Του Αριστοτέλη Αϊβαλιώτη *
Το αποτέλεσμα των εκλογών ήλθε σαν κεραμίδα στο κεφάλι του Τσίπρα. Τουλάχιστον έτσι έδειξε, σχεδόν κεραυνοβολημένος, αρνούμενος να συγχαρεί τον νικητή των εκλογών. Σχεδόν κατηγόρησε τον «λαό» για το αρνητικό για αυτόν αποτέλεσμα.
Είχε βλέπεις πειστεί για το «άστρο» του, αποδεχόμενος για καιρό κολακείες από πρώην αντιπάλους του και αρνητές του, τόσο στην Ελλάδα όσο και στο εξωτερικό, ότι «πιάνει πουλιά στον αέρα». Είχε φτάσει στο σημείο να πιστεύει ότι η κοινή γνώμη ψηφίζει με βάση την ακτινοβολία των προσώπων, την επικοινωνιακή τους αρτιότητα, την φάτσα τους και την μαγκιά τους.
Έτσι έμεινε σκλάβος μιας ιδεοληψίας, της ψευδούς πραγματικότητας που έχει κατασκευάσει η κλίκα του, ότι ο ΣΥΡΙΖΑ είναι το κόμμα «των πολλών». Με την έννοια της ταξικής ανάλυσης των αρχών του 20ου αιώνα, της μαρξιστικής κληρονομιάς της εποχής που η μεσαία τάξη ήταν πολύ αδύναμη ακόμα για να έχει αποτύπωμα και αποτέλεσμα στον πολιτικό στίβο.
Η εμμονή στους «λαϊκούς αγώνες» της εποχής της νιότης του, η ανάγνωση της πραγματικότητας σαν μια πάλη «των πολλών» ενάντια στις «ελίτ», εμπόδισε το κυβερνητικό επιτελείο να κάνει σωστή ανάλυση της ελληνικής πραγματικότητας, της κρίσης που χτύπησε την χώρα πριν 10 χρόνια, όσο και της δυναμικής της απάντησης του κοινωνικού σώματος στην κρίση. Και εκεί έχασε την μπάλα.
Η Ελλάδα κυριαρχείται από αυτό που μπορούμε να ονομάσουμε «μεσαία τάξη», ιδιαίτερα μετά την ισχυρή οικονομική ανάπτυξη της περιόδου 1960 – 2010. Ακόμα και αυτοί που ξεκινούσαν από χαμηλά σε όλη αυτήν την περίοδο μπορούσαν να ονειρευτούν ότι μέσα από έναν συνδυασμό ικανοτήτων, προσπάθειας, συγκυρίας και εκμετάλλευσης ευκαιριών, θα έφταναν στην ευημερία όπως την ορίζει το μέσο καταναλωτικό όνειρο του Έλληνα. Σπίτι, αυτοκίνητο, οικογένεια, διακοπές, ταξίδια, λούσα, διασκέδαση, αποκτήματα. Έτσι όλοι, και αυτοί που είχαν τα μέσα της ευημερίας, όσο και αυτοί που πίστευαν ότι θα τα αποκτούσαν, στην ώρα τους, συμμετείχαν σε αυτήν την ευρεία συλλογικότητα, της «μεσαίας τάξης».
Η κρίση προκάλεσε ένα καταλυτικό σοκ. Τόσο με την έννοια του ψαλιδίσματος των εισοδημάτων και των δυνατοτήτων των «εχόντων», όσο και με την έννοια της κατάργησης των ελπίδων και των οραμάτων των «μη εχόντων». Η μεσαία τάξη οδήγησε την εκδήλωση του κινήματος της άρνησης της σκληρής πια πραγματικότητας της κρίσης, η απελπισία της όπλισε το κίνημα των αγανακτισμένων και του αντιμνημονίου. Η εντολή του κοινωνικού αυτού σώματος για σταμάτημα των αναγκαίων αλλαγών έδωσε την κυβέρνηση στο ΣΥΡΙΖΑ και τους συμμάχους του.
Φαίνεται όμως ότι ο Τσίπρας και το ΣΥΡΙΖΑ δεν κατάλαβαν ακριβώς το μήνυμα του οποίου ήταν φορείς. Και στην συνέχεια στράφηκαν εναντίον της μεσαίας τάξης, αυτής που τους έδωσε την εξουσία, με την πολιτική της υπερφορολόγησης. Καθώς στο δικό τους πολιτικό σχέδιο προτεραιότητα ήταν να χτίσουν ένα μεγαλύτερο κράτος, με προνομιακή μεταχείριση πελατών τους, το οποίο να στηρίξει μια μακρά παραμονή τους στην εξουσία.
Ένα από τα στοιχεία της λάθος ανάλυσης είναι ότι κατά τον κυβέρνηση (Τσακαλώτος) μεσαία τάξη είναι όσοι κερδίζουν πάνω από 20.000 Ευρώ ετησίως. Έτσι ονόμασαν «μεσαίους» και ανθρώπους με χαμηλά πραγματικά εισοδήματα. Και τους φορολόγησαν και αυτούς αναλόγως.
Έτσι η μεσαία τάξη της χώρας βρέθηκε με μεγαλύτερο βάρος από αυτό που την είχε οδηγήσει σε απελπισία στην αρχή της κρίσης. Αλλά παράλληλα βρέθηκε και χωρίς φαντασιακό υπόβαθρο, δεν μπορούσε πια να χτίσει όνειρα και οράματα μελλοντικής ευημερίας και ανάπτυξης. Που είναι πολύ βασικό στοιχείο στην αυτοσυνείδηση όσων πιστεύουν ότι είναι «μεσαία τάξη».
Ο Τσίπρας κατάφερε να οδηγήσει την μεσαία τάξη σε μεγαλύτερη απελπισία από αυτήν στην οποία την παρέλαβε. Έτσι οδήγησε μεγάλους αριθμούς παραγωγικών ανθρώπων στην μετανάστευση προκαλώντας τόσο την δική τους μνησικακία όσο και των οικείων τους.
Η τραγική αυτή μεταχείριση των μεσαίων έφερε το τέλος του Τσίπρα. Γιατί άλλωστε αυτοί είναι «οι πολλοί» στην Ελληνική κοινωνία. Ας μην ψάχνει άλλες αιτίες, ας μην κατηγορεί τους επιτελείς του.
* Ο κ. Αριστοτέλης Αιβαλιώτης είναι επιχειρηματίας και υποψήφιος βουλευτής με την ΝΔ στον Νότιο Τομέα της Β περιφέρειας της Αθήνας
