Την εποχή που σπούδαζα στο Λονδίνο, ήταν σε εξέλιξη η σφοδρότερη απεργία διάρκειας στη σύγχρονη ιστορία της Αγγλίας, των ανθρακωρύχων, απέναντι στην κυβέρνηση της Μάργκαρετ Θάτσερ, που είχε αποφασίσει το κλείσιμο είκοσι ανθρακωρυχείων. Μετά το ανεπιτυχές τέλος της απεργίας, ο επί εικοσαετία πρόεδρος του συνδικάτου, βρέθηκε να αντιμετωπίζει μια σειρά από κατηγορίες οικονομικές φύσεως, σχετικές με τη συνδικαλιστική του δράση.
Ο πρόεδρος του NUM του συνδικάτου των ανθρακωρύχων, Άρθουρ Σκάργκιλ που μέχρι το 1985 είχε ανακηρυχθεί σε ήρωα της εργατικής τάξης στη Βρετανία, βρέθηκε να κατηγορείται ότι διασπάθισε τους πόρους του ταμείου υγείας των εργαζομένων στα ορυχεία σε συνεργασία με διάφορα δικηγορικά γραφεία, ότι καρπώθηκε μέρος της χρηματικής βοήθειας που είχε στείλει ο Καντάφι της Λιβύης στο NUM για τη στήριξη της απεργίας, ότι δεν επέτρεψε να φτάσει η βοήθεια ύψους £1.000.000 από τις συνδικαλιστικές οργανώσεις της Σοβιετική Ένωσης στους Ουαλούς ανθρακωρύχους που είχε καταλήξει σε τραπεζικούς λογαριασμούς στην Ιρλανδία και για άλλα πολλά.
Μάλιστα όταν το νέο διοικητικό συμβούλιο του NUM, στράφηκε νομικά κατά του Άρθουρ Σκάργκιλ, ο τελευταίος αφού κατήγγειλε ότι διώκεται για το συνδικαλιστικό του έργο και ότι σκοπός της δίωξης ήταν το κτύπημα του εργατικού κινήματος, αποπειράθηκε να διαφύγει από το Ηνωμένο Βασίλειο με εισιτήριο σε όνομα τρίτου, οπότε και συνελήφθη.
Έχοντας αυτήν την θλιβερή εικόνα περί συνδικαλισμού το μυαλό μου, επιστρέφοντας στην Ελλάδα διαπίστωσα ότι ένα από τα πλέον επιτυχημένα επαγγέλματα της μεταπολίτευσης και ειδικά μετά από την άνοδο του ΠΑΣΟΚ στην εξουσία το 1981 -ακόμα και μέχρι σήμερα- είναι το επάγγελμα του συνδικαλιστή.
Ένα από τα αδιαμφισβήτητα προνόμια των συνδικαλιστών, αποτελεί η «απαλλαγή» από την εργασία. Αυτό ήταν μία παραχώρηση που έγινε από τον Ανδρέα Παπανδρέου το 1982, με τον νόμο 1264/82. Το άρθρο 17 όριζε τις ημέρες αδείας που δικαιούνται τα μέλη των συνδικαλιστικών οργάνων. Στις περισσότερες επιχειρήσεις του ευρύτερου δημοσίου τομέα, σχεδόν όλοι απολαμβάνουν απαλλαγή καθηκόντων για το σύνολο της συνδικαλιστικής τους θητείας.
Οι άδειες βέβαια κατανέμονται σε όλες τις βαθμίδες και σε όλα τα σωματεία που ίδιου εργασιακού χώρου. Άδειες αντιπροσώπων, άδειες μελών εκτελεστικής επιτροπής, άδειες μελών γενικού συμβουλίου, άδειες πρωτοβάθμιων συνδικαλιστικών οργανώσεων και γενικότερες διευκολύνσεις συνδικαλιστών.
Ένα ακόμα προνόμιο αποτελεί η απαγόρευση της απόλυσης των συνδικαλιστών και η προστασία των ιδρυτικών μελών των συνδικαλιστικών οργανώσεων.
Και όλοι θυμόμαστε τα δωρεάν φαραωνικά πενθήμερα συνδικαλιστικά συνέδρια στα καλύτερα ξενοδοχειακά συγκροτήματα της χώρας, που συχνά κατέληγαν σε συρράξεις ανάμεσα στους συνδικαλιστικούς εκπροσώπους των διαφόρων συνδικαλιστικών οργανώσεων, με πρωταγωνιστές την ΕΣΑΚ, το ΠΑΜΕ και λοιπούς «αγωνιστές».
Ταυτόχρονα, ο συνδικαλισμός είναι ο ταχύτερος δρόμος για την είσοδο στη δημόσια διοίκηση, στα διοικητικά συμβούλια του ευρύτερου δημόσιου τομέα και στην πολιτική. Οι συνδικαλιστές καταλήγουν σε σημαντικά κέντρα αποφάσεων της δημόσιας μηχανής και σε πρωτεύουσες θέσεις της κεντρικής πολιτικής σκηνής.
Και αυτό, διότι στην Ελλάδα παρατηρείται το φαινόμενο οι συνδικαλιστές να εκφράζουν άποψη για θέματα που δεν κατέχουν, καθώς καλούνται από τους τηλεοπτικούς σταθμούς, τον έντυπο και ηλεκτρονικό τύπο, για να εκφέρουν τη γνώμη τους επί παντός επιστητού, αντί να καλούνται είτε γνώστες των αντικειμένων, είτε οι καθ’ ύλην αρμόδιοι.
Ευτυχώς, τα τελευταία χρόνια, η απαξίωση των εργατοπατέρων και των συνδικαλιστών εξελίσσεται με ταχύτατους ρυθμούς. Ειδικότερα το τελευταίο χρονικό διάστημα αποδεικνύεται με τον πιο ηχηρό τρόπο ότι οι συνδικαλιστές είναι φοβικοί απέναντι σε οτιδήποτε διαταράσσει τον μικρόκοσμο μέσα στον οποίο δραστηριοποιούνται. Προσπαθούν με νύχια και δόντια να υπερασπιστούν τα συμφέροντα τους, να γαντζωθούν πάνω στα προνόμια τους, προβάλλοντας δήθεν αγωνιστικά αιτήματα, ακολουθώντας αντιδημοκρατικές πρακτικές και αντικοινωνικές συμπεριφορές.
Ο συνδικαλισμός αν θέλει να επιβιώσει στη σύγχρονη εποχή, θα πρέπει να αλλάξει τη φυσιογνωμία του κατά 100%.
