Στο εξωτερικό υπάρχει δυσπιστία για την Οικονομία της Ελλάδας. Φταίνε τα greek statistics, φταίνε μια – δύο περιπτώσεις που Έλληνες «πορτοφολάδες» διέσυραν την χώρα σε ξένες αγορές, φταίει η Folli – Follie. Το σίγουρο, πάντως, είναι ότι κάτι φταίει! Σίγουρα όχι ο κακός μας ο καιρός, ούτε ότι οι αλλοδαποί μας φθονούν για το γεγονός ότι τα κτίριά μας διαθέτουν μπαλκόνια. Κι εν πάση περιπτώσει, η κάθε χώρα έχει την Κεφαλαιαγορά που της αρμόζει.
Φωνάζουμε κατά καιρούς για θέματα που προκαλούν αίσθηση στην ελληνική χρηματιστηριακή αγορά, αλλά, κατά τα φαινόμενα, ανήκουμε σε μία μειοψηφία που ακόμη ασχολείται με τα της αγοράς. Και μάλιστα σε μία περίοδο που η χώρα ετοιμάζεται να ανεβάσει ταχύτητες ή τουλάχιστον έτσι εμείς πιστεύουμε. Και ναι μεν υπάρχουν τρία ξένα funds που κοντεύουν να αγοράσουν και την Ακρόπολη, αλλά η επιτυχία θα ήταν αν είχαμε περισσότερους παίκτες στην αρένα. Έτσι ανεβαίνουν οι τιμές, έτσι κερδίζουν όλοι και όχι μόνο λίγοι. Τι φοβίζει πολλούς μεγάλους παίκτες του εξωτερικού και δεν έχουν την Ελλάδα στα πλάνα τους; Μα, όλα αυτά για τα οποία υπάρχει δυσπιστία στο εξωτερικό για την ελληνική οικονομία. Σαν να μιλάμε για το που θα πάμε διακοπές και κάποιος να προτείνει ένα μέρος με αυξημένη εγκληματικότητα. Για να αποδεχτεί την πρόταση θα πρέπει είτε να είναι εναρμονισμένος με το περιβάλλον ή να παίρνει το ρίσκο να «αγοράσει» φθηνά, επειδή ακριβώς έχουν φοβηθεί οι … νοικοκυραίοι.
Πριν λίγο καιρό η μετοχή της Alpha Bank βούλιαξε, επειδή η τράπεζα θα προχωρούσε σε αύξηση κεφαλαίου. Μία ημέρα νωρίτερα και πριν διαρρεύσει η είδηση, παρατηρήθηκε αυξημένη συναλλακτική δραστηριότητα στα παράγωγα. Μέχρι σήμερα δεν έχει αποφασιστεί αν υπήρξε παράβαση.
Πριν λίγες εβδομάδες η μετοχή της ΔΕΗ κατέρρευσε, καθώς «αποκλειστικά δημοσιεύματα» υποστήριζαν ότι η εταιρεία θα εξέδιδε νέες μετοχές από αύξηση κεφαλαίου στην τιμή των 6 ευρώ. Μέχρι σήμερα δεν έχει αποφασιστεί αν υπήρξε παράβαση.
Πριν απ’ όλα αυτά ο Ολλανδός μεγαλομέτοχος της Ελλάκτωρ σύναψε συμφωνία με τον επίσης μεγαλομέτοχο Φώτη Μπόμπολα. Την συμφωνία αυτή δεν την γνώριζαν οι υπόλοιποι μέτοχοι της εταιρείας, ούτε το επενδυτικό κοινό. Μέχρι σήμερα δεν έχει αποφασιστεί αν υπήρξε παράβαση.
Με αυτά και με εκείνα δημιουργείται η αίσθηση ότι η Folli – Follie ήταν μία απόδειξη του πως λειτουργεί η ελληνική κεφαλαιαγορά και όχι ένα τυχαίο και μεμονωμένο γεγονός. Δεν έχει σημασία αν αυτό είναι έτσι ακριβώς ή στο τέλος είναι αποτέλεσμα μιας υπερβολικής δόσης καχυποψίας. Η ουσία είναι ότι κάτι δεν πάει καλά και ότι δεν κάνουμε το παραμικρό για να το θεραπεύσουμε.
Αντιλαμβανόμαστε ότι στο τοξικό περιβάλλον που κινούμαστε η κριτική μας στάση… καταγράφεται, όπως μας έχει ειπωθεί χαρακτηριστικά! Ότι ενοχλούμε. Και ότι όλο αυτό έχει στο τέλος κόστος. Αλλά κάποιος πρέπει κάτι να κάνει. Και μάλιστα πριν να είναι αργά. Αν δεν υπάρχει θηριοδαμαστής στο κλουβί με τα θηρία, στο τέλος αυτά μπορεί να δραπετεύσουν και να κατασπαράξουν τους θεατές! Οι συνεχείς δόσεις παραβατικότητας που εμφανίζονται ως κάτι φυσιολογικό μας κάνουν ως κοινωνία να έχουμε μεγάλες ανοχές στα πιο σκληρά εγκλήματα. Ποιος θέλει άραγε να επενδύσει σε μία τέτοια χώρα;
Θανάσης Μαυρίδης
