Του Δημήτρη Καμπουράκη
Εσείς γελάτε με την υπερβατική εμφάνιση της στον Αυτιά, όπου είπε για τον «λεβέντη» πρωθυπουργό της και για τους υπόλοιπους «κουραμπιέδες» της. Και τι να πω εγώ, που την άκουσα να αγορεύει μπροστά σε 250 διευθυντές και διευθύντριες δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης, σε επιστημονικό συνέδριο του Χαροκόπειου; Ήταν μια από τις πιο συγκλονιστικές εμπειρίες της ζωής μου.
Το θέμα του επιστημονικού συνεδρίου ήταν βαθιά εξειδικευμένο και είχε τίτλο: «Αξιολόγηση σχολικών μονάδων και εκπαιδευτικών. Σύγχρονες τάσεις, διλήμματα και προοπτικές». Το Χαροκόπειο πανεπιστήμιο διοργανώνει αρτιότατα και εξαιρετικά επιστημονικά συνέδρια, στα οποία παίρνει μέρος όλη η αφρόκρεμα του συγκεκριμένου τομέα. Τα δε συμπεράσματα τους θεωρούνται ως de facto επιστημονικά βήματα.
Για την έναρξη του συνεδρίου, το πανεπιστήμιο είχε ζητήσει εκπροσώπους των κομμάτων που είχαν γνώση αυτού του δύσκολου, πολύπλοκου αλλά και άκρως αμφιλεγόμενου εκπαιδευτικού θέματος: Της αξιολόγησης των εκπαιδευτικών αλλά και των σχολικών μονάδων ως λειτουργικών ενοτήτων. Το επίπεδο εκπροσώπησης ήταν πράγματι ψηλό: Ο κ. Γαβρόγλου από τον Σύριζα, ο κ Κουμέντος από το ΚΙΝΑΛ, ο κ. Ζουράρις από τους ΑΝΕΛ. Εγώ συντόνιζα την συζήτηση.
Και ξάφνου, ανοίγει η πόρτα και μπαίνει μέσα ο εκπρόσωπος της Ένωσης Κεντρώων, που ήταν …η κυρία Μεγαλοιοκονόμου. (Να μην τα ρίχνουμε δηλαδή και όλα στην γυναίκα. Όταν ολόκληρο κοινοβουλευτικό κόμμα στέλνει σε πανεπιστημιακό επιστημονικό συνέδριο μια τέτοια προσωπικότητα για να το εκπροσωπήσει και να εκφράσει τις θέσεις του, δεν φταίει μόνο η κυρία… Φταίνε κι εκείνοι που την έσπρωχναν.)
Κι αρπάζει που λέτε το μικρόφωνο η Θοδώρα κι αρχίζει να μιλά για την παιδεία (από στήθους, όχι από σημειώσεις) σε 250 εμβρόντητους διευθυντές και διευθύντριες δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης. Έχετε διαβάσει Αστερίξ; Θυμάστε τις έντρομες φάτσες των Ρωμαίων λεγεωνάριων όταν άνοιγε η πύλη του Γαλατικού χωριού κι έβλεπαν τον εξαγριωμένο Οβελίξ να εφορμά κατά πάνω τους; Ακριβώς αυτή την έκφραση είχαν στα πρόσωπα τους οι κακόμοιροι οι σύνεδροι.
Η δομή των σκέψεων και του λόγου της στην προχθεσινή εκπομπή του Αυτιά ήταν κατά πολύ ανώτερη από την δομή εκείνης της αγόρευσης στο επιστημονικό συνέδριο. (Ίσως διότι αυτό έγινε πριν δυο χρόνια και η Θοδώρα δεν είχε ακόμα ''λυθεί''). Ξεκίνησε με το καινοφανές «δεν υπάρχει παιδεία» και συνέχισε μ' έναν χείμαρρο ακατάληπτων, ασύνδετων και ασυνάρτητων σκέψεων που θα βραχυκύκλωναν ακόμα και τον πιο καθάριο ανθρώπινο εγκέφαλο. Αν μια έκθεση για να βαθμολογηθεί με την βάση πρέπει να είναι μέσα στο θέμα, έχει αρχή-μέση-τέλος και να βγάζει στοιχειώδες νόημα, τότε η αγόρευση της θα βαθμολογούνταν από οποιονδήποτε δάσκαλο (ακόμα και από τον επιεικέστερο) μ' ένα ολοστρόγγυλο μηδέν.
Περιττό να πω ότι το ευγενές επιστημονικό ακροατήριο, διχάστηκε χειρότερα απ' ότι το εκλογικό σώμα τον καιρό του δημοψηφίσματος. Οι μισοί έβαλαν τρανταχτά γέλια και οι άλλοι μισοί έχασαν την ψυχραιμία τους κι άρχισαν να ουρλιάζουν στην ομιλήτρια. Άπαντες ήταν εξαγριωμένοι μ' αυτά που άκουγαν και ένιωθαν ολοφάνερα προσβεβλημένοι που ήταν υποχρεωμένοι να υποστούν αυτό το μαρτύριο. Ο ευσεβέστατος πρύτανης, βλέποντας που κατέληγε το φιλόδοξο συνέδριο του άμα τη ενάρξει του, έψαχνε τα λιγοστά μαλλιά που υπήρχαν στην βάση της φαλάκρας του για να τα τραβήξει.
Δεν θα συνεχίσω, απλώς θα επισημάνω ότι αυτή η κυρία είναι η 151η ψήφος της κυβέρνησης. Αλλά φταίει κι ο Λεβέντης, που την έβαλε με λίστα στην Βουλή, διότι οι κακές γλώσσες λένε πως η Μεγαλοοικονόμου χρηματοδοτούσε το κόμμα του. Καταλήγω με μια ανεπανάληπτη ατάκα της Θοδώρας σε κείνο το επιστημονικό συμπόσιο που άφησε εποχή: Όταν μια διευθύντρια από το ακροατήριο, ανήμπορη να ανεχτεί περαιτέρω τις κοτσάνες που εκτοξεύονταν, πετάχτηκε πάνω και της φώναξε, «τι είναι αυτά τα απαράδεκτα που λέτε κυρία μου;» έλαβε την πληρωμένη απάντηση της Θοδώρας: «Αυτό που σου λέω. Διότι εγώ είμαι γιαγιά και πάνε τα εγγόνια μου στο σχολείο και σαν γιαγιά ξέρω καλύτερα από σας τις άσχετες τι γίνεται εκεί μέσα. Διότι εγώ έχω καλές σχέσεις με τα εγγόνια μου και μου τα λένε»... Όχι παίζουμε.
