Μισό λεπτό γιατί θα τρελαθούμε. Έχω εγώ έναν υπάλληλο στο μαγαζί μου ή είμαι εγώ υπάλληλος στο μαγαζί κάποιου, καθόμαστε ώμο με ώμο, εξυπηρετούμε μαζί τον κόσμο που μπαινοβγαίνει, πιάνουμε τα ίδια σκεύη και χαρτιά, μπαίνουμε στην ίδια τουαλέτα και αναπνέουμε τον ίδιο αέρα οκτώ ώρες την ημέρα επί είκοσι πέντε μέρες τον μήνα, αλλά είναι παράλογο ή φασιστικό να ξέρει ο ένας για τον άλλον αν είμαστε εμβολιασμένοι;
Τι είναι πάλι αυτή η ιστορία που διακινείται (και από την αριστερά) ότι η υποχρέωση του εργαζόμενου να ενημερώσει τον εργοδότη του για το αν είναι εμβολιασμένος, θα οδηγήσει σε απολύσεις; Αν δηλαδή υπάρχει κάποιος μέσα σε μια επιχείρηση που έχει ψείρες, τις οποίες μάλιστα αρνείται να καταπολεμήσει για λόγους ιδεολογικούς, είναι δικαίωμά του να το κρατήσει κρυφό διότι πρόκειται για ευαίσθητο προσωπικό του δεδομένο; Σαλέψαμε εντελώς;
Τι σαχλαμάρες είναι αυτές; Πώς το καταρρακώνουν έτσι το Σύνταγμα και πώς ξευτιλίζουν έτσι τους –πράγματι σοβαρούς- νόμους που προστατεύουν τα ατομικά μας δικαιώματα; Δηλαδή ο μαγαζάτορας που θα ρωτήσει τον υπάλληλό του γιατί ξύνεται διαρκώς και τι είναι αυτά τα ζουζούνια που πέφτουν από το κεφάλι του στο τραπέζι (κι από κει πάνε στα κεφάλια των υπολοίπων) είναι φασίστας και νεοφιλελεύθερος που απολύει; Ποιός ανόητος διακινεί αυτές τις ασυναρτησίες; Και ποιός δις-ανόητος τις πιστεύει;
Μα σοβαρά τώρα θα μπει η κοινωνία και η συντεταγμένη πολιτεία μας σε διάλογο με τον τύπο που συνειδητά αφήνει τις ψείρες να κόβουν βόλτες στα μαλλιά ή στα εσώρουχά του; Και θα υποχωρήσουμε συλλογικά μπροστά στην άρνησή του να χρησιμοποιήσει την ψειρόσκονη διότι θα του χαλάσει το ελληνικό DNA του; Θα του αναγνωρίσουμε μάλιστα και το δικαίωμα να κρατήσει μυστικό ότι είναι ψειριάρης, αλλιώς ζούμε σε χούντα; Τα λέμε σοβαρά όλα αυτά, ενώ βλέπουμε την γραμμή των ζουζουνιών να εξορμά απ’ αυτόν και να ‘ρχεται κατά πάνω μας; Συγνώμη, αυτή η συφοριασμένη χώρα θα βάλει επιτέλους πλώρη προς το 2030-40 ή θα κάνει πάλι στάση για να μπει σε διαπραγμάτευση μ’ αυτούς που θέλουν να μας γυρίσουν στην εποχή του Πατροκοσμά και του Παπουλάκου;
Κι αυτή η φοβερή καθ’ ημάς αριστερά που δίνει πολιτική κάλυψη στον κορονιασμένο αρνητή που δουλεύει σε γηροκομείο, ας έχει τον νου της. Διότι έτσι που το πάει, θα κυριαρχήσει στο τέλος μια πρωτόγνωρη αντίθεση ανάμεσα στους λογικούς και τους βλαμμένους αυτής της κοινωνίας, με το 80% των λογικών να την κατατάξουν οριστικά στο 20% των φευγάτων και των αλαφροΐσκιωτων. Και τότε η ήττα του 2019 θα είναι παιδική χαρά μπροστά στην ζημιά που θα πάθει ο Μυκονιάτης Αλέξης.
