Του Σάκη Μουμτζή
Όταν αποκαλύφθηκε πως στην ΑΣΟΕΕ υπήρχε ολόκληρο οπλοστάσιο, η σύγκλητος της σχολής αποφάσισε, για ευνόητους λόγους, η σχολή να μην λειτουργήσει μέχρι και τις 17 Νοεμβρίου.
Ομάδες φοιτητών επιχείρησαν να ανοίξουν με τον «δημοκρατικό τσαμπουκά» την σχολή, προκαλώντας την επέμβαση των ΜΑΤ.
Το ευτελισμένο πανεπιστημιακό άσυλο, επί τέλους, έπεσε.
Και αυτό ήταν μέσα στις προεκλογικές εξαγγελίες της Νέας Δημοκρατίας. Όταν οι συνθήκες το επέβαλλαν, ο νόμος για την κατάργηση του ασύλου και την υπεράσπιση των ακαδημαϊκών ελευθεριών, εφαρμόστηκε.
Είναι αυταπόδεικτο πως οι φοιτητές δεν μπορούν να διαμαρτύρονται με όποιον τρόπο επιλέξουν, εφ΄όσον έχει στοιχεία παραβατικότητας. Πολύ δε περισσότερο, αυτή η παράνομη συμπεριφορά δεν μπορεί να θεωρηθεί πως είναι συνταγματικά κατοχυρωμένη.
Είναι προφανές πως οι πρακτικές των φοιτητών, εντός των ΑΕΙ, υπόκεινται στους ποινικούς νόμους. Δεν υπάρχει φοιτητική ασυλία. Συνεπώς, οι παρανομούντες θα πρέπει να υφίστανται τις συνέπειες των πράξεων τους.
Οι προπηλακισμοί καθηγητών, οι βεβηλώσεις, οι καταστροφές δημόσιας περιουσίας, η διακίνηση ουσιών και η αποθήκευση μολότοφ, όλα αυτά συνιστούν ποινικώς κολάσιμες πράξεις.
Είναι τραγικό για την δημοκρατίας μας, όταν αυτές τις παράνομες πράξεις τις διαπράττει φοιτητής να παραμένουν ατιμώρητες, και να επιβάλλονται οι προβλεπόμενες ποινές, όταν τις διαπράττει ο οποιοσδήποτε πολίτης.
Η Πολιτεία από τις αρχές της δεκαετίας του 80 έχει αφήσει τα ΑΕΙ στο έλεος των κάθε λογής ερυθροτραμπούκων. Οι ξυλοδαρμοί, οι υλικές καταστροφές και ο εμπρησμός ολόκληρων σχολών παρέμειναν πράξεις ατιμώρητες.
Δράστες ήταν ασήμαντες μειοψηφίες της επαναστατικής Αριστεράς. Κι όμως υπέτασσαν με τις πρακτικές τους το σύνολο των φοιτητών, που απλώς παρακολουθούσαν. Και τι να κάνουν μπροστά σε άτομα που είναι αποφασισμένα να δείρουν και να καταστρέψουν; Τι να κάνουν όταν έχουν απέναντι τους άτομα που γνωρίζουν πως ό,τι και να κάνουν δεν θα τιμωρηθούν;
Είναι σήμερα κοινός τόπος πως συνυπεύθυνοι σε αυτήν την δυσώδη κατάσταση ήταν και ένας σημαντικός αριθμός καθηγητών. Μάλιστα ένας πρώην πρύτανης, που επί των ημερών του καταστράφηκε η σχολή του, χθες έκανε δήλωση συμπαράστασης προς τους φοιτητές της ΑΣΟΕΕ.
Βλέποντας την φωτογραφία του, μου ήρθαν στο νου όλα αυτά που κατέστρεψαν τα πανεπιστήμια μας στο όνομα ενός απροσδιόριστου και νόθου προοδευτισμού.
Η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας, γνωρίζοντας τις σχέσεις φόβου και συναλλαγής μεγάλης μερίδας των καθηγητών με τους ερυθροτραμπούκους, αποδέσμευσε την είσοδο της αστυνομίας στους πανεπιστημιακούς χώρους από την έγκριση των πρυτανικών αρχών.
Και καλά έκανε.
Φαίνεται πως την εβδομάδα που διανύουμε θα διεξαχθεί ένας αγώνας για τον αν θα εφαρμόζονται οι νόμοι του Ελληνικού κράτους προς κάθε κατεύθυνση ή αν θα εξαιρούνται οι κάθε μορφής ακροαριστερές συλλογικότητες.
Εκείνο που οφείλει να γνωρίζει η κυβέρνηση είναι πως η συντριπτική πλειοψηφία των πολιτών επιθυμεί να μπει ένα τέλος στην δράση αυτών γκρουπούσκουλων.Το γεγονός πως με την ανοχή—για να μην χρησιμοποιήσω άλλη λέξη, βαρύτερη—του ΣΥΡΙΖΑ αυτές οι ομάδες δυνάμωσαν, εξοπλίστηκαν, αποθρασύνθηκαν, καθιστά την δραστική επέμβαση των δυνάμεων της τάξης ακόμα πιο επιβεβλημένη.
Η κυβέρνηση θα πρέπει να θέσει σε όλους το ερώτημα: με τον νόμο ή με την ανομία;
