Ο Γιώργος Παπανδρέου στις αρχές του Αυγούστου, ως βουλευτής Αχαΐας βρέθηκε δίπλα - δίπλα με την πρόεδρο του ΚΙΝΑΛ στην περιοδεία της στα καμένα της Αιγιαλείας, όπου πρώτη απ' όλη την αντιπολίτευση κατήγγειλλε πως «ο μηχανισμός πολιτικής προστασίας απέτυχε»
Ο πρώην πρωθυπουργός και πρώην πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ «συνοδεύει» την κ. Γεννηματά και στον δηλωμένο αντιδεξιό αγώνα της και στην καταγγελία ανικανότητας της κυβέρνησης Μητσοτάκη, που αποτελεί το μόνο διακριτό «στοιχείο» στην κούρσα της για την προεδρία του κόμματος.
Δυο ανακοινώσεις, από το Κίνημα Δημοκρατών Σοσιαλιστών που βγήκαν για τις φωτιές την κλιματική κρίση και τις ευθύνες της κυβέρνησης Μητσοτάκη δείχνουν ότι Φώφη Γεννηματά και Γιώργος Παπανδρέου κινούνται μαζί…στα χαμένα.
Η Χαριλάου Τρικούπη σε μια διακήρυξη για γέλια και κλάματα, κατηγορεί την κυβέρνηση ότι επειδή δεν αντιμετώπισε τις πυρκαγιές «έχει γίνει χορηγός της κλιματικής αλλαγής» και απαριθμεί τις δυσμενείς συνέπειες, μεταξύ άλλων «την αποτέφρωση εκατομμυρίων δέντρων και άλλων φυτικών οργανισμών που απορροφούσαν "το αέριο του θερμοκηπίου" και τα ρυπογόνα σωματίδια».
Γελοιοποιώντας την τραγικότητα της φωτιάς και για την άγρια πανίδα ο συντάκτης γράφει ότι φυσικά δεν ξεχνάνε «τον ανείπωτο πόνο που προκλήθηκε στο ζωϊκό βασίλειο».
Με ύφος …Κουμουνδούρου προειδοποιούν τι δεν θα δεχθούν, γιατί όπως με έπαρση αναφέρουν το ΚΙΝΑΛ είναι «το μόνο κοινοβουλευτικό πράσινο κόμμα» και μας ενημερώνουν πως «η επόμενη μέρα μπορεί να είναι μόνο πράσινη».
Αναδρομή στην 20ετία, μέσα στην οποία το ΠΑΣΟΚ κυβέρνησε μόνο 2 χρόνια όπως εντόνως υπογραμμίζεται, κάνει στη δική του ανακοίνωση το ΚΙΔΗΣΟ τσουβαλιάζοντας Καραμανλή, Σαμαρά και Μητσοτάκη και πλασάροντας στην κατακλείδα ότι τη δεξιά διαχρονικά την νοιάζουν τα συμφέροντα και η νομή της εξουσίας.
Ουχί η κλιματική αλλαγή και οι άνθρωποι, συνάγουμε εμείς ως συμπέρασμα.
Σε αντίθεση πάντως με την κ. Γεννηματά που δίνει διαρκώς μάχες επιβίωσης και διατήρησης ενός μικρού κόμματος - έτσι όπως κατέληξε το ΚΙΝΑΛ - απέναντι στην κυριαρχία Μητσοτάκη στο κέντρο και Τσίπρα στην κεντροαριστερά, χωρίς θέσεις, προτάσεις, ουσιαστική στρατηγική και ομάδα, ο κ. Παπανδρέου δεν έχει λόγο να αναλίσκεται αναβιώνοντας πολιτικές μάχες του παρελθόντος που χάθηκαν.
Ο ίδιος ως πρωθυπουργός είχε και τολμηρές ιδέες και σύγχρονες αναζητήσεις και προσλαμβάνουσες του «αύριο» και προίκα δυο, τρία σημαντικά πραγματάκια άφησε στη χώρα.
‘Όντως ήταν από τους πρώτους που μίλησε για την κλιματική αλλαγή για την πράσινη ανάπτυξη. Χλευάστηκαν οι θέσεις του. Από ελαφρότητα και άγνοια. Ίσως και ζήλεια. Τότε δεν τον άκουγαν γιατί δεν ήξεραν. Τώρα που η ζωή τον δικαιώνει μήπως να έπαιρνε το ρίσκο να εκτεθεί στις εσωκομματικές εκλογές και να επιβάλει αυτή την ατζέντα αντί να ζυμώνονται στο ΚΙΔΗΣΟ με αν θα κατέβει στην κούρσα για την ηγεσία του ΚΙΝΑΛ και ο Χάρης Καστανίδης.
Ξανά ως πρόεδρος θα μπορεί να υπερασπιστεί και τις θέσεις και το κυβερνητικό του έργο και να βοηθήσει «με την πληθώρα προτάσεων για τις πράσινες πολιτικές και τη βιώσιμη ανάπτυξη, που μπορούν να μας οδηγήσουν στο μέλλον». Έχει βαθιά ηθική υποχρέωση τουλάχιστον να το σκεφτεί εφόσον διαπιστώνει την ίδια ώρα πως η κυβέρνηση Μητσοτάκη «αδιαφορεί για τους Έλληνες και τη χώρα», νοιάζεται «μόνο για τα κατεστημένα» της λείπει «η δημοκρατική αντίληψη».
