Της Βίβιαν Ευθυμιοπούλου
Ούτε συμβολική ούτε “δράση επικοινωνίας” ήταν η επίσκεψη της Εθνικής Ομάδας Ποδοσφαίρου των Αστέγων στο Μέγαρο Μαξίμου τη Δευτέρα.
Όσοι παρακολουθούμε τις θέσεις της Νέας Δημοκρατίας για τη φτώχεια και τις εκδηλώσεις που έχει διοργανώσει από το 2016 (κι εμείς στο Φιλελεύθερο αλλά κι εδώ στο Liberal έχουμε αναφερθεί διεξοδικά σε αυτό), δεν νιώσαμε καμία έκπληξη όταν ανακοινώθηκε η συνάντηση.
Έκπληξη είχαμε νιώσει νωρίτερα, πίσω στο Δεκέμβριο του 2017, όταν πληροφορηθήκαμε ότι το βράδυ της δεύτερης μέρας των Χριστουγέννων ο Κυριάκος Μητσοτάκης πήρε τους στενούς του συνεργάτες και το γιο του και πήγαν στο υπνωτήριο αστέγων των Γιατρών του Κόσμου στο Βοτανικό. Εκεί άκουσε ιστορίες Ελλήνων όπως αυτή του Γιώργου ο οποίος βρέθηκε στο δρόμο γιατί οι υπηρεσίες του ελληνικού κράτους καθυστέρησαν για 1,5 χρόνο να εκδώσουν τη σύνταξή του και από τότε που αποκαταστάθηκε η ζωή του βοηθάει ως εθελοντής άλλους αστέγους.
Μέχρι εκείνη τη στιγμή κανένας άλλος πολιτικός αρχηγός δεν είχε επισκεφθεί υπνωτήριο αστέγων για ν' ακούσει τα πάθη των φτωχών και κοινωνικά αποκλεισμένων συμπολιτών μας. Και ήταν μόνον η αρχή γιατί ακολούθησαν οι ημερίδες του Ινστιτούτου Δημοκρατίας “Κωνσταντίνος Καραμανλής”, οι εκδηλώσεις μέσα στους οικισμούς Ρομά στη Θεσσαλονίκη, οι συναντήσεις με βαριά τοξικομανείς, πάλι βράδυ κάποιο Χριστουγέννων.
Η Νέα Δημοκρατία πήγε εκεί που βρίσκονται άνθρωποι και προβλήματα για τα οποία όλοι οι υπόλοιποι μιλάνε από απόσταση και οχυρωμένοι πίσω από την οθόνη του υπολογιστή τους.
Βέβαια, πίσω από τον Κυριάκο Μητσοτάκη υπήρχε ένα πρόσωπο που έκανε σιωπηλά τη δουλειά του και το οποίο δυσκολευτήκαμε να εντοπίσουμε γιατί αποφεύγει τη δημοσιότητα. Ο νυν Γενικός Γραμματέας Κοινωνικής Αλληλεγγύης και Καταπολέμησης της Φτώχειας, Γιώργος Σταμάτης είναι ο άνθρωπος που συνέδεσε τη Νέα Δημοκρατία με την κοινωνία των πολιτών.
Τώρα που η Νέα Δημοκρατία έγινε κυβέρνηση “το κοντέρ” έχει μηδενιστεί αφού πλέον περιμένουμε να δούμε τις εξαγγελίες να υλοποιούνται. Παρ'όλα αυτά όμως, αν και οι φτωχοί, οι άστεγοι, οι κοινωνικά αποκλεισμένοι δεν έχουν φωνή, δεν μπορούν να κάνουν μια απεργία για να τραβήξουν την προσοχή του Τύπου και της κοινής γνώμης, ο Κυριάκος Μητσοτάκης πήγε σε αυτούς ενώ αν δεν το είχε κάνει κανείς δεν θα το παρατηρούσε. Έμαθε τον κόσμο της Νέας Δημοκρατίας κι εμάς τους υπόλοιπους να έχουμε απαιτήσεις από το κόμμα του και σ'αυτόν τον τομέα.
Γι'' αυτό αν είμαστε για κάτι σίγουροι για την κυβέρνηση Μητσοτάκη είναι ότι σε αυτό δεν θα μας διαψεύσει.
Άλλωστε δεν υπάρχει περιθώριο για κάτι τέτοιο. Όπως είχε πει στην ομιλία του στην εκδήλωση για τη φτώχεια στο Ινστιτούτο Δημοκρατίας ο Πρωθυπουργός, “Για μας ελευθερία σημαίνει αλληλεγγύη. Γιατί χωρίς αλληλεγγύη δεν υπάρχει κοινωνία”.
