Η Χριστίνα Ταχιάου μιλά στο Liberal

Του Κυριάκου Αθανασιάδη

Σήμερα συζητάμε με τη δημοσιογράφο, και πρώην βουλευτή, Χριστίνα Ταχιάου, αρθρογράφο του Protagon και της Μακεδονίας της Κυριακής. Την ευχαριστώ θερμά!

- Αγαπητή κυρία Ταχιάου, ευχαριστώ προκαταβολικά για την κουβέντα που θα κάνουμε! Ωστόσο, μολονότι είναι πολλά αυτά που θέλω να σας ρωτήσω, δεν ξέρω από πού να ξεκινήσω. Οπότε θα πω αυτό που μου έρχεται πρώτο στο μυαλό: πώς είναι να είσαι βουλευτής;

Ενώ γενικά δεν παίρνω τον εαυτό μου στα σοβαρά, παίρνω τη δουλειά μου στα σοβαρά. Έτσι, έζησα 7 μήνες (Ιανουάριος-Σεπτέμβριος 2015, όσο ήμουν βουλευτής) με ένα βάρος: να μη διαψεύσω όσους με ψήφισαν, να σταθώ άξια της τιμής και της ευθύνης. Αλλά αυτό είναι τελείως προσωπικό, έτσι; Για άλλους σημαίνει κάτι άλλο.

- Θέλετε να το ξανακάνετε;

Γενικά μιλώντας, όχι. Ως εργαζόμενη του ιδιωτικού τομέα, δεν έχω την ευχέρεια να παρατάω όποτε θέλω τη δουλειά μου, να πολιτεύομαι και μετά να επιστρέφω σαν να μην έφυγα ποτέ, όπως συμβαίνει —για παράδειγμα— με τους δημοσίους υπαλλήλους. Θα νιώθατε μεγάλη έκπληξη αν βλέπατε πόσος κόσμος πολιτεύεται ή είναι στη Βουλή έχοντας τη σιγουριά μιας θέσης στο Δημόσιο. Βεβαίως, never say never.

- Ωραία. Πείτε μου, πόσα χρόνια είστε δημοσιογράφος;

Από παιδί ήμουν περίεργη κι έχωνα τη μύτη μου παντού. Επαγγελματίας περίεργη είμαι από το 2000.

- Τι σας αρέσει περισσότερο σε αυτή τη δουλειά;

Το ότι είναι unlimited. Και το ότι μου λεν συχνά ότι έχω βρει τον τρόπο να ανεβάζω στο πανελλήνιο ενδιαφέρον θέματα από τη Θεσσαλονίκη.

- Εφημερίδα, σάιτ, ραδιόφωνο, τηλεόραση; Όλα αυτά μαζί;

Τηλεόραση δεν έχω κάνει και δεν την αγαπώ. Αγαπούσα πάρα πολύ το ραδιόφωνο, από εκεί έγινα γνωστή, πέρασα υπέροχα, αλλά νομίζω ότι πέρασε η εποχή που ταιριάζαμε με αυτό το μέσο. Μου αρέσει περισσότερο να ετοιμάζω δουλειά για εφημερίδα, εκεί αναδεικνύονται καλύτερα τα ρεπορτάζ. Μου αρέσει να δουλεύω και στο site, επίσης, αν και το βλέπω σαν κάτι πιο πρόχειρο και λιγότερο «βαρύ» από την εφημερίδα.

- Κάνετε και ρεπορτάζ, από όσο ξέρω, που δεν είναι σίγουρο ότι θα αξιοποιηθεί. Εννοώ, αν δείτε κάτι περίεργο ή στραβό στον δρόμο, σπεύδετε να πάρετε τηλέφωνο, να μάθετε, να ρωτήσετε ποιος και τι. Θα μας θυμίσετε καναδυό από αυτές τις ιστορίες;

Ισχύει. Θα σκάσω αν δεν μάθω τι συμβαίνει. Αυτό που αναφέρετε αφορά θέματα πόλης ή γειτονιάς. Θα θυμίσω μια ιστορία. Την ημέρα που ήρθε ο Αλέξης Τσίπρας στη Θεσσαλονίκη για να εγκαινιάσει το πρωθυπουργικό γραφείο, ο δήμος Θεσσαλονίκης για κάποιο λόγο δεν είχε ανάψει τα φώτα της παραλιακής και της παραλίας, κι επικρατούσε ένα απαίσιο σκοτάδι. Ειδοποίησα γύρω στις 23.30 τον αρμόδιο, σε τρία λεπτά τα είχε ανάψει, και κατάλαβα ότι κανείς δεν τον είχε ειδοποιήσει νωρίτερα!

- Αυτού του τύπου η «περιέργεια» έχει γίνει μάλλον και λόγος για κάποιες αντιπάθειες, σωστά; Με ορισμένες Αρχές, ας πούμε.

Με αρχές, με μέσες, με τέλος. Αντιπάθειες με τα όλα τους!

- Όμως γενικά έχετε έναν τρόπο να έλκετε ανθρώπους που δεν συμπαθούν αυτά που λέτε κάποιες φορές, έτσι δεν είναι; Τι συμβαίνει; Ας πούμε, από τον «Ομορφάντρα» ξεκινώντας μέχρι το τελευταίο «περιστατικό» με την κοπέλα που πήρε εκείνη την απίστευτη προαγωγή, υπάρχει μία τέτοια αλληλουχία κειμένων που έγιναν viral όχι μόνο για τους σωστούς λόγους.

Στην αρχή είχα τρομάξει. Αργότερα συνήθισα. Για λόγους που πραγματικά δεν καταλαβαίνω, συνηθίζουμε να παίρνουμε τα πάντα προσωπικά, να καβαλάμε το κύμα της αγανάκτησης στα social media και να ανταποκρινόμαστε χωρίς να βάλουμε το μυαλό μας να δουλέψει στις σκοπιμότητες των τρολ. Πλέον, το μόνο που με τρομάζει είναι η επιπολαιότητα ανθρώπων τους οποίους παλαιότερα εκτιμούσα. Τρέχουν να προλάβουν να γράψουν την ατάκα, να κράξουν με δύναμη, να είναι δημοφιλείς μαζεύοντας like και δεν συνειδητοποιούν πόσο κινδυνεύουν να εκτεθούν και πόσο εκτίθενται.

- Γενικά πάντως το έχετε αυτό στο μυαλό σας; Λέτε καμιά φορά, «Ας γράψω και αυτό», ή: «Ας το γράψω έτσι και όχι έτσι, για να γίνει περισσότερος ντόρος»;

Μπα, αν πήγαινα επίτηδες να γράψω κάτι για να κάνω ντόρο, αποκλείεται να τα κατάφερνα. Δεν είναι τόσο εύκολη η συνταγή για να κάνεις ντόρο. Αν ήταν τόσο εύκολη, όλοι θα έκαναν ντόρο. Απλώς κάνω τη δουλειά μου. Εάν, πάντως, δεν έκανα καλά τη δουλειά μου, θα την είχα χάσει. Ξαναλέω, δεν είμαι δημόσιος υπάλληλος, δουλεύω στον ιδιωτικό τομέα και αξιολογούμαι κάθε μέρα.

- Ορθόν. Ας πάμε λίγο στο Protagon. Πώς είναι τώρα τα πράγματα εκεί; Έχει μία πτώση, νομίζω, το σάιτ σε σχέση με εκείνο που υπήρξε τα πρώτα χρόνια της λειτουργίας του; Ή είναι η εντύπωσή μου;

Δεν έχει πτώση. Αντιθέτως, το βρίσκω πολύ ενδιαφέρον και πάρα πολύ όμορφο. Είναι, όμως, τελείως διαφορετικό από ό,τι ήταν πριν από 5 ή 10 χρόνια. Εξελίχτηκε. Έχασε τον προσωπικό χαρακτήρα που είχε, δημοσιεύοντας μόνο γνώμες, κι έγινε πιο «περιοδικό». Μ' αρέσει, ιδίως επειδή δεν έχουν μείνει πια περιοδικά να διαβάζουμε.

- Σωστά. Και με τη «Μακεδονία» τι γίνεται; Είναι ένα μάλλον μεγάλο στοίχημα, σωστά; Θα τα καταφέρει, πιστεύετε, να επιβιώσει σαν έντυπο;

Ναι, είναι μεγάλο στοίχημα. Θα επιβιώσει. Venceremos!

- Πείτε μου όμως: ποιος είναι ο βασικός λόγος που μία πόλη με τον όγκο της Θεσσαλονίκης δεν μπορεί να συντηρήσει αξιοπρεπώς ένα καθημερινό φύλλο εδώ και τόσα χρόνια; Η Κρίση, ας πούμε; Η κρίση του Τύπου; Τι;

Η Κρίση, η κρίση του Τύπου, η κακή κρίση για το μέλλον… Είναι πολυπαραγοντικό ζήτημα.

- Στο επενδυτικό σχήμα της «Μακεδονίας», που απαρτίζεται από είκοσι επιχειρηματίες της πόλης, είναι και ο Ιβάν Σαββίδης. Αλήθεια, πώς και δεν εξαγόρασε από μόνος του τη «Μακεδονία»; Μπορούσε να το κάνει.

Θεωρώ ότι δεν πίστεψε ότι υπάρχει εμπορικό ενδιαφέρον, και γι' αυτό δεν ενδιαφέρθηκε να την εξαγοράσει μόνος του. Η εξυπνάδα του επιχειρηματικού σχήματος, πάντως, της «Μακεδονίας» είναι ότι δεν ευνοεί προσωπικές στρατηγικές και δεν επιτρέπει ατομικό όφελος εις βάρος άλλων. Γι αυτό και κανείς εκ των μετόχων δεν παρεμβαίνει στη δημοσιογραφική ύλη.

- Πολύ ωραία. Αλλά να επιμείνω λίγο: ποια είναι η γνώμη σας για τον Ιβάν Σαββίδη;

Έχω γράψει αρκετά ρεπορτάζ για τον κ. Σαββίδη, χωρίς να μασάω τα λόγια μου. Θα μπορούσε να ήταν ένας πολύ χρήσιμος παράγοντας για την ανάπτυξη του βορειοελλαδικού χώρου, εάν θα ήθελε να κατανοήσει τη λογική της Δημοκρατίας στον δυτικό κόσμο. Φαίνεται ότι τον τελευταίο καιρό έχει αρχίσει να αντιλαμβάνεται τόσο τον ρόλο όσο και την προοπτική του. Περιμένω να δω πώς θα αποδειχθεί θετική η παρουσία του στο Λιμάνι, όπως επίσης και να παρουσιάσει ένα ολοκληρωμένο σχέδιο για τα τρία εμβληματικά κτίρια που έχει αγοράσει στην πόλη μας (ΝΑΤΟ, Κόκκινο Σπίτι, Βίλα Ζαρντινίδη).

- Έχει παίξει, πιστεύετε, ρόλο στο όλο ονοματολογικό θέμα τής πΓΔΜ;

Δεν υπάρχει περίπτωση να υιοθετήσω κανένα σενάριο χωρίς στοιχεία, επειδή «έτσι λένε όλοι». Κανένα από τα ρεπορτάζ που δημοσιεύτηκαν και ενέπλεκαν τον Ιβάν Σαββίδη δεν περιείχε τρανταχτά στοιχεία γι' αυτό. Προσωπικά, έχοντας κάνει ρεπορτάζ για τη ρωσική διείσδυση στη βόρεια Ελλάδα στις αρχές του καλοκαιριού, δεν βρήκα Σαββίδη ούτε στην Αλεξανδρούπολη ούτε στη Βέροια. Βρήκα άλλα πρόσωπα.

- Μάλιστα… Θα περάσουμε αυτό τον σκόπελο κάποια στιγμή; Με τους γείτονες, εννοώ. Ή θα μας τραβά συνεχώς πίσω;

- «In the long run, we are all dead», που έλεγε ο Κέινς. Εάν ήταν το μόνο που μας τραβούσε πίσω, να το συζητούσαμε. Όμως, υπάρχουν και τόσα άλλα, ενώ χάνουμε τα τρένα για το μέλλον κάθε μέρα.

- Είναι η Θεσσαλονίκη μία πόλη-προπύργιο του εθνικισμού;

 Όχι.

- Ο Μπουτάρης πάντως έπαιξε έναν ισχυρό ρόλο για να αλλάξει το πρόσωπο της πόλης, δεν είναι έτσι;

Βεβαίως. Αυτό του το πίστωνα ανέκαθεν.

- Και τώρα; Τι γίνεται; Το προσανατολισμένο στην εξωστρέφεια έργο της προηγούμενης διοίκησης θα διατηρηθεί; Τι πιστεύετε; Ή θα γυρίσουμε πάλι το κεφάλι προς την κοιλιά μας.

Δεν μπορώ να καταλάβω γιατί πρέπει να κάνουμε αυτή τη συζήτηση, που είναι τελείως προσχηματική. Λες και είναι υποχρεωτικό να νιώθουμε απελπισία για το μέλλον! Δεν βρίσκω κανέναν λόγο που να εξηγεί καν τον προβληματισμό αυτόν. Από την άλλη, να επαναλάβουμε ότι ο Γιάννης Μπουτάρης αυτοβούλως αποσύρεται από τη διεκδίκηση επόμενης θητείας. Δεν τον διώχνει κανείς, έτσι; Άραγε εκείνοι που ανησυχούν τόσο για το μέλλον της πόλης, γιατί δεν είχαν προετοιμάσει τον διάδοχό του, ώστε να μη σπέρνουν την ανησυχία στον κόσμο;

-Κυρία Ταχιάου, κατά πάσα βεβαιότητα ο αδελφός σας (και όχι σύζυγός σας όπως λένε πολλοί στην Αθήνα!) θα είναι ο επόμενος δήμαρχος της πόλης. Πώς το βιώνετε αυτό; Καταρχάς, τη θέλατε αυτή την υποψηφιότητα; Θα τον στηρίξετε; Ναι, προφανώς — αλλά πόσο ενεργά;

- Ο Νίκος είναι ο ιδανικός δήμαρχος της Θεσσαλονίκης. Τη γνωρίζει πολύ καλά, έχει όραμα για την πόλη και μεγάλη εμπειρία στην αυτοδιοίκηση αλλά και με τη Δημόσια Διοίκηση. Επίσης, αν σας άρεσε η αισθητική Μπουτάρη, περιμένετε να δείτε την αισθητική του Νίκου Ταχιάου. Θα σας εκπλήξει πολύ θετικά. Ναι, φυσικά θα τον στηρίξω ενεργά.

- Ωραία, τέλεια. Τελειώσαμε. Κλείστε εσείς αν θέλετε αυτή τη συζήτηση. Εγώ σάς ευχαριστώ πολύ που την κάναμε.

 Συζήτηση, κλείσε! Κι εγώ ευχαριστώ πολύ.