Του Σάκη Μουμτζή
Τόσο οι γνωστές δηλώσεις της Λοΐζου, όσο και του Κυρίτση για τις μολότοφ, δεν παρουσιάζουν πλέον κανένα ενδιαφέρον. Είναι κλασσικές δηλώσεις αριστερών. Θα ήταν έκπληξη, αν δεν τις έκαναν.
Όσοι γνωρίζουμε τον τρόπο σκέψης των στελεχών της Αριστεράς, δεν εκπλησσόμαστε με τέτοιες θέσεις. Βρίσκονται μέσα στο DNA αυτού του πολιτικού χώρου. Πέφτουν από τα σύννεφα όσοι ακόμα πιστεύουν πως ο ΣΥΡΙΖΑ είναι ένα κανονικό κόμμα.
Εδώ ολόκληρος πρωθυπουργός είπε « σημασία έχει σε ποια μεριά βρίσκεσαι όταν πέφτουν οι μολότοφ.» Και ο Τζαβάρας –ο βουλευτής της Νέας Δημοκρατίας, ένας ευγενικός και σοβαρός άνθρωπος— είμαι σίγουρος πως ακόμα και σήμερα δεν πιστεύει αυτό που άκουσε. Και καλά κάνει και δεν το πιστεύει, γιατί είναι φρικιαστικό. Πέρα από τον τρόπο σκέψης ενός φυσιολογικού ανθρώπου.
Τέσσερις νεκροί υπήρξαν από ρίψη μολότοφ, και ο πρωθυπουργός της χώρας δεν σεβάστηκε την μνήμη τους.
Αλλά γιατί να την σεβαστεί; Οι κοινωνικοί αγώνες έχουν και τις παράπλευρες απώλειες τους. Ας μην δούλευαν, όπως έγραψαν τότε τα φερέφωνα της ριζοσπαστικής Αριστεράς.
Δεν δικαιολογείται, μετά από μια τετραετή διακυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ, να μην έχουμε αντιληφθεί πως η βία αποτελεί συστατικό στοιχείο όλου αυτού του ιδεολογικού και πολιτικού χώρου. Αυτοί οι άνθρωποι δεν είναι σαν κι εμάς. Δεν είναι κανονικοί άνθρωποι.
Αυτά που λένε δεν είναι μόνον αποτέλεσμα του φθόνου και του μίσους που τρέφουν προς όλο το παγκόσμιο πολιτικό και πολιτιστικό οικοδόμημα της αστικής τάξης.
Φθονούν, γιατί η ιδεολογία τους δεν παρήγαγε πολιτισμό. Απεναντίας ό,τι βρήκε στις χώρες όπου εφαρμόσθηκε ο σοσιαλισμός το κατέστρεψε. Πολιτισμοί αιώνων της Κεντρικής Ευρώπης μαράζωσαν επί 45 χρόνια. Έφυγαν το 1989 κι άφησαν πίσω τους συντρίμμια, πόνο, αίμα.
Αυτοί είναι.
Και υποστηρίζουν αυτές τις φρικώδεις απόψεις γιατί έχουν βαθιά την πεποίθηση πως «η βία είναι η μαμμή της Ιστορίας». Αυτό πιστεύουν γιατί είναι μαρξιστές.
Η κυρία Αχτσιόγλου, το είπε. «Είμαστε κόμμα της ριζοσπαστικής Αριστεράς», βάζοντας έτσι τέρμα στις σοσιαλδημοκρατικές φαντασιώσεις των αφελών. Και ένα κόμμα της ριζοσπαστικής Αριστεράς νοιάζεται πιο πολύ γι΄αυτούς που ρίχνουν τις μολότοφ, παρά γι΄αυτούς που τις δέχονται.
Οι διαμαρτυρίες των αστυνομικών για την απόπειρα ουσιαστικά να αποποινικοποιηθεί η κατοχή των μολότοφ, πέφτουν στο κενό. Άλλωστε οι « μπάτσοι» υπηρετούν το καπιταλιστικό σύστημα.
Τι κι αν αυτοί που δέχονται τις μολότοφ είναι φτωχόπαιδα και αυτοί που τις ρίχνουν πλουσιόπαιδα που βγάζουν τα κοινωνικά τους απωθημένα;
Πάμε παρακάτω.
Υπάρχει παρακάτω; Με τον ΣΥΡΙΖΑ πάντα υπάρχει. Η πτώση είναι διαρκής.
Χθες ήταν ο Τσίπρας, σήμερα η Λοΐζου και ο Κυρίτσης, μεθαύριο κάποιος άλλος. Μιλά η αριστερή ψυχή τους. Η ψυχή του 4% που, όσες μεταμορφώσεις και να υποστεί, υπάρχει και καθοδηγεί τα ηγετικά στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ.
Συμπερασματικά, όλα αυτά που ακούμε δεν θα πρέπει να μας εκπλήσσουν. Απλώς μας βοηθούν να καταλάβουμε ποιοι είμαστε εμείς και ποιοι αυτοί.
Ποιες αξίες υπηρετούμε εμείς και ποιες αυτοί.
