Του Κωνσταντίνου Χαροκόπου
Η κωμωδία των στελεχών του Σύριζα συνεχίζεται. Τα στελέχη του Σύριζα καταγγέλλουν ακροδεξιά κυβερνητική στροφή, την ίδια στιγμή που ο ακροδεξιός πρώην συνέταιρος τους έχει χαθεί στο απέραντο γαλάζιο του Αιγαίου. Αδυνατώντας να αντιπαρατεθούν στην ποιότητα της πλειονότητας των ατόμων που στελεχώνουν τα καίρια πόστα αποφάσεων, επιστρατεύουν τον παλιό αγωνιστικό εαυτό τους.
Έτσι, αφού κατάφεραν να σώσουν την Ελλάδα και την Ευρώπη, τώρα διαπιστώνουμε πως είναι αποφασισμένοι να σώσουν και όλον τον πλανήτη. Ναι, η ίδια ομάδα των ανίκανων ανθρώπων που διέλυσε κυριολεκτικά την εγχώρια οικονομία και το συστημικό τραπεζικό σύστημα, η ίδια ομάδα που μετέτρεψε τη χώρα στο καλό βολικό παιδί για τα θελήματα των Ευρωπαίων, η ίδια ομάδα που στα χέρια της έγινε η καταστροφή στο Μάτι, τώρα θέλει να σώσει τον πλανήτη από τις πυρκαγιές στον Αμαζόνιο.
Η στάση της αρχηγικής ομάδας του Σύριζα και του ετερογενούς συνονθυλεύματος που συνωστίζεται γύρω της, δεν θα έπρεπε καν να μας αφορά. Όμως πρόσφατα άρθρα και απόψεις βουλευτών και στελεχών της κυβερνητικής παράταξης, σχετικά με τις εκθέσεις των οίκων αξιολόγησης, χτύπησαν τα καμπανάκια της έλλειψης σοβαρότητας και του «συριζαϊκού τρόπου» ανάλυσης της πραγματικότητας.
Ως γνωστόν οι οίκοι αξιολόγησης, δηλαδή ο Fitch στις 2 Αυγούστου και η Moody's στις 23 Αυγούστου, άφησαν αμετάβλητες τις βαθμολογίες τους και την κρίση τους για τις προοπτικές της ελληνικές οικονομίας. Κακώς, πολύ κακώς, είχε καλλιεργηθεί από ανθρώπους που δεν γνωρίζουν καταστάσεις, διαδικασίες, πρόσωπα και πράγματα, η αντίληψη πως η ανάδειξη της νέας κυβέρνησης του Κυριάκου Μητσοτάκη και η εξαγγελία σημαντικών μέτρων και κινήσεων, θα αρκούσαν για την αναβάθμιση της βαθμολογίας της ελληνικής οικονομίας.
Η αντίληψη αυτή, διανθισμένη με φρούδες ελπίδες και με υπερβολική διάθεση στήριξης της κυβέρνησης, φυσικά και διαψεύσθηκε. Και αποδείχθηκε πως δεν έκανε καλό στην κυβέρνηση, διότι ο υπερυψωμένος και εκτός πραγματικότητας πήχης, δεν βοηθάει κανέναν, παρά μόνον μερικώς, αυτόν που τον θέτει και τον υπόσχεται μέχρι να διαψευσθεί.
Έτσι, η μη αναβάθμιση του αξιόχρεου της χώρας και της γενικότερης οικονομικής πορείας της, αντιμετωπίστηκε από αυτούς τους κύκλους των υπερβολικών προσδοκιών, με αφορισμούς. Με αφορισμούς, που δεν απέχουν πολύ, από το ύφος και το περιεχόμενο αντίστοιχων αντιδράσεων της κυβέρνησης Τσίπρα – Καμμένου. Όλοι θυμόμαστε τις αρχικές φραστικές πομφόλυγες της κυβέρνηση Τσίπρα – Καμμένου, περί της υποχρεωτικής αποδοχής της δημοκρατικής επιλογής του ελληνικού λαού, από τη νομενκλατούρα της Ευρώπης και από τους περίφημους οίκους αξιολόγησης.
Και ακολούθησε μια στάση, που άλλαζε ανάλογα με το περιεχόμενο των εκθέσεων και των μεταβολών στην αξιολόγηση τους. Όταν οι οίκοι υποβάθμιζαν την πιστοληπτική ικανότητα της χώρας, ήταν όργανα των εχθρών και επιτελούσαν αποστολή καταστροφής της Ελλάδα. Ενώ όταν άρχιζαν οι αναβαθμίσεις, οι οίκοι αναγνώριζαν επιτέλους το κολοσσιαίο κυβερνητικό έργο.
Ο Fitch, η Moody's και Standard & Poors, παρ' όλο που τα τελευταία χρόνια έχουν δει την αξιοπιστία τους να τίθεται υπό αμφισβήτηση, ειδικά μετά την υπόθεση της Enron, εξακολουθούν να αποτελούν το βασικότερο σημείο αναφοράς για τους επενδυτές που δραστηριοποιούνται σε όλα τα σημεία του πλανήτη. Διότι καλύπτουν με τις αναλύσεις τους και τις αξιολογήσεις τους, όλα τα κράτη και τις μεγαλύτερες επιχειρήσεις του κόσμου.
Οπότε, το να κατηγορούνται σήμερα οι οίκοι αυτοί, ότι στήριζαν την κυβέρνηση Τσίπρα και ότι διαπίστωναν πως όλα εκινούντο τότε προς την σωστή κατεύθυνση, ενώ τώρα ανακαλύπτουν παθογένειες και καθυστερήσεις, είναι λάθος. Το να κατηγορούνται οι οίκοι αξιολόγησης, διότι είχαν εκτιμήσει πως με καθαρά οικονομικά κριτήρια η συμφωνία των Πρεσπών ήταν θετική για την προοπτική της Ελλάδας δείχνει ασχετοσύνη.
Αφού οι οίκοι αναλύουν ως γνωστόν, οικονομικά δεδομένα και όχι εθνικές εξωτερικές πολιτικές. Το να καυτηριάζονται οι αναλύσεις των οίκων, που καταγράφουν την σημαντική αβεβαιότητα για τις μεσοπρόθεσμες προοπτικές ανάπτυξης με βάση τα δημογραφικά δεδομένα, τα χαμηλά ποσοστά των επενδύσεων των αποταμιεύσεων και το μέχρι στιγμής δυσεπίλυτο πρόβλημα των τραπεζών, δεν βοηθάει στην διαμόρφωση ενός υγιούς κλίματος αντίληψης της πραγματικότητας.
Και φυσικά δεν βοηθάει ούτε την κυβέρνηση Μητσοτάκη, η οποία έχει θέσει άλλες βάσεις ανάλυσης και επίλυσης των προβλημάτων, που της κληρονόμησε η καταστροφική πολιτική των Τσίπρα – Καμμένου. Άλλωστε όσοι γνωρίζουν έστω και λιγοστά πράγματα από τον τρόπο που λειτουργούν οι οίκοι αξιολόγησης, γνωρίζουν πως τα πάντα στηρίζονται στα περίφημα ΚΡΙ (Key Performance Indicators), δηλαδή στους Βασικούς Δείκτες Απόδοσης. Δείκτες που είναι απόλυτα μετρήσιμοι και καταγράφουν την αποτελεσματικότητα και την αποδοτικότητα, απέναντι σε συγκεκριμένους στόχους και κριτήρια.
Δεν έχουν ούτε πολιτικά κίνητρα, ούτε εχθρικούς σκοπούς, ούτε υπονομευτικούς στόχους. Με δυο λόγια, παρέχουν οικονομική ανάλυση και αξιολόγηση, στο πιο ευρύ και σημαντικό επενδυτικό κοινό, που μπορούμε να φανταστούμε. Και ως τέτοιοι, πρέπει να αντιμετωπίζονται.
Φίλοι της ΝΔ, μην γίνεστε Συριζαίοι. Δεν βοηθάτε.
Ο αρθρογράφος είναι οικονομικός αναλυτής, με ειδίκευση στο σχεδιασμό σύνθετων επενδυτικών στρατηγικών.
Αποποίηση Ευθύνης : Το περιεχόμενο της στήλης, είναι καθαρά ενημερωτικό και πληροφοριακό και δεν αποτελεί σε καμία περίπτωση επενδυτική συμβουλή, ούτε υποκίνηση για συμμετοχή σε οποιαδήποτε συναλλαγή. Ο αρθρογράφος δεν ευθύνεται για τυχόν επενδυτικές και λοιπές αποφάσεις που θα ληφθούν με βάση τις πληροφορίες αυτές.
