
Αλήθεια τώρα;
Αν η πραγματικότητα επιβάλλει μια ρύθμιση τότε το αν αρέσει ή δεν αρέσει σε αυτόν που την αποφασίζει είναι παγερά αδιάφορο και μάλιστα όταν τα...προσωπικά γούστα της εκτελεστικής εξουσίας μπαίνουν στη συζήτηση μάλλον συσκοτίζουν το ζήτημα και εκπέμπουν το μήνυμα ότι δεν υπάρχει αρκετή πολιτική βούληση για να εφαρμοστεί η ρύθμιση αυτή.
Μόνο δύο είναι οι ερωτήσεις που πρέπει να απαντηθούν: Πρέπει να ιδρυθεί πανεπιστημιακή αστυνομία; Είναι η ίδρυση της σύμφωνη με το γράμμα και το πνεύμα του Συντάγματος;
Όλα τα υπόλοιπα είναι πολιτικάντικα που μάλιστα επιτείνουν την ανασφάλεια των πολιτών καθώς βλέπουν ότι υπάρχει κίνδυνος άλλη μια οικονομική θυσία τους, γιατί αυτό σημαίνουν οι νέες προσλήψεις, κινδυνεύει να πάει χαμένη επειδή στην εκτελεστική εξουσία δεν της αρέσει και τόσο πολύ η ρύθμιση που θα περάσει η νομοθετική.
Κοροϊδευόμαστε; Όχι γιατί κανένας πλέον δεν μπορεί να μας κοροϊδέψει τους Έλληνες. Μας στεναχωρεί όμως που για άλλη μια φορά θα γίνουμε «Κασσάνδρες», μάντεις που προβλέπουν σωστά όσα κανείς δεν θέλει ν’ ακούσει αλλά παρ’ όλα αυτά θα το επαναλάβουμε: θέλουμε να διαψευστούμε.
Όμως, όταν ο αρμόδιος υπουργός δηλώνει ότι δεν του αρέσει και τόσο η ρύθμιση που προτείνει στη Βουλή να νομοθετήσει, πόσο καλά μπορούν να εξελιχθούν τα πράγματα;
