Του Κωνσταντίνου Χαροκόπου
Σε μια εξαιρετικά ενδιαφέρουσα συζήτηση που είχα προ ημερών με ένα γκουρού της πολιτικής και εταιρικής επικοινωνίας, μου ετέθη το ερώτημα, κατά πόσον η προβολή της «θεσμική ισχύος» της κυβέρνησης και του κράτους, μπορεί να θεωρηθεί πως αποτελεί αθέμιτη παρέμβαση στο οικονομικό γίγνεσθαι.
Αφορμή γι' αυτήν την συζήτηση, στάθηκε η πρωτοβουλία της κυβέρνησης για τη επίλυση του προβλήματος της Creta Farms, καθώς και η άσκηση πίεσης για την επίσπευση των διαδικασιών σε ένα σημαντικό αριθμό επενδυτικών υποθέσεων, που αντί να διεκπεραιώνονται, παρέμεναν για χρόνια στο εσωτερικό κάποιων γραφειοκρατικών συρταριών.
Όπως είχα γράψει και σε προηγούμενο άρθρο, ο υπουργός Άδωνις Γεωργιάδης, ουδόλως παρενέβη στην αγορά, δεν προκάλεσε νόθευση του ανταγωνισμού και δεν προέβη σε κάποια επιλεκτική μεταχείριση υπέρ της εταιρίας Creta Farms. Απλά γνωρίζοντας πως μπροστά του υπήρχε ένα πρόβλημα, με μια εταιρία που έχει εξαιρετικά προϊόντα, βαρύ brand name, μια έντονη ενδομετοχική διαμάχη και το συστημικό τραπεζικό σύστημα με κοκκινισμένα δάνεια, είχε καλέσει όλες τις πλευρές να αναλάβουν τις ευθύνες τους και να συμφωνήσουν επιτέλους για το μέλλον της εταιρίας, ως ενήλικοι.
Πρόβαλε λοιπόν, ο υπουργός την κυβερνητική θεσμική ισχύ του. Το μεγαλύτερο κεφάλαιο που έχει στα χέρια του. Αποτελεί αυτό παρέμβαση; Όχι, σύμφωνα με την δική μου εκτίμηση. Επειδή στο παρελθόν είχα δει μεγάλη εταιρία της λιανικής αγοράς, να χάνεται από τους ίδιους ακριβώς λόγους, γνωρίζω πολύ καλά το τι σημαίνει η «προβολή ισχύος». Στην προκειμένη περίπτωση της πρώην εισηγμένης εταιρίας, είχε βρεθεί αγοραστής για το 80% των μετοχών, όμως η αρνητική συναισθηματική φόρτιση των δυο μεγαλομετόχων, η απραξία των τραπεζών και η αδιαφορία της τότε κυβέρνησης, που το μόνο που είχε κάνει ήταν να προβεί σε έναν τυπικό φορολογικό έλεγχο που είχε ευνοήσει τον έναν μέτοχο, οδήγησε στην κατάρρευση της εταιρίας, με αποτέλεσμα να χαθούν θέσεις εργασίας, τραπεζικά δάνεια, υποχρεώσεις προς το Δημόσιο και τα ασφαλιστικά ταμεία, υποχρεώσεις προς προμηθευτές και φυσικά χάθηκαν και τα κεφάλαια των μικροεπενδυτών του Χρηματιστήριο Αθηνών. «Και ποιος είσαι εσύ, που θα μας πεις τι θα κάνουμε με την εταιρία μας», ήταν η τελευταία πρόταση με την οποία μου είχε απευθυνθεί ο τότε πελάτης μου, λίγο πριν βάλει λουκέτο στην επιχείρηση του. Εάν αντί για εμένα, ο τέως πελάτης μου είχε απέναντι του, την «κυβερνητική προβολή ισχύος», είμαι σίγουρος πως τα πράγματα θα ήταν διαφορετικά.
Κρατική παρέμβαση, ήταν αυτό που έκανε η κυβέρνηση του Συριζα, επιδοτώντας με χρήματα των φορολογουμένων για πολλοστή φορά την Ελληνική Βιομηχανία Ζάχαρη. Παρέμβαση είχε κάνει η κυβέρνηση Τσίπρα – Καμένου, στην υπόθεση Μαρινόπουλου – Σκλαβενίτη – Τραπεζών και KKR. Σε παρέμβαση είχε προβεί και πάλι η προηγούμενη κυβέρνηση με την εξαφάνιση των προστίμων της ΣΕΚΑΠ, κατά την διάρκεια της εξαγοράς της πρώην συνεταιριστικής καπνοβιομηχανίας από τον Όμιλο Donskoy Tabak, πριν πωληθεί εκ νέου στον Όμιλο Japan Tobacco.
Λυπάμαι λοιπόν πολύ, που ίσως κάποιοι θεωρούν πως δεν χαρακτηρίζεται από φιλελεύθερη καθαρότητα η εκτίμηση μου για την «θεσμική ισχύ» και την κρατική παρέμβαση. Όμως αν αυτή η παρέμβαση ισχύος, δεν απαιτεί χρήματα των φορολογουμένων, ούτε παρακάμπτει τους επενδυτικούς νόμους και τη νομοθεσία περί ανταγωνισμού, τότε δεν βρίσκω να υπάρχει λόγος για να σταθούμε απέναντι της. Ειδικά, όταν αυτή η προβολή ισχύος, ξεκλειδώνει επενδύσεις και επιταχύνει διαδικασίες και αποφάσεις.
*Ο αρθρογράφος είναι οικονομικός αναλυτής, με ειδίκευση στο σχεδιασμό σύνθετων επενδυτικών στρατηγικών.
Αποποίηση Ευθύνης : Το περιεχόμενο της στήλης, είναι καθαρά ενημερωτικό και πληροφοριακό και δεν αποτελεί σε καμία περίπτωση επενδυτική συμβουλή, ούτε υποκίνηση για συμμετοχή σε οποιαδήποτε συναλλαγή. Ο αρθρογράφος δεν ευθύνεται για τυχόν επενδυτικές και λοιπές αποφάσεις που θα ληφθούν με βάση τις πληροφορίες αυτές.
