Του Σάκη Μουμτζή
Κυκλοφόρησε η φήμη πως ο Α.Τσίπρας θα προτείνει για Πρόεδρο της Δημοκρατίας τον Γ.Α.Παπανδρέου. Εχω την αίσθηση πως αυτή η φήμη κυκλοφορεί για να καεί το συγκεκριμένο όνομα.
Το πολιτικό σκεπτικό αυτής της πρότασης είναι να διεμβολίσει ο ΣΥΡΙΖΑ το ΚΙΝΑΛ και να το φέρει σε δύσκολη θέση. Ή να συμπαραταχθεί με τον ΣΥΡΙΖΑ, αποδεχόμενο έτσι την ηγεμονία του Α.Τσίπρα στον χώρο της Κεντροαριστεράς ή να αρνηθεί να στηρίξει την υποψηφιότητα ενός πρώην αρχηγού του και γιού του ιδρυτού του ΠΑΣΟΚ.
Συγχρόνως, με την υποψηφιότητα του Γ.Α.Παπανδρέου και εφ όσον και το ΚΙΝΑΛ την στηρίξει, ο υποψήφιος της Νέας Δημοκρατίας, εκ των πραγμάτων, θα έχει περιορισμένο εύρος αποδοχής, όποια/ος και αν είναι αυτή/ος.
Είναι γνωστό πως ο Α.Τσίπρας και η ηγετική ομάδα του ΣΥΡΙΖΑ χαράσσουν πολιτική με όρους τακτικισμού. Δηλαδή πώς, με την πολιτική τους, θα προκαλέσουν προβλήματα στους αντιπάλους τους. Το είδαμε αυτό και στην περίπτωση της επίλυσης του Σκοπιανού.
Αντί να επιδιώξει, μέσα από διαφανείς διαδικασίες διαλόγου με τα άλλα κόμματα, την μεγαλύτερη δυνατή συναίνεση, το κύριο μέλημα του Α.Τσίπρα ήταν πώς θα προκαλέσει εσωκομματικό πρόβλημα στην Νέα Δημοκρατία.
Ενα κόμμα που δεν πιστεύει στους θεσμούς της φιλελεύθερης δημοκρατίας, είναι λογικό να τους υπονομεύει χρησιμοποιώντας τους για ίδιον όφελος.
Σε μείζονα ζητήματα, όπως η εκλογή Προέδρου της Δημοκρατίας, είναι προφανές πως μια πρόταση έχει και την έγκριση του προτεινόμενου. Είναι αδιανόητο ένας σοβαρός πολιτικός να δέχεται να προτείνεται το όνομα του—εν αγνοία του—για μικροπολιτικούς σκοπούς.
Ετσι, θα είναι ανοίκειο ο νυν Πρόεδρος της Δημοκρατίας να δεχτεί να προταθεί από τον ΣΥΡΙΖΑ—όπως άφησε να εννοείται ο Α.Τσίπρας—χωρίς να έχει την στήριξη του κόμματος που τον ανέδειξε στην πολιτική σκηνή.
Αν εξαιρέσουμε την εκλογή του Προέδρου Χρ.Σαρτζετάκη που εντασσόταν πλήρως στο προεκλογικό σκηνικό και ως εκ τούτου έφερε το στοιχείο της πόλωσης, όλες οι άλλες περιπτώσεις εκλογής Προέδρου της Δημοκρατίας χαρακτηριζόταν από μιαν ευρεία συναίνεση, όχι μόνον κοινοβουλευτική. Ολοι τους ήταν αποδεκτοί από την μεγάλη πλειοψηφία των πολιτών.
Το πολιτικό μας σύστημα είναι πρωθυπουργοκεντρικό. Δηλαδή υπάρχει ένας πόλος εξουσίας. Αυτό το γεγονός συνετέλεσε ώστε η μεταπολιτευτική μας δημοκρατία να μην γνωρίσει πολιτικές κρίσεις οφειλόμενες στην σύγκρουση των δύο κεφαλών του Πολιτεύματος.
Από το 1986 έχουμε μια μόνον κεφαλή.
Συνεπώς, ο ρόλος του Προέδρου της Δημοκρατίας είναι συμβολικός, καθώς οφείλει και να εκφράζει όλους τους πολίτες, και συγχρόνως ο προηγούμενος δημόσιος βίος του να είναι παράδειγμα προς μίμηση.
Η εκλογή του στο ύψιστο αξίωμα να είναι η επιβράβευση των δράσεων του.
Δεν γνωρίζω πώς θα λάβει την απόφαση του ο πρωθυπουργός. Ο καιρός πλησιάζει, η πολιτική κατάσταση έχει ως κύριο χαρακτηριστικό της την ένταση με την Τουρκία και ως εκ τούτου ο νέος Πρόεδρος της Δημοκρατίας θα πρέπει να εισφέρει κάτι παραπάνω από μια συμβολική παρουσία.
Οι ημέρες που απέμειναν μέχρι που ο Κυριάκος Μητσοτάκης θα ανακοινώσει το όνομα του υποψηφίου Προέδρου της Δημοκρατίας είναι λίγες, αλλά οι εξελίξεις μπορεί να είναι ραγδαίες, αλλάζοντας έτσι κριτήρια και προτεραιότητες.
