Του Αντώνη Πανούτσου
«Να αποτρέξουμε ένα νέο μεσαίωνα που προετοιμάζουν οι οπαδοί του νόμου και της τάξης». Ο τίτλος ήταν από την μία Λευτέρης Παπαδόπουλος «Απότρεξε στην ανηφοριά ο Γιακουμής και στάθηκε για ν' ανασάνει» και από την άλλη συνδικαλιστικό κλισέ «εργασιακός μεσαίωνας» χωρίς την εργασία. Στο πόνημα όμως της Τασίας Χριστοδουλοπούλου για τον θάνατο του Ζακ Κωστόπουλου που δημοσιεύτηκε το Σάββατο στην Αυγή το ενδιαφέρον ήταν άλλο. Πως γίνεται η αντιπρόεδρος της Βουλής να θεωρεί σαν εχθρό της δημοκρατίας τους οπαδούς του νόμου και της τάξης και όχι της παρανομίας και της αταξίας; Η απάντηση είναι σύνθετη.
Ο πρώτος λόγος είναι ότι η βάση του ΣΥΡΙΖΑ, το περιβόητο 4%, ήταν και παραμένουν jock sniffers της τρομοκρατίας. Κάθε Γιωτόπουλος και Κουφοντίνας, ήταν ένας ήρωας που έπρεπε να στηριχθεί. Από την στιγμή που η υπόθεση του Κωστόπουλου απέκτησε πολιτικές διαστάσεις, από την στιγμή που έγινε ένας ΛΟΑΤΚΙ ήρωας που δολοφονήθηκε από τους νοικοκυραίους ο ΣΥΡΙΖΑ και η Τασία ήξεραν ότι είναι «με το αληταριό που όλο ο νους του δραπετεύει». Και αν το υποτιθέμενο αληταριό του ΣΥΡΙΖΑ δεν θα τολμούσε να περάσει από την Ομόνοια το βράδυ χωρίς αστυνομική συνοδεία. αν υπάρχουν άνθρωποι που πρέπει να δουλεύουν και να ζουν εκεί ελάχιστα ενδιαφέρει.
Τον ΣΥΡΙΖΑ δεν ενδιαφέρει κανένας κάτοικος της Μαυροματαίων που το χάλι του Πεδίου του Άρεως έχει κάνει την ζωή του κόλαση. Δεν τον ενδιαφέρει κανένας αστυφύλακας της Πατησίων που γίνεται στόχος των μολότοφ. Δεν τον ενδιαφέρει κανένας «νοικοκυραίος». Τον ενδιαφέρουν οι ομάδες που η στήριξη τους θα ικανοποιήσει τις ανατρεπτικές φαντασιώσεις των βολεμένων. Τον ενδιαφέρει ο διχασμός και αν δεν υπάρχει δεν έχει πρόβλημα να τον φτιάξει. Ακόμα και αν χρειαστεί να πάει πίσω στην κατοχή και να θυμηθεί τους μαυραγορίτες και τους γερμανοτσολιάδες. Για να τους ξεχάσει όταν ο Τσίπρας είπε ja σε ότι και αν του ζήτησε η Μέρκελ.
Και ποτέ δεν κατάλαβε ότι είναι κυβέρνηση. Αφού αναφέρεται στον μεσαίωνα του νόμου και της τάξης, που mind you είναι ανύπαρκτος αφού ο μεσαίωνας είναι το τέλος του ρωμαϊκού νόμου και η επικράτηση της φεουδαρχικής αυθαιρεσίας, η Τασία προσδιορίζει τον ρόλο του ΣΥΡΙΖΑ. «Εμείς, ως ΣΥΡΙΖΑ, ως κυβέρνηση, ως κόμμα και ως απλοί πολίτες έχουμε αναλάβει την ευθύνη που μας αναλογεί. Να μην δραπετεύσουμε, αλλά και να μην υποταχθούμε μοιρολατρικά. Αυτή την τεράστια αντίφαση είμαστε υποχρεωμένες/οι να την κοιτάξουμε κατάματα. Και να τη λύσουμε...». Ο ΣΥΡΙΖΑ δεν έχει αναλάβει τίποτα σαν κόμμα και οι συριζαίοι τίποτα σαν πολίτες. Κανένας δεν χρειάζεται να υποταχθεί και κανένας να δραπετεύσει, αφού ούτως ή άλλως όλοι βγαίνουν με τον νόμο Παρασκευόπουλου. Το μόνο που χρειάζεται είναι μια κανονικής κυβέρνηση που θα εφαρμόζει τους νόμους.
