Της Πόλυς Βλάση*
Πολλοί φίλοι απορούν, ειλικρινά και καλοπροαίρετα, για ποιο λόγο χρειαζόμαστε το Φεστιβάλ Υπερηφάνειας ακόμη και σήμερα; Ξέρουν ότι οι συνθήκες για τους ΛΟΑΤΚΙ συμπολίτες μας έχουν βελτιωθεί πολύ και τα δικαιώματά τους έχουν κατοχυρωθεί νομικά σε μεγάλο βαθμό. Απορούν, λοιπόν: Τι άλλο μένει να διεκδικήσουν;
Απαντώ λοιπόν:
Κατ' αρχάς, χαίρομαι γι'' αυτούς τους φίλους που σκέφτονται έτσι, διότι αυτό σημαίνει ότι δεν βλέπουν καμιά διαφορά μεταξύ των ΛΟΑΤΚΙ ατόμων και των υπόλοιπων πολιτών, κάτι που το μετράω ως ατομική τους αλλά και ως συλλογική μας επιτυχία.
Κατά δεύτερον, το ότι απορούν γιατί χρειάζεται το Pride ακόμη, είναι από μόνο του λόγος για... να έρθουν στο Pride! Να έρθουν και να μάθουν από πρώτο χέρι γιατί εξακολουθεί να υπάρχει η ανάγκη για το Pride από τα άτομα που τους αφορά άμεσα. Να μιλήσουν με ανθρώπους που τους έχουν διώξει από το σπίτι τους επειδή δεν είναι «φυσιολογικοί». Με ανθρώπους που δυσκολεύονται να κερδίσουν μια θέση εργασίας λόγω «αλλοπρόσαλλης» εμφάνισης. Με άτομα που φοβούνται να συναναστραφούν με κόσμο έξω από τον στενό κύκλο τους που τους αποδέχεται. Αλλά και να μάθουν ιστορίες για άλλους ανθρώπους, λιγότερο τυχερούς, που αυτοκτόνησαν μόλις ο περίγυρός τους έμαθε για την «ανωμαλία» τους. Και έτσι ίσως φανταστούν πόσοι ακόμη συμπολίτες μας υποφέρουν λόγω διαφορετικότητας. Αλλά και πόσοι συμπολίτες μας καταπιέζονται και ζουν διπλή ζωή γιατί έτσι «πρέπει».
Και τώρα θα ρωτήσω εγώ με τη σειρά μου:
Γιατί; Γιατί να χωρίζουμε ένα μέρος συμπολιτών μας σε «μη φυσιολογικούς»; Γιατί να θεωρούμε ότι μας αφορά τι κάνει ο άλλος στο κρεβάτι του; Ή τι εμφάνιση επιλέγει να έχει; Γιατί να θέλουμε να ταιριάζουν όλοι στην αισθητική μας; Τα ΛΟΑΤΚΙ άτομα δεν εμφανίστηκαν στις μέρες μας, υπήρχαν από πάντα. Στις μέρες μας όμως μπορούμε να επιλέξουμε να τα αγκαλιάσουμε στην κοινωνία μας ως ισότιμα. Αυτό λέγεται πολιτισμός.
Δεν ανήκω στη ΛΟΑΤΚΙ κοινότητα, αλλά θεωρώ αυτονόητο να είμαι στο Pride, στην πλατεία Συντάγματος, αυτό το Σάββατο 8 Ιουνίου, δίπλα στους φίλους και συμπολίτες μου που χρειάζονται τη στήριξή μας. Ελάτε και εσείς στο Pride, στο Φεστιβάλ Υπερηφάνειας. Ενα φεστιβάλ που αναγνωρίζει το δικαίωμα στη διαφορετικότητα του κάθε ανθρώπου αλλά και στο δικαίωμα να ζήσει υπερήφανα τη ζωή του. Όπως λένε και οι Άγγλοι: That's your life, live it with Pride!
* Η Πόλυ Βλάση είναι αντιπρόεδρος της Φιλελεύθερης Συμμαχίας.
** Το άρθρο δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα «Φιλελεύθερος» στις 6.6.2019.
