Κυκλοφορεί η άποψη πως οι πιτσιρικάδες -που τελικά από τις φωτογραφίες προκύπτει πως δεν είναι και τόσο πιτσιρικάδες- είναι χαβαλέδες που θέλουν να πιούν το ποτό τους, να κάνουν την πλάκα τους και όταν βαρεθούν να πάνε σπίτι τους να κοιμηθούν. Αυτή η αντίληψη θα είχε βάση αν δεν ζούσαμε σε κατάσταση έκτακτης ανάγκης. Αν δεν υπήρχαν όλες αυτές οι απαγορεύσεις.
Γιατί αυτός που συνειδητά παραβαίνει τον νόμο, δεν κάνει χαβαλέ, αλλά παρανομεί. Γνωρίζει άριστα για ποιο λόγο τέθηκαν οι περιορισμοί, γνωρίζει άριστα τις πιθανές συνέπειες της δικής του παραβατικής συμπεριφοράς κυρίως για τα μέλη της οικογένειας του, και παρ΄όλα αυτά παρτάρει.
«Μήπως είναι υπερβολή να απαιτούμε τόση υπευθυνότητα από έναν εικοσάχρονο»; Θα ρωτήσει κάποιος καλοπροαίρετα. Μα, αυτός ο εικοσάχρονος που παραβαίνει νόμους και υγειονομικούς κανόνες -ελάχιστοι φορούνε μάσκα, άλλωστε πώς να πιείς την μπύρα σου με μάσκα- ψηφίζουν. Συναποφασίζουν για το μέλλον το δικό τους και των υπολοίπων Ελλήνων. Συνεπώς, δε νοείται καμιά επιείκεια, δεν υπάρχει καμιά κατανόηση.
Χάσμα γενεών μπορεί να υπάρχει σε ζητήματα γούστου, αντιλήψεων, προκαταλήψεων. Χάσμα γενεών δεν υπάρχει σε κατάσταση πολέμου. Εδώ πλέον δεν συγχωρείται η ανυπακοή. Όλοι συντεταγμένα πολεμάμε. Και εδώ και ένα χρόνο βρισκόμαστε σε κατάσταση πολέμου με την COVID-19. Όλη η ανθρωπότητα. Με εκατομμύρια νεκρούς.
Αν βρισκόμασταν σε στρατιωτικό πόλεμο θα συζητούσε κανένας για «το Πάσχα στο χωριό»; Τουλάχιστον σε αυτήν την περίπτωση τον εχθρό τον ξέρεις, γνωρίζεις τα όπλα του, μπορείς να υπολογίσεις τις κινήσεις του.
Ο ιός όμως είναι απρόβλεπτος, γιατί μεταλλάσσεται. Γιατί δεν ξέρεις πότε και πώς θα ξανακτυπήσει. Εν τω μεταξύ το κοντέρ των νεκρών γράφει. Όλα αυτά τα ζήσαμε και τα ζούμε.
Είναι τραγικό λάθος όλων αυτών που -αν και πιστεύουν στην κρισιμότητα της κατάστασης και κυρίως όλων αυτών που αν και πιστεύουν ότι η ανθρώπινη ζωή είναι πάνω απ΄όλα- στους ειρηνικούς καιρούς, υποκύπτουν τελικά στην πίεση των παρτάκηδων και των αντισυστημικών. Αυτών που νομίζουν ότι κάνουν αντίσταση στο σύστημα πίνοντας μπύρες στις πλατείες.
Η αντίληψη «ανοίξτε όλα κι όποιον πάρει ο χάρος» ή «αφήστε τον κόσμο να πάει στα χωριά του», ενώ εκτονώνει προσωρινά την κατάσταση, μεταθέτει τα δύσκολα για μερικές ημέρες αργότερα. Και αυτό είναι ακόμα χειρότερο. Ότι ακριβώς έγινε και τα Χριστούγεννα.
Για να μην κρυβόμαστε πίσω από το δάκτυλο μας, στον τομέα των εμβολιασμών έχουν πολύ δρόμο ακόμα να διανύσουμε. Και όπως προκύπτει από τα στοιχεία οι ΜΕΘ γεμίζουν πλέον με μικρότερες ηλικίες.
Τελικά, είναι αδιανόητο να αφήσουμε 3-4.000 νεαρούς, που δρουν συγκροτημένα -δεν συγκεντρώνονται τυχαία 1000 άτομα σε μια πλατεία- να επικαλύψουν με την ανυπακοή τους την υποδειγματική συμπεριφορά των εκατομμυρίων Ελλήνων, οι οποίοι σαφώς δεν χαίρονται που είναι κλεισμένοι στα σπίτια τους, αλλά έχουν αντιληφθεί ότι η διακύβευση είναι η ίδια η ζωή τους.
