Αν πιστέψουμε την επίσημη εφημερίδα των μπαχαλάκηδων, το Γκουαντάναμο είναι πεντάστερο ξενοδοχείο μπροστά στη ΓΑΔΑ. Οι κραυγές από τα βασανιστήρια που υφίστανται οι λαϊκοί αγωνιστές ακούγονται σε όλη την Αττική. Αν δε, πιστέψουμε και τον κ. Κούλογλου, ευρωβουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ, εμφανίζονται ξαφνικά βανάκια στους δρόμους της Αθήνας, ανοίγουν οι πόρτες τους, βγαίνουν από μέσα κάτι τύποι κουκουλοφόροι και απάγουν δημοκράτες πολίτες. Ούτε στην Αργεντινή του Βιντέλα δεν γίνονταν αυτά τα πράγματα. Χούντα. Κάπου εδώ κολλά και το σύνθημα «η χούντα δεν τελείωσε το 73». Ένα πλήρες σκηνικό που απευθύνεται σε περιορισμένης αντιλήψεως άτομα.
Ένα ερώτημα είναι αν αυτοί που τα γράφουν είναι τόσο ανόητοι ώστε να τα πιστεύουν κιόλας. Είναι μια εκδοχή που συγκεντρώνει ελάχιστες πιθανότητες γιατί δεν μπορεί να κυκλοφορεί τόση ανοησία. Το πιο πιθανόν είναι πως κατασκευάζουν μια πραγματικότητα την οποία στη συνέχεια υπηρετούν και υποστηρίζουν με συνέπεια. Αυτή η fake πραγματικότητα εξυπηρετεί το πολιτικό αφήγημα της ακροδεξιάς κυβέρνησης και την απόπειρα να αποδομηθεί η πολιτική της επιβολής του νόμου και της τάξης, δια της συκοφάντησης της ΕΛ. ΑΣ. Όλος αυτός ο χώρος που κινείται στα αριστερά του ΣΥΡΙΖΑ και περιλαμβάνει και ένα τμήμα του (του ΣΥΡΙΖΑ) δεν μπορεί να αποδεχθεί πως η μεγάλη πλειοψηφία των πολιτών εγκρίνει την πολιτική της επιβολής του νόμου και της τάξης και το κυριότερο, πως υπάρχει κυβέρνηση που δεν αισθάνεται ένοχη για την άσκηση της νόμιμης βίας. Υπάρχει κυβέρνηση που δεν κάνει πίσω όπως συνέβαινε παλιότερα- μόλις ακουγόταν οι γνωστές «προοδευτικές» τσιριδούλες διαμαρτυρίας. Κάποιοι κακόμαθαν με την κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ, που τους άφηνε να κάνουν μέχρι και ένοπλες πορείες στα Εξάρχεια.
Επί της ουσίας των «βασανιστηρίων». Από τη στιγμή που δεν υπάρχει ιατροδικαστική γνωμάτευση που να πιστοποιεί πράξεις κακοποίησης, τότε η υπόθεση είναι «νάχαμε να λέγαμε». Ο καθένας που περνά από τη ΓΑΔΑ θα μπορεί να ισχυρίζεται πως βασανίστηκε. Υπάρχουν δικηγόροι, υπάρχουν ιατροδικαστές, υπάρχουν εισαγγελείς. Τελεία παύλα.
Όσον αφορά τη μομφή που απηύθυνε ο Α. Τσίπρας προς το Υπουργείο Προστασίας του Πολίτη πως επί των ημερών της κυβέρνησης της Νέας Δημοκρατίας αυξήθηκαν θεαματικά οι καταγγελίες για αστυνομική αυθαιρεσία, αυτό το γεγονός έχει και μιαν άλλη ανάγνωση. Δεν αυξήθηκαν τα περιστατικά, αλλά οι καταγγελίες, κάτι που υποκρύπτει την πιθανότητα ύπαρξης μιας μικρής βιομηχανίας καταγγελιών για να ευνουχισθεί και πάλι η ΕΛ.ΑΣ.
Αν δούμε πώς συμπεριφέρονται οι αστυνομικοί σε άλλες χώρες της ΕΕ, με μεγαλύτερες «δημοκρατικές ευαισθησίες», θα διαπιστώσουμε πως οι άνδρες της ΕΛ.ΑΣ. είναι πρόσκοποι. Είναι αδιανόητο στη Γερμανία ή στην Ολλανδία να αντισταθεί διαδηλωτής στη σύλληψη του χωρίς να ξυλοκοπηθεί. Ευτυχώς που υπάρχει τηλεόραση και διαδίκτυο και βλέπουμε τι συμβαίνει. Να υπενθυμίσω στον αναγνώστη την τύχη που είχε, πριν από μερικά χρόνια, Έλληνας αξιωματούχος στο αεροδρόμιο των Βρυξελλών όταν τόλμησε να πει «ξέρεις ποιος είμαι εγώ».
Δια ταύτα, εννοείται πως το παραμύθι για τα βασανιστήρια στη ΓΑΔΑ δεν εκθέτει την ΕΛ.ΑΣ., αλλά τους ανόητους που το διακινούν.
