Της Βίβιαν Ευθυμιοπούλου
Κάπως έτσι πρέπει να ήταν και τη δεκαετία του ''80 με τα πράσινα και μπλε καφενεία. Μάλιστα στις μικρές κοινωνίες, αυτοί οι διχασμοί σε καιρό ειρήνης και δημοκρατίας, θα έπαιρναν άλλη διάσταση. Μοιάζουν όμως τα σημερινά “μπλε” και “κόκκινα” καφενεία του διαδικτύου με τα παλαιότερα μπλε και πράσινα ή μήπως σήμερα τα πράγματα είναι χειρότερα;
Η πολιτική αντιπαράθεση εκδηλώνεται σήμερα πολύ διαφορετικά από χθες και η διαφορά δεν οφείλεται τόσο στο γεγονός ότι τα σημερινά “καφενεία” είναι ψηφιακά και ο καθένας από εμάς έχει απέναντί του μια οθόνη και όχι κάποιον συγχωριανό ή γείτονά του. Σήμερα, αντιδικούμε με εργαλείο το γραπτό λόγο και όχι τον προφορικό και όσο κι αν ο ψηφιακός κόσμος είναι “εικονικός”, ο γραπτός λόγος είναι αυτός που κάνει τη διαφορά. Αν στη δύναμη του γραπτού λόγου προσθέσουμε την πολλαπλασιαστική δύναμη (με την ταχύτητα που πολλαπλασιάζονται οι ιοί - virally) των ψηφιακών μέσων αντιλαμβανόμαστε πόσο τελικά βαραίνει όλο αυτό που ζούμε.
Αυτός είναι και ο λόγος που πιστεύουμε ακράδαντα ότι πρέπει να αποφεύγονται οι πολιτικές επιθέσεις με επίκεντρο τα πρόσωπα. Από τον κανόνα μας εξαιρούμε τον Πρωθυπουργό, την κυβέρνηση και όλους τους αιρετούς και θεσμικούς παράγοντες. Θα μας αντιγυρίσει κάποιος πως όταν μαζεύονται δέκα πρόσωπα/προσωπικότητες και υπογράφουν από κοινού ένα κείμενο είναι λογικό να υποστούν και την κριτική. Συμφωνούμε απολύτως αλλά διακρίνουμε μια διαφορά ανάμεσα στην κριτική και τα λιβελογραφήματα. Τελευταία, καταναλώνουμε αποκλειστικά λιβελογραφήματα. Κι αν στα σόσιαλ μήντια είναι αναμενόμενο ν'ανθεί το είδος (αν και το ίδιο αφόρητο) είναι κατάντια ο ημερήσιος, αστικός Τύπος να είναι γεμάτος λιβέλους κατά προσώπων.
Όταν για να αποδομήσεις την ετοιμόρροπη “Γέφυρα” πρέπει να τεμαχίσεις έναν προς ένα όσους εμφανίστηκαν στη συνέντευξη τύπου αποπολιτικοποιείς το ζήτημα. Γιατί είναι ένα βαθιά πολιτικό και βαρύ ζήτημα ο τρόπος που θα αντιμετωπίσουμε τον ΣΥΡΙΖΑ χωρίς να έχει ζητήσει καμία συγγνώμη για όλα του τα καμώματα και πριν να προηγηθεί η “κάθαρση” της κάλπης.
Δεν είναι όλοι σε θέση να στήσουν ένα πολιτικό επιχείρημα και να συντάξουν μια πολιτική ανάλυση όμως όσοι είναι σε αυτή τη θέση γιατί επιλέγουν τις προσωπικές επιθέσεις;
Όταν οι κάλπες των εθνικών εκλογών θα κλείνουν, θα πέσει αυτόματα η αυλαία της Μεταπολίτευσης. Αυτή η χρυσή, ταραγμένη, υπέροχη και εφιαλτική περίοδος θα είναι πλέον πίσω μας, με όλους τους πρωταγωνιστές της να έχουν βγει νικητές από τις κάλπες, κλείνοντας οριστικά ένα μεγάλο κύκλο. Τότε είναι που θ'αρχίσουν όλα και κυρίως οι σοβαρές και μεγάλες δυσκολίες γιατί με αυτή τη δημόσια σφαίρα, με τους ικανούς να ενδίδουν στην ευκολία και να μπαίνουν στη διαδικασία διαλόγου με τον όχλο, δεν ξέρουμε πόσο μακριά μπορούμε να πάμε. Καμία πολιτική αλλαγή δεν θα λειτουργήσει σαρωτικά όσο όλοι εμείς αρνούμαστε πεισματικά ν'αλλάξουμε. "Δεν μαθαίνεις νέα κόλπα σ'' ενα γέρικο σκυλί", προειδοποιούν οι Βρετανοί. Να τους διαψεύσουμε.
