Απαγορεύεται το κάπνισμα, απαγορεύονται οι καταλήψεις, απαγορεύεται η οδήγηση δίτροχου άνευ προστατευτικού κράνους. Στο τέλος θα μας πουν ότι απαγορεύεται και το πτύειν. Αν είναι δυνατόν! Πού μας οδηγεί αυτή η νεοφιλελεύθερη κομπανία; Ευρώπη θα μας κάνουν! Θα βλέπουμε πεζό στη διάβαση να ετοιμάζεται να πατήσει στην άσφαλτο κι εμείς θα κολλάμε το πόδι στο φρένο. Είναι πράγματα αυτά;
Μοιάζουν μικρά και ασήμαντα. Κι όμως! Αν στα χρόνια της εφηβείας μου δεν ήταν μαγκιά να καπνίζει κανείς, ίσως και να είχα γλιτώσει το έμφραγμα. Αν ήταν αυτονόητη η υποχρέωση της χρήσης κράνους με την οδήγηση του δίτροχου, θα είχαν σωθεί χιλιάδες ζωές. Δεν είναι αυτά τα ασήμαντα. Αφορούν τις ζωές μας, την ποιότητα της καθημερινότητας μας.
Αν θέλουμε να κάνουμε την υπέρβαση, από τα μικρά θα ξεκινήσουμε. Και δεν θα είναι εύκολο! Θυμηθείτε για πόσα χρόνια υπήρχαν πινακίδες με την ένδειξη «απαγορεύεται το πτύειν». Σήμερα σας φαίνεται απολύτως φυσιολογικό ότι οι άνθρωποι δεν φτύνουν στον δρόμο. Από τα μέσα του προπερασμένου αιώνα τέτοιες πινακίδες βρισκόντουσαν σε κάθε δημόσιο χώρο. Μέχρι τα πρώτα χρόνια της μεταπολίτευσης.
«Μην βλασφημείτε τα θεία», ήταν μία άλλη παρότρυνση προς τον πιο πολιτισμένο και έξυπνο λαό του κόσμου. «Μην πετάτε σκουπίδια στον δρόμο»! Μην, μην, μην…
Φταίει ο αντιδραστικός μας χαρακτήρας που είχαμε να αντιμετωπίσουμε τότες πολλές απαγορεύσεις; Το «ναι» είναι μία εύκολη απάντηση. Με την αφορμή και των 200 χρόνων από την επανάσταση του 1821, να πούμε ότι η χώρα δεν ήταν και το κέντρο του κόσμου. Συνέβησαν πολλά για να προσεγγίσουμε τη Δύση. Και μάλιστα με πολλές αντιδράσεις. Να μην ξεχνάμε το συνέβη με τις ταυτότητες ή ακόμη και με την είσοδο της χώρας στην ΕΟΚ. Ξεκινήσαμε από τη Βαβυλωνία των πρώτων χρόνων της δημιουργίας του ελληνικού κράτους και εδώ και 200 χρόνια προσπαθούμε να γίνουμε αυτό που ζηλεύαμε από την πρώτη στιγμή…
Θα μας κάνει ο Κυριάκος Ελβετία; Μακάρι! Χρειαστήκαμε περισσότερα από 100 χρόνια για να περάσουμε από το «απαγορεύεται το πτύειν» στο «απαγορεύεται το κάπνισμα» το 2019. Ας ευχηθούμε να μην χρειαστούν άλλα 200 χρόνια για να τα καταφέρουμε. Η αλήθεια είναι ότι η αρχή έγινε, καθώς απαλλαχτήκαμε από τον υπουργό Υγείας που κάπνιζε ανερυθρίαστα σε συνέντευξη τύπου. Έχουμε, όμως, πολύ δρόμο ακόμη . Αλλά και ελπίδες, ότι τελικά θα κερδίσουμε στον πόλεμο του αυτονόητου…
Θανάσης Μαυρίδης
[email protected]
