Αν θέλεις να μάθεις την αλήθεια, ακολούθησε την διαδρομή του χρήματος. Μάζεψε τα ψίχουλα που αφήνουν πίσω τους οι χορτασμένοι της φάρμας των ζώων. Ποιος θα ανακαλύψει τους δράκους που κρύβονται μέσα στις μερίδες του φαγητού; Στις απευθείας αναθέσεις; Ακόμη κι αν όλοι οι εμπλεκόμενοι είναι του κατηχητικού, πρέπει να απαντήσουν επαρκώς στο ερώτημα γιατί δεν έκαναν κανονικούς διαγωνισμούς.
Να δεχτούμε ότι δεν έγινε ούτε μία παρανομία. Ότι δεν υπήρξε παράνομος πλουτισμός. Ότι είχαμε μία χρηστή διαχείριση. Ποιος ήταν ο λόγος για τις απευθείας αναθέσεις; Θα μπορούσαν να έχουν κάνει κανονικούς διαγωνισμούς, στις οποίες θα συμμετείχαν κανονικές εταιρείες. Με καλή φήμη, με εγγυητικές τραπεζών, με συγκεκριμένες δεσμεύσεις. Και τώρα δεν θα μπορούσε να πει το παραμικρό η οποιαδήποτε OLAF.
Αλλά δεν επιλέχτηκε αυτός ο δρόμος. Όλα έγιναν με την διαδικασία του κατεπείγοντος. Προσωπικά δεν μπορώ να υιοθετήσω τα όσα φοβερά και τρομερά έχουν καταγγελθεί. Αναρωτιέμαι όμως για ποιόν λόγο παραιτήθηκαν τόσοι άνθρωποι που είχαν άμεση γνώση των γεγονότων. Μιλάμε για επίσημους κυβερνητικούς αξιωματούχους που έφυγαν με θόρυβο. Για ποιόν λόγο δεν έχει ξεκινήσει ακόμη μία εισαγγελική έρευνα στην Ελλάδα. Να πάρουν τα τιμολόγια ένα – ένα και να προσπαθήσουν να βγάλουν άκρη. Το έχει γίνει ή τι δεν έχει γίνει.
Ως δημοσιογράφος κι ως πολίτης έχω ερωτήματα που δημιουργούνται από την πρακτική των αρχών. Από τις καταγγελίες Βουδούρη. Από τα τόσα και τόσα δημοσιεύματα του διεθνούς Τύπου. Δεν μπορεί όλοι αυτοί να έχουν προσωπικά με τον Πάνο Καμμένο ή τον Αλέξη Τσίπρα.
Να θυμηθούμε: Στις 22 Σεπτεμβρίου του 2016 ο κ. Βουδούρης παραιτείται από την θέση του γενικού γραμματέα του υπουργείου για την μεταναστευτική πολιτική και δηλώνει σε συνέντευξη Τύπου: «υπάρχουν σκιές πολύ σημαντικές και δεν θέλω να παραμένω σε ένα υπουργείο, όπου υπάρχουν σκιές. Θεωρώ ότι αυτές οι σκιές θα πρέπει να φωτιστούν άμεσα προς όφελος όλων». Ο ίδιος κατηγόρησε τον υπουργό Μεταναστευτικής Πολιτικής για «φαραωνικά σχέδια δημιουργίας δομής φιλοξενίας δίπλα από το πρώην εργοστάσιο Softex Θεσσαλονίκης, κόστους 8,6 εκατομμυρίων ευρώ, που θα ανατεθεί σε εμπορική εταιρεία με εργολαβικό κέρδος 1,059 εκατομμύρια ευρώ», καθώς και για «εμμονή σε αδόκιμες επιλογές», όπως η προμήθεια οικίσκων όχι με βάση τις διεθνείς προδιαγραφές της Ύπατης Αρμοστείας του ΟΗΕ για τους Πρόσφυγες, αλλά με απαίτηση «από το γραφείο του υπουργού» για οικίσκους μεγαλύτερους κατά 60 εκατοστά. «Υπάρχει στην περίπτωση αυτή μια πίεση που οδηγεί σε διαδικασίες απευθείας ανάθεσης αντί να γίνουν διαγωνισμοί», πρόσθεσε.
Κι όλα αυτά πέρασαν «απαρατήρητα». Δεν κουνήθηκε ούτε το φρύδι τους. Είπε όλα αυτά ο γενικός γραμματέας ενός υπουργείου και δεν συγκινήθηκε ένας εισαγγελέας. Κι όχι τίποτα άλλο, αλλά έχουμε μερικούς πραιτοριανούς του συστήματος να προσπαθούν να απαξιώσουν εκείνους που προβάλλουν τα εύλογα αυτά ερωτήματα και να ισχυρίζονται ότι όλα πάνε καλά με την Ελευθερία του Τύπου και τον τρόπο της λειτουργίας της Δικαιοσύνης στην χώρα μας. Δηλαδή, αδέλφια, τι περισσότερο συμβαίνει στην Ουγγαρία;
Η έρευνα όμως θα γίνει. Και με όρους πλήρους διαφάνειας. Είτε από αυτή είτε από την επόμενη κυβέρνηση. Ένα – ένα τιμολόγιο. Μία – μία σύμβαση. Ψίχουλο το ψίχουλο. Στοιχείο το στοιχείο…
Θανάσης Μαυρίδης
[email protected]
