Του Σάκη Μουμτζή
Ο Μ.Βορίδης είπε το αυτονόητο. Είπε πως τα όργανα της τάξεως, κατά την εκτέλεση των καθηκόντων τους, μπορεί και να δέρνουν.
Και ξεσηκώθηκαν οι μαινάδες της Αριστεράς. Μέχρι και το προ σαράντα ετών τσεκούρι θυμήθηκαν.
Μια φορά υποκριτές, για πάντα υποκριτές.
Προφανώς αγνοούν τα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ πως και επί των ημερών τους τα ΜΑΤ έφεραν γκλομπς. Και ως γνωστόν τα γκλομπς τα έχουν για να κτυπούν, όταν το απαιτεί η αποκατάσταση της τάξεως. Αν οι Συριζαίοι ήθελαν μιαν αστυνομία που να τρώει ξύλο, ας την αφόπλιζαν. Να υπενθυμίσω στον αναγνώστη τον πρωτοφανή ξυλοδαρμό που υπέστησαν εκατοντάδες γυναικόπαιδα στο Πισοδέρι, όταν διαμαρτυρήθηκαν για την συμφωνία των Πρεσπών.
Προφανώς, επί ΣΥΡΙΖΑ, τα ΜΑΤ έδερναν επιλεκτικά. Μόνον κατά των ιδεολογικών αντιπάλων της Αριστεράς, καθώς οι άνδρες των ΜΑΤ ήταν ο σάκκος του μποξ των ερυθροτραμπούκων. Το δόγμα του αλήστου μνήμης Τόσκα ήταν «αυτοσυγκράτηση. Να σας βαράνε και να μην απαντάτε». Αποτέλεσμα;
Ο στρατός των μπαχαλάκηδων γιγαντώθηκε και αποθρασύνθηκε.
Μετά τους 54 μήνες ΣΥΡΙΖΑ επιβάλλεται να τίθενται πλέον ανοικτά στην Ελληνική κοινωνία ζητήματα που είναι λυμένα εδώ και δεκαετίες στις Ευρωπαϊκές κοινωνίες.
Είναι ίδιον των δημοκρατικών κοινωνιών το Κράτος να έχει το αποκλειστικό προνόμιο της άσκησης βίας και από την άλλη πλευρά το ίδιο το Κράτος—μέσω του Κράτους Δικαίου-- να θέτει τους περιορισμούς στην άσκηση της, για να προστατεύσει τους πολίτες από τις αυθαιρεσίες των οργάνων του.
Δυστυχώς, εδώ και σαράντα χρόνια έχουμε Κράτος Δικαίου χωρίς να έχουμε Κράτος. Η μεγάλη εικόνα της κοινωνίας μας ήταν και παραμένει πως σε τομείς που άπτονται της δημόσιας τάξης και της δράσης συλλογικοτήτων η τήρηση των νόμων έλαβε μια πολύ χαλαρή μορφή. Λίγο-πολύ η συμμόρφωση ήταν και παραμένει εθελοντική.
Και το κυριότερο, χωρίς συνέπειες.
Σήμερα είναι η ώρα να λύσουμε αυτό το πρόβλημα. Η τήρηση των νόμων είναι υποχρεωτική για όλους τους Ελληνες πολίτες. Δεν υπάρχουν εξαιρέσεις. Δυστυχώς, αυτό που είναι αυτονόητο στις πολιτισμένες κοινωνίες, είναι προς κατάκτηση στην Ελληνική κοινωνία.
Π.χ. η ρίψη μολότοφ που, υπό προϋποθέσεις, μπορεί να είναι και θανατηφόρος, θεωρείται από την Αριστερά απλώς ένα παιχνίδι που παίζουν τα «ανήσυχα παιδιά». Η επίθεση κατά των αστυνομικών θεωρείται λίγο –πολύ μια φυσιολογική πράξη, που δεν θα πρέπει να τιμωρηθεί. Θα μπορούσα να αναφέρω πολλά παρόμοια παραδείγματα που παράνομες συμπεριφορές, καθαγιάζονται από την Αριστερά.
Στις εκλογές της 7ης Ιουλίου η πλειοψηφία των πολιτών αποφάσισε τι θέλει και τι δεν θέλει. Και μέσα σε αυτά που δεν θέλει είναι η συνέχιση της πρωτοφανούς ανομίας που επικρατούσε στους 54 μήνες ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ.
Πώς πατάσσεται η ανομία; Με πρόληψη και με καταστολή. Πώς επιτυγχάνεται η καταστολή; Με την χρήση της κρατικής βίας. Δεν έχει βρεθεί μέχρι στιγμής, σε όλον τον πλανήτη, άλλος τρόπος καταστολής.
Οποιος θέλει να κουβεντιάζει με τις συλλογικότητες, θα πρέπει να μας πει τι θα γίνει αν κάποιες συλλογικότητες από την κουβέντα περάσουν στην παράνομη δράση.
Ο Μ.Βορίδης είπε αυτό που η κοινωνία είναι σήμερα έτοιμη να ακούσει. Οπου δεν περνά ο λόγος, πέφτει η αγία ράβδος.
