Του Αλέξανδρου Σκούρα
Ομολογώ ότι μέχρι το 2010 ήμουν ένας από τους πολλούς ανθρώπους που ασχολούνταν με το ποδόσφαιρο αρκετά. Παρακολουθούσα εκπομπές, διάβαζα αθλητικές εφημερίδες, ενίοτε πήγαινα και στο γήπεδο. Το ποδόσφαιρο δεν είναι τυχαία το δημοφιλέστερο άθλημα στον κόσμο. Προσφέρει έντονες συγκινήσεις, είναι αρκετά τεχνικό, εκλεπτυσμένο και ανταγωνιστικό. Όμως, στη χώρα μας το υπέροχο αυτό προϊόν είναι πλήρως απαξιωμένο.
Μέχρι χθες νόμιζα ότι η μεγαλύτερη αποτύπωση της απαξίωσης αυτής ήταν η ανάθεση της διαιτησίας των ντέρμπι σε ξένους διαιτητές. Η πρακτική αυτή, λίγο ή πολύ, αποδέχεται ότι οι Έλληνες διαιτητές είναι αναξιόπιστοι, ότι οι κύριοι ανταγωνιστές του πρωταθλήματος δεν έχουν ούτε την ελάχιστη εμπιστοσύνη προς τους συναδέλφους τους και τους Έλληνες διαιτητές, και ότι ως χώρα είμαστε ανίκανοι να διοργανώσουμε ένα τίμιο και καθαρό ντέρμπι μεταξύ δύο ποδοσφαιρικών ομάδων.
Χθες όμως η Βουλή πέρασε τροπολογία προκειμένου να μειωθεί η ποινή δύο συγκεκριμένων ομάδων ώστε αυτές να αποφύγουν τον υποβιβασμό. Ποιος τολμά να σκεφτεί, να πει ή να γράψει με τι είδους παραδοχές για την πολιτική και την κοινωνία μας συνεπάγεται αυτή η κίνηση;
Οι υπέρμαχοι της ρύθμισης θα πουν ότι η χώρα βρέθηκε ενώπιον διχασμού και ότι οι ποινές που επιβλήθηκαν αρχικά στις δύο αυτές ομάδες ήταν άδικες και εξοντωτικές. Οι κατήγοροι θα πουν ότι η κυβέρνηση ενέδωσε σε συγκεκριμένες πολιτικές πιέσεις και άλλαξε τους κανόνες φωτογραφικά για να αποφύγει το πολιτικό κόστος.
Είναι πιθανό ότι και οι δύο μεριές λένε αλήθεια. Όμως το κύριο μάθημα που βγαίνει από αυτή την ιδιαίτερα ατυχή συγκυρία είναι ότι κανένας δεν αξίζει να ασχολείται με το ελληνικό ποδόσφαιρο ως θεσμό. Όταν οι κανόνες αλλάζουν φωτογραφικά, εκ των υστέρων και αναδρομικά, όταν οι παράγοντες και οι οργανωμένοι οπαδοί των ομάδων απειλούν την πολιτική ηγεσία του τόπου μας και αυτή εν τέλει ενδίδει, καθίσταται σαφές ότι πλέον το τελευταίο πράγμα που παίζεται στο ελληνικό ποδόσφαιρο είναι το άθλημα του ποδοσφαίρου.
Ποιος κερδίζει από όλη αυτή την κατάσταση; Η Cosmote και τα υπόλοιπα κανάλια που επένδυσαν στα ξένα πρωταθλήματα που προσφέρουν καλύτερο θέαμα, με λιγότερο δράμα και χωρίς απειλές περί εθνικών διχασμών.
