Του Σάκη Μουμτζή
Είναι κοινός τόπος πως ο γνωστικός ορίζοντας του πρωθυπουργού είναι περιορισμένος. Και αν για έναν μέσο πολίτη αυτό είναι ανώδυνο, για έναν πρωθυπουργό είναι ανεπίτρεπτο, καθώς δεν γνωρίζει, πέραν όλων των άλλων, και τα όρια των πολιτικών του παρεμβάσεων.
Είναι επίσης κοινός τόπος πως η κοσμοθεωρία που ασπάζεται ο πρωθυπουργός δεν αναγνωρίζει την διάκριση των εξουσιών, με την οποία προστατεύονται οι πολίτες από τις αυθαιρεσίες της κρατικής εξουσίας. Ως γνωστόν δε, το Κράτος και οι μηχανισμοί επιβολής του είναι για τους μαρξιστές ο κεντρικός μοχλός άσκησης της πολιτικής τους, όταν καταλαμβάνουν την εξουσία.
Ετσι, και η Δικαιοσύνη θεωρείται ένας ακόμα κρατικός μηχανισμός ενταγμένος στους κυβερνητικούς σχεδιασμούς. Η ανεξαρτησία της είναι για τους μαρξιστές ένα εφεύρημα των αστών διανοούμενων, που εμποδίζει την απόλυτη και συντριπτική ισχύ της εξουσίας τους.
Με αυτά τα δεδομένα, δεν είναι τυχαίο που ο Ελλήνας πρωθυπουργός, είχε υποσχεθεί στον Ρ. Τ. Ερντογάν την ταχεία έκδοση των 8 Τούρκων αξιωματικών, που κατέφυγαν στην Ελλάδα μετά το αποτυχημένο πραξικόπημα. Δεν γνώριζε πως η έννομη τάξη της πατρίδας μας προβλέπει μια πολύ συγκεκριμένη διαδικασία που την περαιώνει η ανεξάρτητη Δικαιοσύνη; Μπορεί και να μην το ήξερε.
Αλλά και να το γνώριζε, δεν αναγνώριζε αξιακά αυτήν την διαδικασία. Πίστευε και εξακολουθεί να πιστεύει πως, ως εκφραστής της πολιτικής εξουσίας, μπορεί να προκαταλαμβάνει δικαστικές αποφάσεις. Μπορεί να τις εντάσσει στους σχεδιασμούς του. Και όταν διαπίστωσε πως η Ελληνική Δικαιοσύνη ανθίσταται, πως οι Ελληνες δικαστές υπερασπίζονται την ανεξαρτησία τους, ήταν ήδη αργά. Είχε εκτεθεί ανεπανόρθωτα στον Ρ. Τ. Ερντογάν ο οποίος εύλογα του ζητούσε, μερικές φορές προσβλητικά, να τηρήσει την υπόσχεση του.
Αλλά και προχθές ο Α. Τσίπρας διέπραξε ένα ακόμα ατόπημα στην υπόθεση της Ηριάννας και του Περικλή. Οταν εκδόθηκε σε δεύτερο βαθμό η αθωωτική απόφαση για τους δύο νέους, πανηγύρισε με δημόσια ανάρτηση του. Ανεπίτρεπτη ενέργεια για έναν πρωθυπουργό, πολύ δε περισσότερο όταν γίνεται σε χρονικό διάστημα που ο εισαγγελέας ακόμα μπορεί να ασκήσει αναίρεση.
Ποιος εισαγγελικός λειτουργός θα αγνοήσει την πρωθυπουργική βούληση; Τίνος οι ώμοι αντέχουν τέτοιο βάρος; Και εδώ ανακύπτει το ίδιο ερώτημα. Δεν γνώριζε ο πρωθυπουργός πως παρενέβαινε στην λειτουργία της Δικαιοσύνης; Ισχύουν όσα προανέφερα, και κάτι επί πλέον. Ο Α. Τσίπρας με την ενέργεια του αυτή απευθύνεται σε ένα πολύ συγκεκριμένο ακροατήριο που επιδιώκει να το επανακατακτήσει, καθώς αυτό του δίνει το απωλεσθέν αριστερό προφίλ του. Η δήλωση υπέρ της αθωωτικής απόφασης είναι μια καλά υπολογισμένη κίνηση, η οποία αδιαφορεί για τις τυχόν αντιδράσεις που θα προκαλέσει. Ούτως ή άλλως οι διαφωνούντες και οι επικρίνοντες δεν ψηφίζουν ούτε πρόκειται να ψηφίσουν ΣΥΡΙΖΑ.
Ομως ο χαρακτήρας της πράξης του αυτής παραμένει. Είμαι μια ωμή παρέμβαση στις λειτουργίες της ανεξάρτητης Δικαιοσύνης. Και επειδή δεν είναι η πρώτη, δεν θα είναι και η τελευταία.
ΥΓ. Με το παραπάνω άρθρο προφανώς και δεν υπεισέρχομαι στην ουσία της υπόθεσης. Δεν γνωρίζω την δικογραφία, δεν παρέστην στην ακροαματική διαδικασία. Το μόνο που έχω να πω στα δύο αυτά νεαρά παιδιά, είναι να κάνουν – τώρα που τελείωσε η περιπέτεια τους – ό,τι κάνουν εκατοντάδες χιλιάδες συνομήλικοι τους. Να ολοκληρώσουν τις σπουδές τους και να ψάξουν να βρούν μια δουλειά.
