Εκείνη η ημέρα του περασμένου Ιουλίου που μια εργαζόμενη σε καφέ στην Ηλιούπολη ζήτησε τη βοήθεια της Γραμμής SOS 15900 για τις γυναίκες που πέφτουν θύματα της βίας και με τις συντονισμένες ενέργειες της υπαλλήλου του τηλεφωνικού κέντρου που απάντησε στην κλήση και της Αμέσου Δράσεως, μια 19χρονη στην Ηλιούπολη διασώθηκε από την εφιαλτική της ζωή, είναι ένα σημαντικό γεγονός για την πολιτική και κοινωνική ζωή της χώρας.
Είχε προηγηθεί η σκληρή δουλειά πολλών ανθρώπων, πολλών γυναικών σε θέσεις ευθύνης που κατάφεραν να δημιουργήσουν τη Γραμμή SOS 15900, να τη στελεχώσουν, να ενημερώσουν την ελληνική κοινή γνώμη για την ύπαρξή της, να πείσουν τις γυναίκες που κακοποιούνται ότι η κατάσταση που ζουν δεν είναι κάποιο είδους πεπρωμένου που πρέπει να το υφίστανται αδιαμαρτύρητα, να συνεργαστούν με την Ελληνική Αστυνομία για το πως πρέπει να διαχειρίζεται αυτές τις καταγγελίες και κυρίως να ευαισθητοποιήσουν την κοινωνία ότι η βία σε βάρος των γυναικών δεν αφορά μόνο τις ίδιες αλλά μας αφορά όλους και γι αυτό, όταν πέφτει κάποιο τέτοιο περιστατικό στην αντίληψή μας οφείλουμε εμείς να το θέσουμε υπόψη των αρχών.
Φυσικά, χιλιάδες περιστατικά καταγγέλλονται στο 15900, το συγκεκριμένο περιστατικό όμως το ξεχωρίζουμε γιατί αφορά την ευαισθητοποίηση κάποιου τρίτου προσώπου, μιας συμπολίτισσάς μας που όταν είδε τη χτυπημένη 19χρονη δεν απέστρεψε το πρόσωπο, δεν δίστασε «να ανακατευθεί».
Δεν είναι η μόνη περίπτωση. Όλο και πιο συχνά φτάνουν σε εμάς μαρτυρίες για ανάλογες επεμβάσεις υπέρ γυναικών που δείχνουν να βρίσκονται σε κίνδυνο από νέους άντρες που μόλις διαπιστώσουν ότι μια γυναίκα δείχνει φοβισμένη ή διατρέχει κίνδυνο από κάποιον άλλο άντρα σπεύδουν να σταθούν δίπλα της.
Τους ευχαριστούμε που ανακατεύονται, που αισθάνονται ότι η βία που υφίσταται οποιαδήποτε γυναίκα αφορά την κοινωνία συνολικά.
Αλλάζει σιγά - σιγά και η Ελλάδα. Και αλλάζει με τη διαρκή, σταθερή, επίμονη, έγκυρη ενημέρωση. Αλλάζει η Ελλάδα με τη δημόσια συζήτηση. Ξέρουμε όλοι τις αντιστάσεις που βρίσκει και σήμερα η χρήση του όρου «γυναικοκτονία» σε διάφορους κύκλους. Γνωρίζουμε ότι δεν έχουν όλοι κακή πρόθεση, αρκετοί καλοπροαίρετοι συμπολίτες μας θεωρούν τη χρήση της λέξης κάποιου είδους «μόδα» ενώ η χρήση του όρου ακριβώς μας βοηθάει να αναγνωρίζουμε το συγκεκριμένο είδος βίας και να το αντιμετωπίζουμε πριν να φτάσουμε να θρηνήσουμε θύματα.
Σαφέστατα ο ρόλος της κυβέρνησης στην αποδοχή του όρου γυναικοκτονία λειτουργεί καταλυτικά. Όταν το εκστόμισε ο κυβερνητικός εκπρόσωπος αρκετά στόματα, τα κακοπροαίρετα, έκλεισαν, επιβεβαιώνοντας για πολλοστή φορά το ρόλο της πολιτικής και των φορέων της, των κομμάτων στην πρόοδο των κοινωνιών. Τα αιτήματα χρειάζονται «ατζέντηδες» που θα τα υιοθετήσουν, θα τα κάνουν δικά τους και θα τους δώσουν έτσι υπόσταση και νόημα.
Το χαρτοφυλάκιο της Ισότητας αναβαθμίστηκε σε υφυπουργείο σε μια εξαιρετικά δυσμενή, για το φαινόμενο της ενδοοικογενειακής βίας, συγκυρία: τα lockdown για τον έλεγχο της πανδημίας.
Με λίγους πόρους αλλά με πείσμα η πολιτική ηγεσία του Υπουργείου Εργασίας, η υφυπουργός Μαρία Συρεγγέλα με τη στήριξη του Υπουργού Κωστή Χατζηδάκη προχωρούν με παρεμβάσεις ουσίας, στην ενημέρωση, στην πρόληψη αλλά και στην εργασία.
Φυσικά, πρέπει να γίνουν ακόμα πολλές θεσμικές παρεμβάσεις και όχι μόνο από την Πολιτεία. Από τη λειτουργία της Ιατροδικαστικής Υπηρεσίας σε 24ωρη βάση ώστε να τεκμηριώνονται άμεσα οι καταγγελίες βιασμού μέχρι την αυτορύθμιση των Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης που συχνά γίνονται πομποί σκληρού μισογυνισμού και σεξισμού, υπάρχει ένα ευρύ πεδίο δράσης.
Πάνω απ'όλα όμως πρέπει να σχεδιαστεί μια καμπάνια ενημέρωσης με διπλή στόχευση: τόσο την ενθάρρυνση των θυμάτων να ζητήσουν βοήθεια όσο και την ευαισθητοποίηση όλων μας να ανακατευόμαστε ακόμα κι όταν μας πέφτει λόγος. Γιατί κάθε φορά που κάποιος άνθρωπος πέφτει θύμα βίας ισχύει ακριβώς αυτό: μας αφορά όλους και οφείλουμε να παρεμβαίνουμε.
